Χρόνο έχουμε, λεφτά δεν έχουμε

Τα άδεια καταστήματα, όσα ανοίγουν τις Κυριακές, εκτός από τις μεγάλες αλυσίδες, αποκαλύπτουν την αποτυχία του μέτρου της απελευθέρωσης του ωραρίου. Ωστόσο, οι εργαζόμενοι είναι διπλά χαμένοι, αφού βλέπουν τις εργασιακές σχέσεις να κατεδαφίζονται και το κοινωνικό κράτος να καταρρέει. 

Του Χρήστου Παναγιωτόπουλου*

Μια δυσάρεστη εικόνα αντίκρισαν όσοι ήλπιζαν κι επιθυμούσαν να είναι τα καταστήματα ανοιχτά την Κυριακή. Σχεδόν κανένα κατάστημα δεν άνοιξε, με εξαίρεση τα καφέ και ορισμένους φούρνους που είναι σε κεντρικά σημεία της πόλης. Ακόμη και καταστήματα που είχαν παραμείνει ανοιχτά τις προηγούμενες Κυριακές, καθώς οι ιδιοκτήτες τους ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της συγκυβέρνησης, ελπίζοντας ότι θα υπάρχει εμπορική κίνηση και εκμεταλλευόμενοι το κλειστό κατάστημα της διπλανής πόρτας, αυτή την Κυριακή δεν άνοιξαν.

Δεν είναι μόνο η ιδιαιτερότητα της περιόδου του Αυγούστου, όπου ο κόσμος σε πολύ μεγάλο βαθμό έχει φύγει. Κυρίως οφείλεται στο γεγονός ότι και αυτοί που άνοιξαν τα καταστήματά τους τις προηγούμενες Κυριακές είδαν να μην ανεβαίνει όσο περίμεναν ο τζίρος τους. Αρκετοί από τους καταστηματάρχες που βιάστηκαν να ανοίξουν είδαν τα έξοδά τους να είναι περισσότερα από τα έσοδα της ημέρας.

 Ντόμινο

Εάν επιβληθεί η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και η απελευθέρωση της αγοράς, αυτό είναι βέβαιο ότι θα συμπαρασύρει και άλλους κλάδους να εργάζονται την Κυριακή και με αυτόν τον τρόπο η κατάκτηση της πενθήμερης και της εξαήμερης εργασίας θα πάει περίπατο. Η αγορά μαστίζεται από την κρίση και πολλά μαγαζιά κλείνουν, γιατί ο κόσμος δεν έχει χρήματα για να κινηθεί και να ψωνίσει κι όχι γιατί δεν φτάνουν οι ώρες και οι ημέρες.

Οι εργαζόμενοι στο εμπόριο είναι διπλά χαμένοι. Οχι μόνο για την υπερεκμετάλλευση που υφίστανται, αφού καταπατάται η εργατική νομοθεσία και πολλοί εργοδότες δεν πληρώνουν προσαυξημένο το μεροκάματο της Κυριακής, αλλά και γιατί τους στερούν το δικαίωμα στην ξεκούραση, στην ελευθερία να ορίσουν τη ζωή τους έστω μια μέρα την εβδομάδα όπως οι ίδιοι θέλουν, στην οικογενειακή και κοινωνική συνοχή και στην αξιοπρεπή ζωή με δικαιώματα.

Βάσιμες υποψίες

Σήμερα, 104 χρόνια μετά την καθιέρωση της κυριακάτικης αργίας, η συγκυβέρνηση στην εποχή της καπιταλιστικής κρίσης και των μνημονίων θέλει πάση θυσία να ανοίξει τα μαγαζιά, για να λειτουργήσει -λέει- ο ανταγωνισμός! Οι εργαζόμενοι αντιδρούν, αφού βλέπουν τις εργασιακές σχέσεις να κατεδαφίζονται και το κοινωνικό κράτος να καταρρέει… Δικαιολογημένα φοβούνται όχι μόνο για την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, αλλά και για την κατάργηση του πενθήμερου.

Είναι στο χέρι της κοινωνίας, των συνδικάτων και των ενεργών πολιτών να αντιδράσουν και να μην επιτρέψουν να επιβληθεί μια εργασιακή και κοινωνική ζούγκλα. Είναι στο χέρι μας να κάνουμε μποϊκοτάζ στα καταστήματα που ανοίγουν την Κυριακή και να μην ψωνίζουμε. Ολοι μαζί μπορούμε να τους ανατρέψουμε και να μην επιτρέψουμε να μας γυρίσουν στον κοινωνικό και εργασιακό μεσαίωνα.

…………………………………………………………………………………..

* Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Βύρωνα