Πέμπτη 30 Αυγούστου 2018

Οι πυρκαγιές στην Αττική:


Οι πυρκαγιές στην Αττική: Κλιματική αλλαγή, διαχρονικές παθογένειες                      και κυβερνητικές εξαγγελίες.


της Ελένης Πορτάλιου


Πριν την αναφορά στα συμβάντα της καταστροφικής πυρκαγιάς, που άφησε πίσω της 95 νεκρούς και πολλούς τραυματίες, και στις εξαγγελίες του πρωθυπουργού - τις 20 παρεμβάσεις για την προστασία και τον έλεγχο του δομημένου περιβάλλοντος και τη νέα Εθνική Υπηρεσία Διαχείρισης Έκτακτων Αναγκών - θεωρώ σκόπιμο να θέσω τρία σημεία τα οποία αφορούν τόσο στις υπερκείμενες συνθήκες της κλιματικής αλλαγής, όσο και στις διαχρονικές παθογένειες της πολιτικής για το περιβάλλον και τον πολεοδομικό σχεδιασμό στη χώρα μας.

1. Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΕΧΕΙ ΑΜΕΣΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ
Το 1992 στη Διεθνή Διάσκεψη του Ρίο η κλιματική αλλαγή αποτυπώθηκε ως προς τα αίτια, τις καταστροφικές της συνέπειες και τις αναγκαίες παγκόσμιες πολιτικές ανάσχεσης της απειλητικής για τη φύση και την ανθρώπινη ζωή υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Στη Διεθνή Διάσκεψη για την κλιματική αλλαγή στο Παρίσι το 2015 οι ΗΠΑ υπέγραψαν την κοινή απόφαση λήψης μέτρων για τη συγκράτηση της αύξησης της θερμοκρασίας κάτω από 2 βαθμούς, αλλά ο νέος πρόεδρος Τραμπ, εκπρόσωπος του πετρελαϊκού λόμπι, απέσυρε μετά την εκλογή του την υπογραφή της χώρας του. Η Κίνα δεν προσήλθε στη διάσκεψη αν και έχει τεράστια συμμετοχή στην υπερθέρμανση του πλανήτη.                                                
Τα αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής είναι ήδη ορατά και έχουν δραματικές επιπτώσεις: δεκάδες εκατομμύρια πρόσφυγες λόγω ξηρασίας και πλημμυρών από τις πιο φτωχές χώρες, τεράστιες καταστροφές δασών από την Καλιφόρνια μέχρι την Πορτογαλία, την Ελλάδα και την Κροατία, ακραία πλημμυρικά φαινόμενα, ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες το 2018 σε Γαλλία, Βρετανία, Σκανδιναβικές χώρες, Ιταλία, Ιαπωνία. Τα ανθρώπινα θύματα  συνεχώς πολλαπλασιάζονται ενώ ζώα και πουλιά εξοντώνονται μαζικά από τις πυρκαγιές.
Σύμφωνα με τη διεθνή ερευνήτρια και πανεπιστημιακό Νατάσσα Ρωμανού «λόγω της κλιματικής αλλαγής τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη έχουν τετραπλασιαστεί οι πλημμύρες και έχουν διπλασιαστεί οι καύσωνες, οι ξηρασίες, οι πυρκαγιές και οι καταιγίδες ενώ στην Αττική, την περισσότερο πυρόπληκτη περιφέρεια της χώρας, έχει καεί το 40% του δασικού πλούτου της. Η θερμοκρασία στην Ευρώπη αυξήθηκε κατά 1,3 βαθμούς σε σχέση με 50 χρόνια πριν ενώ τα  πιο θερμά χρόνια ήταν από το 2011 και μετά».                                           
Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι η γη μπορεί να οδηγηθεί σε μια κατάσταση θερμοκηπίου η οποία μπορεί να μην είναι αναστρέψιμη. Σήμερα οι θερμοκρασίες έχουν αυξηθεί κατά 1 βαθμό περίπου από την προβιομηχανική εποχή και αυξάνονται κατά 0,17 ανά δεκαετία. Από την προσέγγιση αυτή προκύπτει ότι το όριο των 2 βαθμών της διάσκεψης του Παρισιού δεν είναι ασφαλές, πολύ περισσότερο που οι πολιτικές διεθνώς είναι αναντίστοιχες με το πρόβλημα.                                                                                                  
Οι πολιτικές αντιμετώπισης της  κλιματικής αλλαγής πρέπει να έχουν παγκόσμια ανταπόκριση - για παράδειγμα η ανάσχεση της υπερχειλίζουσας αστικοποίησης του πλανήτη και η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα. Οι λύσεις αυτές βρίσκονται, όμως, σε πλήρη αντίφαση με τα συμφέροντα των επιχειρήσεων κολοσσών και της χρηματοπιστωτικής κερδοσκοπίας. Η διεθνής διάσταση και η απουσία επαρκών παγκόσμιων συμφωνιών δεν απαλλάσσει τα εθνικά κράτη. Τόσο οι πολιτικές όσο και οι ευθύνες έχουν και εθνικό όνομα. Η Ελλάδα κωφεύει στα επίδικα γενικά και ειδικά μέτρα. Από την εποχή των μνημονίων, όχι μόνο δεν υπάρχουν πολιτικές πρόληψης από τις πυρκαγιές και αναδάσωσης/ανάπλασης των δασών όπως και αντιμετώπισης των πλημμυρικών φαινομένων, αλλά προστίθενται συνεχώς νέοι «αναπτυξιακοί» νόμοι και «επενδύσεις» που επιβαρύνουν ιλιγγιωδώς τις ήδη επικίνδυνες συνθήκες εκδήλωσης ακραίων φαινομένων.

2. ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ ΔΟΜΗΣΗ ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΕΣ ΕΜΠΡΗΣΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ
Η αυθαίρετη δόμηση στη σύγχρονη Ελλάδα αποτελεί μια διαχρονική νοσηρή πραγματικότητα. Δεν πρόκειται για την προσφυγική κατοικία μετά τη μικρασιατική καταστροφή, ούτε για τη λαϊκή αυτοστέγαση εκτός σχεδίου, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, των διωγμένων από την ύπαιθρο λόγω φτώχειας ή πολιτικών φρονημάτων κατοίκων της χώρας. Πρόκειται για τη δεύτερη, στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων, κατοικία η οποία με την ανοχή ή/και την ενθάρρυνση του κράτους δημιούργησε ένα ακλόνητο σύστημα αλληλεξάρτησης μεταξύ των μεταπολεμικών κυβερνήσεων και μεγάλων κατηγοριών του πληθυσμού.              
Από το σύστημα αυτό οι αυθαίρετοι οικιστές βγήκαν τελικά ζημιωμένοι γιατί πλήρωσαν, τόσο με το αυξημένο κόστος της παράνομης κατασκευής όσο και με τα πρόστιμα για νομιμοποίηση, στο ακέραιο την αξία ενός υποβαθμισμένου στατικά, αρχιτεκτονικά και κυρίως πολεοδομικά κτίσματος, το οποίο αποδεικνύεται στις πυρκαγιές παγίδα θανάτου. Το κράτος, από την πλευρά του, μετέτρεψε τους πολίτες σε ομήρους και χειρίσιμη εκλογική πελατεία, αποποιούμενο την υποχρέωσή του για πολεοδομικό σχεδιασμό και κοινόχρηστους χώρους και ενισχύοντας ταυτόχρονα με τα πρόστιμα της αυθαιρεσίας τα δημόσια ταμεία.  
Η επέμβαση στην αυθαίρετη δόμηση επιχειρήθηκε πρώτη φορά από τον υπουργό Περιβάλλοντος Αντώνη Τρίτση, που απομακρύνθηκε γι' αυτό από το συγκεκριμένο υπουργείο ενώ παύθηκε οριστικά από το κυβερνητικό σχήμα όταν προχώρησε ως υπουργός Παιδείας στην εθνικοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας.                                         
Η αυθαιρεσία δεν σταματά όμως στα μικροαστικά και μεσοαστικά αυθαίρετα. Ήδη από τη δεκαετία του 1990 το κράτος νομοθετεί καταχρηστικά υπέρ της μεγάλης ιδιοκτησίας και του μεγάλου κεφαλαίου, καταφανώς σε βάρος της περιβαλλοντικής προστασίας και των περιορισμών στην εκμετάλλευση της γης. Αποδέκτες της εξαιρετικής αυτής μεταχείρισης είναι έλληνες και ξένοι επενδυτές στους τομείς του τουρισμού, των ανεμογεννητριών, της μεταλλευτικής δραστηριότητας, της «διαχείρισης»  των απορριμμάτων, των ορυκτών καυσίμων.   
H κατάσταση παροξύνθηκε με την εφαρμογή των μνημονίων και καθόλου δεν ανακόπηκε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα «οι αστικές πυκνώσεις», που συμπληρώνουν τις διαδικασίες εκπόνησης δασικών χαρτών, υπενθυμίζουν στην εκλογική πελατεία ότι και η μικρομεσαία αυθαιρεσία θα προστατευτεί, καθώς οι αυθαίρετες «πυκνώσεις» δεν θα κατεδαφιστούν. Βεβαίως, η εκπόνηση δασικών χαρτών για το σύνολο της χώρας είναι απολύτως αναγκαία προϋπόθεση για να προστατευτούν τα δάση, πλην όμως επειδή το κίνητρο είναι η ασφάλεια δικαίου για τις μεγάλες επενδύσεις όπως ορίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, η ύπαρξη δασικών χαρτών δεν συνεπάγεται αυτόματα τη δασική προστασία. Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα από τα πολλά που υπάρχουν κάνουν κατανοητό ότι οι εξαγγελίες περί αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής αντιφάσκουν με την υλοποιούμενη πολιτική. Στο θέμα των υδρογονανθράκων, που άνοιξε πρόσφατα στην ΄Ηπειρο και άλλες περιοχές, αντέδρασαν όχι μόνο τα κινήματα αλλά και το WWF με μια εκτενή επιστημονική αντίκρουση για τις συγκεκριμένες εξορύξεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε σχετική εκπομπή της ΕΡΤ, η συζήτηση μονοπωλήθηκε από τα στελέχη της εταιρείας και διάφορους αναρμόδιους ενώ στο WWF δόθηκαν μόλις 2 λεπτά. Στο Ελληνικό η ίδια η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων θεωρεί την επένδυση αρνητική για την κλιματική αλλαγή και τη βαθμολογεί με -2. Τι θα προσφέρει, λοιπόν, στην Αττική που έχασε το 40%  των δασών της μια πόλη με ουρανοξύστες και πολύ υψηλά κτίρια 3.600.000 τμ, που εξαρχής καταστρέφει 580 στρ. δασικών εκτάσεων;

3. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΝΤΙΦΑΣΚΕΙ ΜΕ ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ (ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ) ΚΡΑΤΟΣ
Η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, που αντικαταστάθηκε με τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού από την Εθνική Υπηρεσία Διαχείρισης Έκτακτων Αναγκών, εμπεριείχε στον τίτλο της την πολιτική υποχρέωση του κράτους να προστατεύει τους πολίτες από ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως πυρκαγιές, πλημμύρες, σεισμούς. Πρωτίστως περιλαμβάνει το ύψιστο δικαίωμα προστασίας της ανθρώπινης ζωής που δικαιούται κάθε άνθρωπος -πολίτης αυτής της χώρας ή ξένος. Αυτή την προστασία δεν εγγυήθηκε το ελληνικό κράτος διαχρονικά γιατί δεν επένδυσε σε αξίες και σε «αφανείς» υπηρεσίες που γίνονται ορατές μόνο τη στιγμή της κρίσης. 
Η σημερινή κυβέρνηση δεν άλλαξε αυτή την κατάσταση γιατί οι νεοφιλελεύθερες μνημονιακές πολιτικές επιβάλλουν λιγότερο κράτος, δηλαδή συρρικνωμένες ή/και διαλυμένες κοινωνικές δομές για τη στήριξη και την προστασία των πολλών. Η υποβάθμιση της πυροσβεστικής, της αρμόδιας για τις φυσικές καταστροφές υπηρεσίας της αστυνομίας, των εμπλεκόμενων τομέων της δημόσιας διοίκησης, τα ανεπαρκή επίγεια και εναέρια μέσα, η αδυναμία συντονισμού την ώρα της κρίσης, όλα αυτά οδήγησαν στα τραγικά αποτελέσματα.
Τίποτε δεν δικαιολογεί την αυθαίρετη δόμηση, που τη στιγμή της πυρκαγιάς εγκλώβισε τους ίδιους τους κατοίκους της περιοχής, Το (κοινωνικό) κράτος, όμως, οφείλει να προλαμβάνει τους κινδύνους και να σώζει τους ανθρώπους από το θάνατο όπου και αν κατοικούν. Η κατάσταση στο Μάτι ήταν γνωστή πολύ πριν την τελευταία πράξη του δράματος. Και ο πολεοδομικός ανασχεδιασμός - αν δεν είναι αντίφαση ο ανασχεδιασμός της αυθαίρετης δόμησης μέσα στο δάσος - θα έπρεπε να είχε προηγηθεί. Σε κάθε περίπτωση διαπιστώνεται μια σοβαρή αντίφαση: οι αυθαιρετούντες ζητούν ανύπαρκτο κράτος όταν κτίζουν και περιφράσσουν και ισχυρό κράτος όταν πρέπει να προστατευτούν.

