Καλό ταξίδι Θάνο. «Έφυγε» ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης

Καλό  ταξίδι Θάνο

«Έφυγε» ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης Θάνος Μικρούτσικος

Η Ελλάδα πενθεί τον χαμό του μεγάλου μουσικοσυνθέτη Θάνου Μικρούτσικου που υπέστη καρδιοαναπνευστική ανακοπή και κατέληξε στο νοσοκομείο Μετροπόλιταν     όπου νοσηλευόταν τις τελευταίες εβδομάδες.

Ο Θάνος Μικρούτσικος, τα τραγούδια του οποίου άνδρωσαν γενιές και γενιές, που το έργο του μας συντροφεύει σε συγκεντρώσεις, σε συναυλίες, σε εκδηλώσεις, στις στιγμές του στοχασμού, δεν ζει πια εδώ. Άφησε την τελευταία του πνοή, το Σάββατο 28 Δεκέμβρη 2019, στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν τις τελευταίες βδομάδες, δίνοντας παλικαρίσια μάχη με τον καρκίνο. Έφυγε σε ηλικία 72 ετών. Ο αγαπημένος μουσικός έδινε τον τελευταίο καιρό, τη μεγάλη μάχη του με τον καρκίνο, χωρίς ωστόσο να χάσει την αισιοδοξία και την αξιοπρέπειά του.

 Η κηδεία του θα είναι πολιτική και θα γίνει στις 2.30 το μεσημέρι την Δευτέρα 30 Δεκέμβρη από το Α' νεκροταφείο Αθήνας. Η σορός θα εκτίθεται από τις 10.30 π.μ. στην αίθουσα τελετών για τον τελευταίο αποχαιρετισμό. Αντί για στεφάνια, η οικογένεια παρακαλεί να διατεθούν τα χρήματα για τα ασυνόδευτα προσφυγοπούλα της Μόριας. GR 07017 1355 0006 3551 3856 0788 -Τράπεζα Πειραιώς. Με κοινή υπουργική απόφαση των υπουργών Εσωτερικών κ. Παναγιώτη Θεοδωρικάκου και Οικονομικών κ. Χρήστου Σταϊκούρα, η κηδεία θα γίνει με δημόσια δαπάνη.

Ο Θάνος Μικρούτσικος είχε γεννήθηκε  στις 13 Απριλίου του 1947 στην Πάτρα. Μεγάλωσε σε μία αστική οικογένεια. Σπούδασε στη Φιλαρμονική Εταιρεία Πατρών και το Ελληνικό Ωδείο (πιάνο, θεωρία, αρμονία). Ακολούθησαν οι σπουδές και η αποφοίτησή του από το μαθηματικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ παράλληλα μελέτησε αρμονία, αντίστιξη, φούγκα και σύνθεση με τον καθηγητή-συνθέτη Γ.Α. Παπαϊωάννου.

Ως συνθέτης έκανε επίσημα την παρουσία του το 1975, με το δίσκο «Πολιτικά τραγούδια». Μελοποίησε Γιάννη Ρίτσο, Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, Μάνο Ελευθερίου, Μπέρτολτ Μπρεχτ κ.ά. Μερικοί από τους δίσκους του εκείνη την εποχή ήταν οι «Καντάτα για τη Μακρόνησο», «Φουέντε Οβεχούνα», «Τροπάρια για Φονιάδες», «Μουσική πράξη στον Μπρεχτ».

Ακολούθησε ο «Σταυρός Του Νότου», σε ποίηση Νίκου Καββαδία, ενώ συνέχισε να μελοποιεί Γιάννη Ρίτσο, Άλκη Αλκαίο, Κώστα Τριπολίτη, Φρανσουά Βιγιόν, Κωνσταντίνο Καβάφη κ.ά.

Είχε ασχοληθεί με σχεδόν όλα τα είδη μουσικής (όπερα, συμφωνική μουσική, μουσική δωματίου, μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο, πειραματική μουσική) και έχει σκηνοθετήσει τρία έργα στο χώρο του μουσικού θεάτρου.

Ο Θάνος Μικρούτσικος είχε συνεργαστεί σχεδόν με όλους τους κορυφαίους Έλληνες τραγουδιστές, όπως οι Μαρία Δημητριάδη, Μίλβα , Χάρις Αλεξίου, Χρήστος Θηβαίος, Γιάννης Κούτρας,  Γιώργος Νταλάρας, Μανώλης Μητσιας, Δημήτρης Μητροπάνος, Δήμητρα Γαλάνη, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας και πάρα πολλοί ακόμα.

