Η δικαιοσύνη ΔΕΝ είναι ουδέτερη. ΕΙΝΑΙ ταξική

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΗΜΟΥ ΒΥΡΩΝΑ 

Η απόφαση του ΣτΕ δείχνει ότι η δικαιοσύνη  ΔΕΝ  είναι ουδέτερη.      ΕΙΝΑΙ ταξική

Σε αντίθεση με το περί δικαίου αίσθημα έρχονται οι  αποφάσεις της ολομέλειας του Σ.τ. Επικρατείας που δημοσιεύτηκαν την Τρίτη 16 Ιουλίου 2019, με τις οποίες κρίνεται συνταγματική η κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού των Δημοσίων Υπαλλήλων, που έγινε με τον Ν. 4093/12. Η απόφαση ελήφθη με πλειοψηφία 25-6! Τον Δεκέμβρη του 2018 το ΣΤ’ τμήμα ΣτΕ, με πλειοψηφία 6-1, είχε αποφασίσει εντελώς αντίθετα και είχε κρίνει αντισυνταγματικές τις σχετικές διατάξεις του Ν. 4093/12.

Στην απόφαση τους οι δικαστές του Σ.τ.Ε αναφέρουν  ότι «o μισθός των δημοσίων υπαλλήλων ακόμη και μετά την κατάργηση των δώρων είναι στα όρια της αξιοπρεπούς διαβίωσης , συγκρινόμενος με το όριο φτώχειας και με τον κατώτατο μισθό στον ιδιωτικό τομέα»!!!.                 

Οι μισθοί βέβαια των δικαστών φτάνουν και 4000 ευρώ το μήνα, των δημοσίων υπάλληλων που ο βασικός μισθός κυμαίνεται από  780 έως 1092 ευρώ είναι ικανός να εξασφαλίζει αξιοπρεπή διαβίωση.                                                                                     Ποιον κοροϊδεύουν!! Οι χορτάτοι κουνάνε το χέρι σε μια χώρα  χωρισμένη σε πληβείους και πατρικίους.

Οι ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί όταν πρόκειται να κρίνουν τους μνημονιακούς νόμους που μειώνουν τους δικούς τους μισθούς, τότε βλογάνε τα γένια τους,  θυμούνται τη σοφή λαϊκή παροιμία: «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει». Είναι γνωστή η απόφαση του ειδικού δικαστηρίου ( Μισθοδικείο) που έκρινε με ψήφους 7-2, ότι οι περικοπές στις συντάξεις των δικαστών και των εισαγγελέων είναι αντισυνταγματικές και πρέπει να αναπροσαρμοστούν στα επίπεδα του 2012. Αυτές οι δικαστικές αποφάσεις προκαλούν την ελληνική κοινωνία. Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις –δικαστικές αποφάσεις- που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.                                                                                              Η δικαιοσύνη  ΔΕΝ  είναι ουδέτερη. ΕΙΝΑΙ ταξική για αυτό τα ανώτατα δικαστήρια έκριναν συνταγματικά τα μνημόνια, τις περικοπές μισθών και συντάξεων,  νόμιμα τα χαράτσια στο όνομα του εθνικού συμφέροντος. 

 Έχουν άδικο όσοι ισχυρίζονται ότι η δικαιοσύνη είναι ταξική, ότι μεροληπτεί υπέρ των κυβερνήσεων και αποτελεί βασικό πυλώνα στήριξης των αντιλαϊκών, αντεργατικών πολιτικών; Πόσες απεργίες έχουν βγει παράνομες και καταχρηστικές; Με πόσες αποφάσεις δικαστηρίων απολύονται εργαζόμενοι;                                                                                  Αυτό είναι όμως το καπιταλιστικό κράτος δικαίου»!!

Οι εργαζόμενοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου ή ορισμένου χρόνου υπάγονται στη αρμοδιότητα του Αρείου Πάγου. Για αυτό θα προχωρήσουμε τις επόμενες ημέρες στην ΕΦΕΣΗ χωρίς αυταπάτες, επιμένοντας ότι το αίτημα μας είναι δίκαιο. 

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες                                                     

 Οι εργατικοί και κοινωνικοί αγώνες γίνονται η ατμομηχανή για την εξέλιξη της κοινωνίας.              

 Το εργατικό δίκαιο αναπτύσσεται και βελτιώνεται στους δρόμους του αγώνα, όταν αυτοί εμφανίζουν στασιμότητα, το εργατικό δίκαιο υποχωρεί, βασιλεύει ο μεσαίωνας, το δίκαιο του ισχυρού. Τα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων επιβλήθηκαν  πολιτικές που καταργούν δικαιώματα και κατακτήσεις ενός αιώνα, ιδιαίτερα μετά το 2014 που υποχώρησαν οι αγώνες, διαψεύστηκαν και χάθηκαν οι ελπίδες, κυριάρχησε η απογοήτευση και η αναμονή.  Ο 13ος και 14^ος μισθός- Δώρα, επίδομα αδείας- κατακτήθηκαν με αγώνες και αίμα. ΔΕΝ  χαρίστηκαν από το κράτος και τους εργοδότες. Μοναδική μας ελπίδα ο αγώνας. Να ξαναβγούμε δυναμικά στους δρόμους με ταξική εργατική ενότητα και ενιαία δράση σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Συνταξιούχοι άνεργοι, νέοι, έλληνες και ξένοι χωρίς διακρίσεις, να  απαιτήσουμε αγωνιστικά  την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού με κάθε συνδικαλιστικό τρόπο, ανεξάρτητα από την εξέλιξη της δικαστικής διεκδίκησης. Να απαιτήσουμε αύξηση στον μισθό και τη σύνταξη ώστε να ζούμε με αξιοπρέπεια. Καμία άλλη ανοχή στην αντεργατική πολιτική που συνεχίζεται ΔΕΝ υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή βρίσκεται στην ανάπτυξη των εργατικών και κοινωνικών αγώνων.                                                                                                

Ιούλιος 2019