ΟΙ 20 ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Η μετατόπιση της συζήτησης από την καταστροφή στο Μάτι, τους θανάτους και τους τραυματισμούς πολλών δεκάδων ανθρώπων σε δομικού χαρακτήρα παθογένειες του πολεοδομικού σχεδιασμού και της προστασίας του δομημένου και φυσικού περιβάλλοντος, μπορεί ενδεχομένως να αποτελεί κίνηση σκοπιμότητας της κυβέρνησης απέναντι στους αντιδραστικούς και διαχρονικά ένοχους πολιτικούς της αντιπάλους και την κοινή γνώμη. Ανοίγει όμως αναγκαστικά τη συζήτηση για την επόμενη μέρα. Αυτό είναι θετικό, ανακύπτουν πάντως σοβαρά ζητήματα.
Α. Η πρόκληση φυσικών καταστροφών συναρτάται βεβαίως και με θέματα πολεοδομικού σχεδιασμού. Μια βασική προϋπόθεση που εύκολα και γρήγορα μπορεί να υλοποιηθεί είναι η αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου της τελευταίας δεκαετίας, του ν.4269/2014 περί «Χωροταξικής και Πολεοδομικής Μεταρρύθμισης» της κυβέρνησης Σαμαρά, οι κατευθύνσεις του οποίου διατηρήθηκαν από τη σημερινή κυβέρνηση με τον ν.4447/2016 «Χωρικός Σχεδιασμός και Βιώσιμη Ανάπτυξη». Αυτό όμως δεν περιλαμβάνεται στις κυβερνητικές εξαγγελίες. Επίσης, είναι απολύτως αντιφατικό για ένα σοβαρό πολεοδομικό ανασχεδιασμό/σχεδιασμό σε νέες βάσεις να ενεργοποιούνται τα εργαλεία του Ειδικού Χωρικού Σχεδιασμού, που έγινε για να διευκολύνει τις fast track επενδύσεις.
Β. Ακόμα και το φαινομενικά εύκολο μέτρο κατεδάφισης 3.200 αυθαιρέτων στην Αττική - για τα οποία υπάρχουν πρωτόκολλα κατεδάφισης - και ανάλογου αριθμού στην υπόλοιπη Ελλάδα έχει τις δυσκολίες της διαχείρισης από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση η οποία δεν διαθέτει το αναγκαίο προσωπικό για να χειριστεί μία συγκρουσιακή υπόθεση που κρίνεται σε τοπικό επίπεδο,
Γ. Η εξαγγελία για χάραξη της γραμμής αιγιαλού για όλη τη χώρα -σήμερα είναι μόνο 15%- και της οριοθέτησης των δεκάδων χιλιάδων ρεμάτων μέσα στο 2019 αν δεν εκφράζει άγνοια του θέματος παραπέμπει σε εκλογική σκοπιμότητα. Υπάρχουν ήδη θέματα ρεμάτων μετά τις πρόσφατες πλημμύρες, όπως άμεσες κατεδαφίσεις αυθαιρέτων, που θα μπορούσαν να ρυθμιστούν σε μικρό χρονικό διάστημα, όπως και η ανάκληση των τσιμεντοποιήσεων της κοίτης και των πρανών των ρεμάτων της Πικροδάφνης, του Ποδονίφτη, της Ραφήνας κ.α.
Δ.  Το μείζον ερώτημα, αν δεχτούμε καλοπροαίρετα ότι οι διαδικασίες για τα παραπάνω υπάρχει πρόθεση να επισπευστούν, είναι το ποιος θα υλοποιήσει τα σχέδια. Γιατί είναι γνωστό ότι όλα τα εμπλεκόμενα υπουργεία, η αποκεντρωμένη διοίκηση, η αυτοδιοίκηση και οι συναρμόδιες υπηρεσίες  δεν διαθέτουν επαρκές προσωπικό ούτε για τις τρέχουσες ανάγκες. Τα 250 άτομα είναι μόνο για την ενίσχυση των Περιφερειακών  Παρατηρητηρίων  και οι μνημονιακοί νόμοι δεν επιτρέπουν προσλήψεις.
Ε. Η αναδιοργάνωση της Πολιτικής Προστασίας είναι μια θετική εξέλιξη και  ελπίζουμε ότι θα γίνει γιατί υπάρχουν ήδη πόροι 500 εκ ευρώ. Παραμένει όμως το πρόβλημα της επαρκούς στελέχωσης των υπηρεσιών που θα εμπλέκονται επί του πεδίου και το ερώτημα αν η στελέχωση τους περιλαμβάνεται στο παραπάνω ποσό.
Πηγή: Εφ.  Εργατική Αλληλεγγύη