Φεύγοντας άφησε ένα ογκώδες μουσικό έργο πίσω του και τραγούδια που άφησαν ανεξίτηλα το στίγμα τους, περνώντας από γενιά σε γενιά. Μεταξύ άλλων ηχογράφησε 70 δίσκους, συνεργάστηκε με μεγάλους ερμηνευτές και έδωσε χιλιάδες μοναδικές συναυλίες. Έχει γράψει μουσική για 100 περίπου θεατρικά έργα. Δεκαπέντε παραγωγές του αρχαίου δράματος (Επίδαυρος- Ηρώδειο) και δεκαέξι παραγωγές στο εξωτερικό (Βέλγιο, Γαλλία, Αγγλία, Ιταλία, Ελβετία κ.α). Έχει σκηνοθετήσει τρία έργα στον χώρο του μουσικού θεάτρου.

Το 2002 τιμήθηκε για τη μουσική του στο θέατρο με το βραβείο «Δημήτρης Μητρόπουλος» από το Κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου (Θεατρικό Μουσείο). Διετέλεσε υπουργός Πολιτισμού (1994-1996), αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού (1993-1994), ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας (1986-1990), καλλιτεχνικός διευθυντής του Οργανισμού «Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης - Πάτρα 2006» 2003-2005 κ.ά

Ο Θάνος Μικρούτσικος δεν έπαψε να είναι παραγωγικός, δημιουργικός, αεικίνητος μέχρι και τους τελευταίους μήνες της ζωής του. Ακόμα και τότε, όμως, ήλπιζε, έγραφε, επικοινωνούσε με τον κόσμο και μέσα από αυτή την επικοινωνία επιχειρούσε να αναπτερώσει το ηθικό του.

Θλίψη και συλλυπητήρια

 Ο θάνατος του Θάνου Μικρούτσικου είναι μια τεράστια απώλεια για τον πολιτισμό της χώρας . Τα συλλυπητήριά τους για τον θάνατο του Θάνου Μικρούτσικου εξέφρασαν πολιτικοί, μουσικοί, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, καθώς και απλοί πολίτες που τον αγάπησαν και τραγούδησαν μαζί του.

Την  οδύνη του για τον χαμό του εξέφρασε μέσω ανακοίνωσής του και  ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης.

Ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης, είπε το δικό το ξεχωριστό «αντίο», στον σπουδαίο καλλιτέχνη, που έφυγε χθες από τη ζωή, έπειτα από μάχη με τον καρκίνο.

«Μέσα στον δύσκολο αγώνα για την δημιουργία και διάδοση του ελληνικού τραγουδιού ο Θάνος Μικρούτσικος κατέχει μια από τις κορυφαίες θέσεις», γράφει ο Μίκης Θεοδωράκης και συνεχίζει:

«Η απώλειά του δεν προκαλεί μονάχα πόνο στους φίλους, τους συνεργάτες και τους θαυμαστές του αλλά κι ένα βαθύ τραύμα στο ελληνικό τραγούδι και γενικότερα στο πολιτιστικό «γίγνεσθαι». Γιατί ο Θάνος Μικρούτσικος εκτός του ότι υπήρξε ένας ολοκληρωμένος συνθέτης με ταλέντο, με έμπνευση και με πλούσιο, πρωτότυπο και σημαντικό έργο, έφυγε σε μια ηλικία μεγάλης ανθοφορίας, ωριμότητας και εκπληκτικής διάθεσης προσφοράς στον νεοελληνικό πολιτισμό που τόσο πολύ έχει ανάγκη σήμερα ο ελληνικός λαός.

Τον αποχαιρετώ με οδύνη και πικρία για την μεγάλη αδικία να τον βρίσκει το τέλος σε μια τέτοια στιγμή.

Αθήνα, 28.12.2019
Μίκης Θεοδωράκης»

ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΑ

«Καλώς» ήρθατε στη Μόρια!