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2018

ΕΟΦ: Ανακαλούνται 61 φάρμακα που περιέχουν την ουσία βαλσαρτάνη




Οι εθνικές αρχές φαρμάκων της Ευρώπης, ανάμεσά τους και ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων της Ελλάδας, ανακαλούν τα φάρμακα που περιέχουν την δραστική ουσία βαλσαρτάνη (valsartan), που παρέχεται από την Zhejiang Huahai Pharmaceuticals, εταιρεία στο Linhai της Κίνας, μετά από ανίχνευση πρόσμιξης Ν-νιτροζοδιμεθυλαμίνη (N-nitrosodimethylamine, NDMA), η οποία ταξινομείται ως πιθανό ανθρώπινο καρκινογόνο (ουσία που μπορεί να προκαλέσει καρκίνο) βάσει των αποτελεσμάτων εργαστηριακών εξετάσεων. Τα σκευάσματα αυτά δεν πρέπει πλέον να διατίθενται στα φαρμακεία σε ολόκληρη την ΕΕ, ανακοίνωσε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΜΑ), αρχές Ιουλίου.
Επίσης, στο πλαίσιο της τρέχουσας επανεξέτασης φαρμάκων που περιέχουν βαλσαρτάνη, ο EMA πληροφορήθηκε ότι χαμηλά επίπεδα Ν-νιτροζοδιμεθυλαμίνης (NDMA) έχουν ανιχνευθεί στη δραστική ουσία βαλσαρτάνη που παρασκευάζεται και από μια δεύτερη εταιρεία, την Zhejiang Tianyu. Η εταιρεία Zhejiang Tianyu δεν είναι πλέον εξουσιοδοτημένη να παράγει τη δραστική ουσία βαλσαρτάνη για φάρμακα της ΕΕ μετά την αναστολή πιστοποιητικού που βεβαιώνει ότι η ποιότητα της βαλσαρτάνης της ανταποκρίνεται στις ευρωπαϊκές απαιτήσεις.
Η βαλσαρτάνη ανήκει στην κατηγορία των φαρμακευτικών ουσιών που ονομάζονται αποκλειστές του υποδοχέα της αγγειοτασίνης ΙΙ ή αλλιώς σαρτάνες. Η χορήγηση βαλσαρτάνης ενδείκνυται σε περιστατικά ιδιοπαθούς υπέρτασης, πρόσφατης καρδιακής προσβολής και καρδιακής ανεπάρκειας. Διατίθεται μόνη της ή σε συνδυασμό με άλλες δραστικές ουσίες, αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Επ. Καθηγητής Καρδιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου Ηλίας Τσούγκος.
Ερωτηθείς για την ανησυχία που έχει προκληθεί στους ασθενείς, ο κ. Τσούγκος, τονίζει ότι «δεν θα πρέπει να πανικοβάλλονται», διευκρινίζοντας ότι η απόφαση ανάκλησης αφορά συγκεκριμένα σκευάσματα με βαλσαρτάνη. Υπογραμμίζει ότι «σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να διακόψουν την αγωγή τους εάν δεν έχουν μιλήσει με τον γιατρό τους, ο οποίος θα τους χορηγήσει ένα άλλο σκεύασμα βαλσαρτάνης ή μια εναλλακτική θεραπεία, εφόσον ελάμβαναν κάποιο από τα σκευάσματα που έχουν ανακληθεί».
Και ο ΕΜΑ σε ανακοίνωσή του σημειώνει ότι «δεν υπάρχει άμεσος κίνδυνος για τους ασθενείς. Οι ασθενείς που λαμβάνουν τα επηρεαζόμενα φάρμακα και δεν έχουν ακόμη αλλάξει την αγωγή τους δεν θα πρέπει να σταματήσουν να παίρνουν τα φάρμακά τους χωρίς να συμβουλευτούν το γιατρό ή τον φαρμακοποιό τους».
Θα πρέπει να τροποποιηθεί η φαρμακευτική αγωγή των ασθενών που λαμβάνουν ήδη βαλσαρτάνη μετά τα νέα δεδομένα;
«Φυσικά και όχι», απαντά ο κ. Τσούγκος. Προσθέτει ότι «μόνο οι ασθενείς των οποίων η φαρμακευτική αγωγή περιείχε κάποιο από τα συγκεκριμένα σκευάσματα που έχουν ανακληθεί, θα πρέπει κατόπιν συνεννόησης με τον καρδιολόγο τους να αντικαταστήσουν το συγκεκριμένο σκεύασμα με κάποιο άλλο». Τονίζει ότι «η βαλσαρτάνη δεν είναι επικίνδυνη καθαυτή, αλλά επικίνδυνη πιθανολογείται ότι είναι η πρόσμιξη της NDMA, η οποία ανιχνεύθηκε σε ορισμένα φάρμακα. Όλα τα φάρμακα βαλσαρτάνης που περιέχουν τη δραστική ουσία από την Zhejiang Huahai Pharmaceuticals έχουν ανακληθεί από τα φαρμακεία στην ΕΕ, αλλά είναι διαθέσιμα αρκετά άλλα φάρμακα βαλσαρτάνης που δεν έχουν επηρεαστεί από την πρόσμιξη».
Διευκρινίζει επίσης στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι η ανακοίνωση του ΕΟΦ δεν αφορούσε όλα τα σκευάσματα με βαλσαρτάνη, αλλά 61 σκευάσματα στα οποία ανιχνεύθηκε η NDMA στη βαλσαρτάνη, που είχε παραχθεί από την Zhejiang Huahai Pharmaceutical Co. Ltd και έξι σκευάσματα με βαλσαρτάνη από την Zhejiang Tianyu Pharmaceutical Co Ltd, στα οποία η NDMA ανιχνεύθηκε σε χαμηλότερα ποσοστά. «Μόνο ορισμένα φάρμακα της βαλσαρτάνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση επηρεάζονται και αυτά ανακαλούνται», εξηγεί.
Τι είναι η Ν-νιτροζοδιμεθυλαμίνη
Ο Επ. Καθηγητής Καρδιολογίας αναφέρει ότι «η NDMA έχει χαρακτηριστεί από το Διεθνή Οργανισμό Ερευνών για τον Καρκίνο ως πιθανό καρκινογόνο για τον ανθρώπινο οργανισμό. Χρησιμοποιείται κυρίως στην έρευνα και μελέτες σε ζώα έχουν δείξει ότι η κατάποση και η εισπνοή της NDMA μπορεί να συσχετιστεί με τη δημιουργία όγκων στο ήπαρ, τους νεφρούς και τους πνεύμονες. Η βραχυπρόθεσμη έκθεση σε αυτή την ουσία μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο ήπαρ, ενώ μακροπρόθεσμη έκθεση μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή του ήπατος και μείωση των αιμοπεταλίων».
Ποιοι είναι οι κίνδυνοι από τη λήψη των συγκεκριμένων σκευασμάτων που περιέχουν την NDMA;
«Ακόμη είναι νωρίς για να απαντηθεί το ερώτημα αυτό, αν και κατά πόσο τα συγκεκριμένα σκευάσματα έχουν προκαλέσει ήδη κάποια σοβαρό πρόβλημα στους ασθενείς που τα ελάμβαναν. Προς το παρόν, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA) διεξάγει έρευνα προκειμένου να αξιολογήσει εάν η πρόσμιξη μπορεί να παρουσιάσει οποιοδήποτε κίνδυνο για τους ασθενείς. Στα πλαίσια προφυλακτικού ελέγχου εξετάζεται επίσης κατά πόσον ενδέχεται να επηρεαστούν άλλα φάρμακα που περιέχουν βαλσαρτάνη».
Πηγή: ΑΠΕ- ΜΠΕ