Τα Χριστούγεννα της λάσπης, της δήθεν αποσυμφόρησης, των εξαγγελιών και του χάους

  Γράφει η ΑΝΘΗ ΠΑΖΙΑΝΟΥ 

Παραμονή των Χριστουγέννων χτες και 101 άτομα έφτασαν από τα απέναντι παράλια στις ακτές της Εφταλούς και του Κόρακα. Οι νεοεισερχόμενοι έρχονται να προστεθούν στο ΚΥΤ Μόριας που έχει φτάσει να αριθμεί 18.728 αιτούντες άσυλο.

Ενώ το Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης επισήμως μπορεί να χωρέσει 2.840 άτομα, ο αριθμός έχει υπερπολλαπλασιαστεί προ πολλού με το ΚΥΤ Μόριας να έχει ταυτιστεί με το χάος και τη λάσπη.

Αρκετοί κυβερνητικοί παράγοντες προσπαθούν να πείσουν ότι με μια Μόρια- κόλαση, θα σταλεί μήνυμα σε όσους σχεδιάζουν να έρθουν (σ.σ. πρόκειται για κλασικό δόγμα που ποτέ δεν ανταποκρίθηκε στην πραγματικότητα) ότι η ζωή τους θα είναι κόλαση, οπότε δεν θα έρθουν (sic).

Τόνοι χρημάτων που έχουν εξαγγελθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση χάθηκαν στη λάσπη, μια κατάσταση αδιέξοδη που έγινε συνήθεια και ελάχιστοι ασχολούνται. Αυτό είναι το φόντο για τα φετινά χειρότερα Χριστούγεννα στο ΚΥΤ Μόριας.

Οι «παλιότεροι» που περιμένουν μήνες για να εξεταστεί το αίτημά τους, προσπαθούν να τα κουτσοβολεύουν, κάποιοι φεύγουν από νωρίς με τα λεωφορεία για την πόλη, προσπαθώντας να ξεφύγουν από τις λάσπες.

Κάποιοι που έχουν προσαρμοστεί στις συνθήκες, ψάχνουν εδώ και εκεί τι θα βρουν να ενισχύσουν τη σκηνή τους για να βγάλουν ακόμα ένα βράδυ από τα ατέλειωτα που ξέρουν ότι θα περάσουν εκεί.

Οι νεοεισερχόμενοι βιώνουν τη χειρότερη φρίκη. Κατασκευάζουν μόνοι τους τις σκηνές, δεν υπάρχει χρόνος ούτε καν το απαραίτητο προσωπικό για να τους υποδείξει. Κάποιοι δεν έχουν ούτε ρούχα να φορέσουν. Οι περισσότεροι δεν βρίσκουν ούτε φαγητό.  

Ο φακός του Knut Bry μιλά από μόνος του.

                     

                           

ΠΗΓΗ: STO NISI.GR Λέσβος Δημοσίευση 25/12/2019

ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΑ

Κορνήλιος Καστοριάδης:Η φανταστική σκέψη ενός μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου

Κορνήλιος Καστοριάδης:

Η φανταστική σκέψη ενός μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου, που πέθανε          σαν σήμερα.

Απεβίωσε σε ηλικία 75 ετών, στις 26 Δεκεμβρίου του 1997και κηδεύτηκε στο Παρίσι.

  

PRINT

 Κορνήλιος Καστοριάδης

Κορνήλιος Καστοριάδης: Η φανταστική φιλοσοφική του θεωρία, τον κατέταξε στους μεγάλους στοχαστές του 20ου αιώνα.

Κορνήλιος Καστοριάδης ή… Άγριες Μέλισσες; Αν μπείτε σήμερα σε ένα βαγόνι του μετρό το πιθανότερο είναι να μην βρείτε ούτε έναν επιβάτη που να γνωρίζει τον Κορνήλιο Καστοριάδη. Τον μεγάλο φιλόσοφο που πέθανε σαν σήμερα. Αλλά οι περισσότεροι θα γνωρίζουν το σίριαλ Άγριες Μέλισσες. Κι όμως η σκέψη του Καστοριάδη είναι πιο σημαντική από ποτέ. Το παρήγορο είναι ότι υπάρχει και μια ελπιδοφόρα δυναμική μικρή μερίδα κόσμου, που νιώθει τον μεγάλο στοχαστή ως δικό της άνθρωπο. Όσοι δεν τον γνωρίζουν δεν μπορούν να ενταχθούν μέσα από ένα άρθρο, ακόμα κι αν είναι εκτενές, στο μεγαλείο της σκέψης του, αλλά μπορούν να ενημερωθούν για το δρομολόγιο της ζωής του. 

Είναι γεγονός ότι το οικογενειακό περιβάλλον μπορεί να δώσει θεαματική πνευματική ώθηση σε ένα παιδί. Αυτό συνέβη και στην περίπτωσή του. Ο πατέρας του, αντιβασιλικός στις πολιτικές του πεποιθήσεις και άθεος στις θρησκευτικές του, εκτιμούσε βαθιά τη μόρφωση. Η δε μητέρα του διέθετε κι αυτή ιδιαίτερη μόρφωση και λάτρευε τη μουσική. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1922  και σχεδόν αμέσως η οικογένειά του μετεγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Ένα μήνα μετά την άφιξή τους, ξέσπασε η Μικρασιατική καταστροφή.

Πολύ πριν ενηλικιωθεί είχε ήδη ξεκινήσει να διαβάζει φιλοσοφία και είχε εξοικειωθεί με τη μαρξιστική σκέψη στην οποία αρκετά μετέπειτα ασκεί κριτική. Κάποια στιγμή οργανώνεται στο ΚΚΕ κι εν συνεχεία περνά στην τροτσκιστική οργάνωσε ΔΕΚΕ. Στα χρόνια της Κατοχής σπουδάζει αρχικά στη Νομική όπου διαπρέπει και οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.Αργότερα, όταν θα βρεθεί στη Γαλλία, αλλάζει αντικείμενο επιστημονικού ενδιαφέροντος. Στη Γαλλία πήγε αμέσως μετά τα Δεκεμβριανά. Επιβιβάστηκε στο φημισμένο πλοίο της μεγάλης φυγής Ματαρόα, το νεοζηλανδέζικο μεταγωγικό που τον Δεκέμβριο του 1945 μετέφερε τον ανθό της ελληνικής νεολαίας των γραμμάτων και των τεχνών σε ένα δρομολόγιο σωτηρίας, από τον Πειραιά στο Παρίσι.

Το 1948 άρχισε να εργάζεται στην υπηρεσία Στατιστικής Εθνικών Λογαριασμών και Μελετών Ανάπτυξης του ΟΟΣΑ ως υψηλόβαθμο τεχνικό στέλεχος και το 1968 είναι διευθυντής του «Τμήματος Στατιστικής και Εθνικών Λογαριασμών», μια θέση την οποία διατήρησε ως και το 1970 όπου τότε αποκτά τη γαλλική υπηκοότητα και σταματά πλέον να ζει υπό τον συνεχή φόβο της απέλασης. Ενώ λοιπόν προΐστατο 120 ατόμων στον ΟΟΣΑ, αποχώρησε με συμφωνία εξόδου και αποζημίωση,αλλά χάνει το ποσό στο χρηματιστήριο λόγω της πετρελαϊκής κρίσης. Από αυτή την περίοδο ο Καστοριάδης στρέφεται στην ψυχανάλυση.

Τρία χρόνια εκπαιδεύεται προκειμένου να γίνει επαγγελματίας ψυχαναλυτής. Παράλληλα δημοσιεύει πολιτικά κείμενά κι όσο απομακρύνεται από τον Μαρξ τόσο κατευθύνεται προς τον Φρόιντ. Τότε εκδίδει ένα από τα σημαντικότερα έργα του τη «Φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας». Και μπορεί να ασκεί κριτική στον μαρξισμό όμως ο ίδιος παραμένει επαναστατικός νους. «Η επανάσταση δε σημαίνει χείμαρρους αίματος, την κατάληψη των Χειµερινών Ανακτόρων κοκ. Η επανάσταση σημαίνει τον ριζικό μετασχηματισμό των θεσμών της κοινωνίας. Με αυτή την έννοια, φυσικά είμαι επαναστάτης», είχε δηλώσει.