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2018


Δημογραφικός εφιάλτης για το ασφαλιστικό

·          
Βαριές οι επιπτώσεις της γήρανσης του πληθυσμού σε εργασία, ασφάλιση και χρέος
Η σημαντικότερη πολιτική προτεραιότητα της κυβέρνησης την επομένη των μνημονίων θα είναι η αποτροπή της μείωσης των συντάξεων – ει δυνατόν σε συνεννόηση με τους δανειστές. Ωστόσο το ασφαλιστικό, ανεξάρτητα από την επιτυχία ή αποτυχία της κυβέρνησης στο συγκεκριμένο μέτωπο, θα παραμείνει στην ατζέντα για δεκαετίες καθώς ένας από τους σοβαρότερους παράγοντες επιβάρυνσης του συστήματος θα είναι η αρνητική δημογραφική εξέλιξη.
Σύμφωνα μάλιστα με μελέτη του ομότιμου καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου Σάββα Ρομπόλη και του υποψήφιου διδάκτορα Βασίλη Μπέτση, την οποία παρουσίασε την Κυριακή η «Καθημερινή», «εκτιμάται πως μόνο εξαιτίας της αύξησης του προσδόκιμου ζωής το σύστημα θα επιβαρυνθεί κατά 37,3 δισ. ευρώ σε παρούσες αξίες. Η συνολική αυτή επιβάρυνση μεταφράζεται σε περίπου 1,3 δισ. ευρώ ανά έτος για την περίοδο 2017 - 2057 ή σε μείωση των παροχών σε ασφαλισμένους και συνταξιούχους κατά το αντίστοιχο αυτό ποσό».
Ένα ακόμη σημαντικό μέγεθος, άμεσα συνδεδεμένο με την ομαλή αποπληρωμή του χρέους, το οποίο αναμένεται να επηρεαστεί από την εξέλιξη του δημογραφικού, είναι η ανάπτυξη της οικονομίας, από την οποία εξαρτάται άμεσα η πορεία αποπληρωμής του δημοσίου χρέους.
Ενδεικτικά αναφέρουμε (σύμφωνα πάντα με τους Ρομπόλη και Μπέτση) ότι:
● Το 2010 η μέση πραγματική ηλικία συνταξιοδότησης ήταν 59 έτη, το 2017 αυξήθηκε σε 63 έτη και αναμένεται μέχρι το 2022 να φτάσει τα 65 έτη λόγω της εφαρμογής του Νόμου Κατρούγκαλου. Τα όρια ηλικίας θα αυξηθούν περαιτέρω βάσει του ίδιου νόμου, αφού κάθε 10 χρόνια θα αναπροσαρμόζονται σύμφωνα με την αύξηση του προσδόκιμου ορίου ζωής με συνέπεια να εκτιμάται ότι το 2060 το όριο ηλικίας θα είναι τα 71 έτη.
● Η δε γήρανση του εργατικού δυναμικού αναμένεται «να προκαλέσει επιπτώσεις στην παραγωγικότητα της εργασίας, αφού ένα πιο γηρασμένο εργατικό δυναμικό έχει μικρότερη παραγωγικότητα από ένα νεανικό εργατικό δυναμικό», άρα θα επηρεαστεί αναλόγως και ο ρυθμός μεταβολής του ΑΕΠ, με επιπτώσεις και στην ομαλή εξυπηρέτηση του χρέους.
Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του ΕΦΚΑ, η αναλογία εργαζομένων προς συνταξιούχους είναι 1,3 προς 1, καθώς 3,6 εκατ. εργαζόμενοι πληρώνουν θεωρητικά εισφορές για να λάβουν σύνταξη 2,77 εκατ. συνταξιούχοι. Λέμε θεωρητικά, διότι γύρω στους 400.000 ελεύθεροι επαγγελματίες αδυνατούν να καταβάλουν τις ασφαλιστικές εισφορές τους. Επιπλέον, σύμφωνα με τη «διαΝΕΟσις, ο οικονομικά ενεργός πληθυσμός από 4,7 εκατ. σήμερα θα συρρικνωθεί στα 3 με 3,7 εκατ. το 2050. Η αναλογία που διασφαλίζει τη βιωσιμότητα ενός ασφαλιστικού συστήματος είναι 2,5 εργαζόμενοι ανά συνταξιούχο.
Με τον κατώτατο μισθό στα 580 ευρώ, την έξαρση των ελαστικών μορφών εργασίας και την ανεργία σε επίπεδα πέριξ του 20%, γίνεται φανερό το βάρος που καλούνται να σηκώσουν οι εργαζόμενοι για να χρηματοδοτήσουν τους σημερινούς συνταξιούχους (μέση σύνταξη 800 ευρώ).
Σύμφωνα άλλωστε με την εκτίμηση του Σάββα Ρομπόλη, οι νέες μειώσεις των συντάξεων από το 2019, μαζί με τη συνεχιζόμενη ελαστικοποίηση της εργασίας και μαζί με τη μείωση της ετήσιας κρατικής επιχορήγησης στην κοινωνική ασφάλιση, που από 18 δισ. πηγαίνει στα 12 δισ. ευρώ, οδηγούν ώστε ο ένας στους δύο συνταξιούχους να παίρνει μετά το 2021 μηνιαία σύνταξη στα 550 ευρώ καθαρά και, εάν προστεθεί και η μείωση από 1.1.2020 του αφορολογήτου στο μισό σε αυτές τις κατηγορίες εισοδήματος, θα φτάσουμε σε συντάξεις γύρω στα 480 ευρώ τον μήνα.