Το 1979 εξελέγεται διευθυντής της Σχολής Ανωτέρων Σπουδών Κοινωνικών Επιστημών Παρισιού. Από τον μισθό αυτόν που λαμβάνει βιοπορίζεται. Στοχαστής που δεν μπαίνει εύκολα σε καλούπια, φιλόσοφος, κοινωνιολόγος, ψυχαναλυτής, οικονομολόγος, πολιτικός θεωρητικός, αρχαιογνώστης, ο Καστοριάδης γνωρίζει εν ζωή τον αμέριστο σεβασμό της ευρωπαϊκής διανόησης. Στην Ελλάδα αγορεύεται το 1989 επίτιμος διδάκτορας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και αργότερα γίνεται επίτιμος διδάκτορας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

Σε ένα άρθρο του στο Βήμα, ο δημοσιογράφος Μάρκος Καρασαρίνης γράφει: «Όπως και η σχέση του με την πολιτική, οι έρωτες του Καστοριάδη είναι θυελλώδεις και απόλυτοι. Ο πρώτος του γάμος, με την Κατρίν Μεΐ, θα επιβιώσει τρία χρόνια, αν και παραλίγο το διαζύγιο να είναι ακαριαίο, αφού εκείνη θα φλερτάρει με έναν εξάδελφό της την ημέρα του γάμου τους, δίνοντας το έναυσμα για μια εκρηκτική σκηνή ζηλοτυπίας. Απότομη θα είναι και η ρήξη με τη δεύτερη σύζυγό του, την ψυχαναλύτρια Πιερά Ωλανιέ, το 1978: «Της λέει ότι σκοπεύει να περάσει έναν μήνα μαζί της στη Σκόπελο, και τον δεύτερο μήνα διακοπών με κάποιαν «άλλη», χωρίς περαιτέρω διευκρινίσεις» γράφει ο Ντος. Εκείνη του δίνει διορία 48 ωρών για να τα μαζέψει, πεπεισμένη ότι θα γυρίσει. Εκείνος φεύγει χωρίς να δώσει σημεία ζωής όλο το καλοκαίρι για να παντρευτεί τελικά τη Ζωή Χριστοφίδη με την οποία αποκτά και μία κόρη, την Κυβέλη».

Σύμφωνα με τη θυγατέρα του, το «κέντρο» της φιλοσοφίας του πατέρα της είναι «η αυτονομία», η ατομική και κοινωνική. «Εκεί κάπου είναι και ο σύνδεσμος των δύο εννοιών με την ψυχανάλυση» και θα εξηγήσει ότι αυτό συμβαίνει γιατί «για να λειτουργήσουμε οι άνθρωποι κοινωνικά, πρέπει να έχουμε λύσει πρώτα τα δικά μας εσωτερικά, ώστε να μη βγαίνουν στη φόρα όταν σκεφτόμαστε τα κοινωνικά».

Σε μία μεγάλη πολύκροτη συνέντευξή του που είχε δώσει στη δημοσιογράφο Τέτη Παπαδοπούλου (η οποία αρχικά είχε δημοσιευτεί στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία), ο Κορνήλιος Καστοριάδης είχε διατυπώσει τη γνωστή του φράση «Είμαστε υπεύθυνοι για την ιστορία μας». Στον πλούσιο διάλογο που είχε κάνει με τη δημοσιογράφο συγκεκριμένα είχε πει: «Σύμφωνα με την παραδοσιακή «αριστερή» άποψη, όλα αυτά τα επέβαλαν η Δεξιά, οι κυρίαρχες τάξεις και η μαύρη αντίδραση. Μπορούμε όμως να πούμε ότι όλα αυτά τα επέβαλαν στον ελληνικό λαό ερήμην του ελληνικού λαού; Μπορούμε να πούμε ότι ο ελληνικός λαός δεν καταλάβαινε τι έκανε; Δεν ήξερε τι ήθελε, τι ψήφιζε, τι ανεχόταν; Σε μιαν τέτοια περίπτωση αυτός ο λαός θα ήταν ένα νήπιο. Εάν όμως είναι νήπιο, τότε ας μη μιλάμε για δημοκρατία. Εάν ο ελληνικός λαός δεν είναι υπεύθυνος για την ιστορία του, τότε, ας του ορίσουμε έναν κηδεμόνα. Εγώ λέω ότι ο ελληνικός λαός -όπως και κάθε λαός- είναι υπεύθυνος για την ιστορία του, συνεπώς, είναι υπεύθυνος και για την κατάσταση, στην οποία βρίσκεται σήμερα».

Απεβίωσε σε ηλικία 75 ετών, στις 26 Δεκεμβρίου του 1997 και κηδεύτηκε στο Παρίσι. Τα περισσότερα έργα του έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά.