Ο Σάββας Ρομπόλης είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικός για το μέλλον των συντάξεων λέγοντας ότι έως το 2055 θα μειωθούν συνολικά κατά 55% για δύο λόγους: ο πρώτος αφορά την κλιμάκωση της μερικής απασχόλησης, που κόβει έσοδα από τα ταμεία και ο δεύτερος η γήρανση του πληθυσμού, που θα αυξάνει συνεχώς τον λόγο συνταξιούχων προς εργαζομένους, με αποκορύφωμα τη δεκαετία 2020 - 2030.
Οι έρευνες
Για να κατανοήσουμε το μέγεθος του δημογραφικού εφιάλτη που απειλεί την Ελλάδα, υπενθυμίζουμε έρευνα την οποία είχε δημοσιοποιήσει η «διαΝΕΟσις», από την οποία προκύπτει και η άμεση σχέση του προβληματικού συνταξιοδοτικού και ασφαλιστικού συστήματος με την υπογεννητικότητα, καθώς η οικονομικά ενεργή βάση, που μειώνεται συνεχώς, καλείται να συντηρήσει τις υπόλοιπες ηλικιακές ομάδες.
Από το 2011 η Ελλάδα έχει μπει σε μια νέα φάση, πρωτοφανή μεταπολεμικά. Το φυσικό ισοζύγιο πλέον γίνεται αρνητικό (οι θάνατοι είναι περισσότεροι από τις γεννήσεις), αλλά και το μεταναστευτικό ισοζύγιο, παρά την προσφυγική κρίση, είναι κι αυτό αρνητικό, καθώς πολλοί Έλληνες φεύγουν από τη χώρα αναζητώντας καλύτερη τύχη στο εξωτερικό.
Η έρευνα διεξήχθη από το Εργαστήριο Δημογραφικών και Κοινωνικών Αναλύσεων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Βύρωνα Κοτζαμάνη, ο οποίος αναλύει και την εξέλιξη του μεγέθους και της ηλικιακής σύστασης του πληθυσμού της χώρας. Συνοπτικά, σύμφωνα με όλα τα σενάρια που διατυπώνει, ο πληθυσμός της Ελλάδας στο μέλλον θα μειωθεί σημαντικά.
● Το 2050 ο πληθυσμός της χώρας υπολογίζεται ανάμεσα στα 10 εκατομμύρια (σύμφωνα με το πιο αισιόδοξο σενάριο) και τα 8,3 εκατομμύρια (στο πιο απαισιόδοξο).
● Η μείωση του πληθυσμού θα κυμανθεί από περίπου 800.000 μέχρι 2,5 εκατομμύρια άτομα.
● Ο πληθυσμός της χώρας γερνάει. Η διάμεση ηλικία, που ήταν 26 έτη το 1951 και που είναι 44 έτη σήμερα, αναμένεται να αυξηθεί κατά 5-8 έτη.
● Ο πληθυσμός των παιδιών σχολικής ηλικίας (από 3 μέχρι 17 ετών) θα μειωθεί από 1,6 εκατ. σήμερα σε 1,4 εκατ. (αισιόδοξο σενάριο) έως 1 εκατ. (απαισιόδοξο σενάριο) το 2050, αφού όμως προηγηθεί μια έντονη διακύμανση τις δεκαετίες που θα μεσολαβήσουν.
● Ο εν δυνάμει οικονομικά ενεργός πληθυσμός (δηλαδή όλοι οι πολίτες ηλικίας 20-69 ετών που δυνητικά θα μπορούσαν να δουλέψουν) θα μειωθεί από 7 εκατ. το 2015 σε 4,8 - 5,5 εκατ.
● Ο πραγματικός οικονομικά ενεργός πληθυσμός θα μειωθεί από 4,7 εκατ. το 2015 σε 3-3,7 εκατ.
Ωστόσο και έτερη έρευνα, αυτή της Ήρας Έμκε - Πουλοπούλου, αντιπροέδρου της Ελληνικής Εταιρείας Δημογραφικών Μελετών, μπορεί να χαρακτηριστεί ως κραυγή αγωνίας, καθώς επιγράφεται «Ο πληθυσμός της Ελλάδας υπό διωγμόν».
Τα στοιχεία της δείχνουν, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ΕΛΣΤΑΤ, ότι μόνο το διάστημα 2011 - 2017 ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε κατά 355.000 ανθρώπους και, αν το πρόβλημα δεν αντιμετωπιστεί με την υπευθυνότητα που απαιτείται για το «υπ’ αριθμόν ένα» εθνικό πρόβλημα, ο πληθυσμός της Ελλάδας, το 2050, μόλις που θα αγγίζει τα 10 εκατομμύρια ανθρώπους. Ακόμη χειρότερα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Eurostat, το 2080, με 7,2 εκατ. ανθρώπους, η Ελλάδα θα αποτελεί τη μικρότερη (σ.σ.: και ίσως στην επισφαλέστερη θέση) χώρα της Ε.Ε.

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 2035 στις 23-8-2018

Τετάρτη 1 Αυγούστου 2018

Η ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΟΙ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΘΥΝΟΦΟΒΟΙ ΔΙΟΙΚΟΥΝΤΕΣ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ…

(…ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ SHOW ΚΑΜΕΝΟΥ-ΦΙΛΙΠΠΟΥ-ΜΠΟΥΡΝΟΥ ΣΤΟ ΡΕΜΑ) 


Δελτίο Τύπου 27/7/2018 
Αναδημοσίευση από εδώ.
Το πλήγμα που δέχθηκε η Αν.Αττική δεν ήταν αναπόφευκτο. Δεν ήταν αποτέλεσμα μιας ακόμη θεομηνίας, όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι διοικούντες αυτή τη χώρα. 

Οι τεράστιες δασικές εκτάσεις που έγιναν στάχτη αφήνοντας πίσω τους πάνω από 100 νεκρούς ανθρώπους, χιλιάδες νεκρά ζώα, κατεστραμμένες περιουσίες και νεκρή φύση ήταν αποτέλεσμα ενός συνδυασμού παραγόντων σε επίπεδο κεντρικής και τοπικής διοίκησης. Ήταν αποτέλεσμα της πολιτικής επιλογής απαξίωσης του φυσικού περιβάλλοντος , των περικοπών των δαπανών για την προστασία περιβάλλοντος και πολιτών και της έλλειψης πρωτοβουλίας και υπευθυνότητας αυτών που μας διοικούν. 

Απαξίωση του φυσικού περιβάλλοντος 

Η συστηματική καταστροφή και κακοποίηση του περιβάλλοντος από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, αλλά και την τοπική αυτοδιοίκηση προς όφελος μεγάλων και μικρών οικονομικών συμφερόντων με την παράλληλη συλλογή ψήφων, έχει μακρά ιστορία σε τούτη τη χώρα. Να μιλήσουμε για τις αμέτρητες πυρκαγιές που έχουμε ζήσει; Για την μετατροπή των καμένων (και κηρυγμένων αναδασωτέων) δασικών εκτάσεων σε οικισμούς; Να μιλήσουμε για τη συστηματική μετατροπή των ρεμάτων σε κλειστούς ή ανοιχτούς οχετούς ομβρίων; Για τη συστηματική καταπάτηση και αυθαίρετη δόμηση(με την ανοχή και υποστήριξη των αρχών) δασικών εκτάσεων και ρεμάτων; Για τις νομοθεσίες που νομιμοποιούν τις καταπατήσεις; Να μιλήσουμε για πρωτοποριακές ορολογίες οικιστικών πυκνώσεων μέσα σε δάση; Για εκτροπές ποταμών και υδροηλεκτρικά έργα που καταστρέφουν τα οικοσυστήματα; Για εξορύξεις χρυσού και υδρογονανθράκων που ισοπεδώνουν ολόκληρες περιοχές; Για ρίψεις μπάζων και ξερών σε ρέματα και δρόμους εντός δασικών εκτάσεων από δήμους και ιδιώτες; Για τα σχέδια παράδοσης των παραλιών μας σε επιχειρηματικά συμφέροντα. Αναρίθμητα τα παραδείγματα. Από πού να αρχίσεις και που να τελειώσεις.

Δήμος Βύρωνα: Δημοτικοί Παιδικοί Σταθμοί μακριά από τις σύγχρονες ανάγκες των παιδιών

ΠΟΛΙΤΕΣ του ΒΥΡΩΝΑ


Το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε να δώσει άδεια λειτουργίας σε κτήρια και εγκαταστάσεις που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που θέτει το Π.Δ. 99- 2017

Οι ανάγκες των πολιτών σε πλήρη αντίθεση με την πολιτική της δημοτικής αρχής

Γιάννης κερνά, Γιάννης πίνει λέει ο λαός μας. Και αυτό έγινε στη περίπτωση του Δήμου Βύρωνα για την αδειοδότηση των παιδικών σταθμών του, αφού ο ίδιος ο Δήμος θα εκδώσει την άδεια λειτουργίας. Το Π.Δ. 99-2017 είναι σαφές για τους όρους που πρέπει να πληρεί ένας βρεφονηπιακός σταθμός για να έχει άδεια λειτουργίας. 
ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 99/2017 ΦΕΚ 141/Α/28-9-2017 Καθορισμός προϋποθέσεων αδειοδότησης και λειτουργίας των παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών που λειτουργούν εντός νομικών προσώπων των δήμων ή υπηρεσίας των δήμων. 
Το ερώτημα είναι εάν το Π.Δ. 99-2017 το εφαρμόζουν οι δήμοι και από ποιους θα ελεγχθούν για αυτό. 

Στην περίπτωση του Δήμου Βύρωνα -και ασφαλώς δεν θα είναι ο μόνος- τα όσα αναφέρει το Π.Δ., είναι για τα μάτια του κόσμου, αποτελούν κενό γράμμα για αρκετούς δημοτικούς παιδικούς σταθμούς και δεν εφαρμόζονται στην πράξη.