Μερικά από αυτά είναι τα εξής: 

• Το Επαναστατικό Πρόβλημα Σήμερα
• Η Πείρα του Εργατικού Κινήματος
• Η Φαντασιακή Θέσμιση της Κοινωνίας
• Από την Οικολογία στην Αυτονομία
• Τα Σταυροδρόμια του Λαβύρινθου
• Η Άνοδος της Ασημαντότητας
• Ο Θρυμματισμένος Κόσμος
• Χώροι του Ανθρώπου
• Ανθρωπολογία, Πολιτική, Φιλοσοφία
• Η «Ορθολογικότητα» του Καπιταλισμού

Αναδημοσίευση από Nooz.gr 26 Δεκεμβρίου 2019

ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΑ

«Έφυγε» από τη ζωή ο πρώην βουλευτής της ΕΔΑ Γιάννης Παπαδημητρίου

Πλήρης ημερών «έφυγε» ο πρώην βουλευτής της ΕΔΑ Γιάννης Παπαδημητρίου   

          

 

Σε ηλικία 108 ετών απεβίωσε σήμερα, ανήμερα των Χριστουγέννων, «ο παλαίμαχος συνδικαλιστής – ιστορικός πρόεδρος του Σωματείου εργαζομένων στους ηλεκτρικούς σιδηροδρόμους τα χρόνια της ναζιστικής κατοχής και εκ των ιδρυτών του Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος (ΔΣΚ) – πρώην βουλευτής της ΕΔΑ (1956-1967) Γιάννης Παπαδημητρίου».

Ο Γιάννης Παπαδημητρίου γεννήθηκε το 1912 στο Ψηλό Χωριό της ορεινής Φωκίδας. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα ενώ εργαζόταν στους ηλεκτρικούς σιδηροδρόμους. Εντάχθηκε από νεαρή ηλικία στο ΚΚΕ και διετέλεσε μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής. Εκλεγόταν βουλευτής της ΕΔΑ, χωρίς διακοπή, από το 1956 έως το 1967.

Ανέπτυξε πλούσια αντιστασιακή δράση κατά την περίοδο της ναζιστικής κατοχής, καταδικάστηκε δύο φορές σε θάνατο μετά την Κατοχή, τελικά παρέμεινε στις φυλακές για μια οκταετία. Το 1967 συνελήφθη από τη χούντα και κρατήθηκε εκτοπισμένος έως το 1971 σε Γυάρο, Λέρο, Ωρωπό, Σαμοθράκη και Μπογιάτι.

Σύμφωνα με ανακοίνωση των παιδιών του, Κατερίνας Τσάβαλου-Παπαδημητρίου και Δημήτρη Παπαδημητρίου, «η κηδεία του και ο επίσημος αποχαιρετισμός του θα γίνουν την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου στις 16:00 στην εκκλησία Αγ. Γεωργίου Καρύτση στην Αθήνα».

Παράκληση της οικογένειας είναι αντί στεφάνων να ενισχυθεί, απ΄όσους το επιθυμούν, το έργο της ΜΚΟ Ηλιαχτίδα Νέας Σμύρνης και οι Γιατροί του Κόσμου.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

                                                                                                                   ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΑ

Δική σας είναι η …ΕΛΑΣ

Δική σας είναι η …ΕΛΑΣ

      του   ΘΑΝΑΣΗ ΣΚΑΜΝΑΚΗ

Αν χτυπήσει η πόρτα σου δυνατά κι ακούσεις βουή μπορείς πλέον να φανταστείς πως δεν είναι επίσκεψη φίλων. Πίσω από τους χτύπους βρίσκονται μηχανικά τέρατα, βρυχώνται και σπρώχνουν, αν χρειαστεί να σε ρίξουν κι απ’ τη σκάλα, κάνουν κεφαλοκλειδώματα και περνάνε χειροπέδες πίσω από την πλάτη. Και ανάμεσα στους βρυχηθμούς ακούγονται ανθρώπινες λέξεις, μαύρου χρώματος.

 Η εικόνα είναι καινούργια, ή μόλις έφτασε και στα δικά μας σπίτια, των νοικοκυραίων, απρόσκλητη; Αποτελεί νέο φαινόμενο ή μόνο μια επανάληψη του παλιού, απλώς σε μεγαλύτερη ποσότητα, και επεμβάσεων και βίας;

 Όπως συμβαίνει και με άλλα παρόμοια αλλά και πολύ πιο συνολικά φαινόμενα της κοινωνικής και πολιτικής ζωής είτε πολύ εύκολα τα ανακηρύσσουμε καινούργια είτε πολύ δύσκολα.

 Επί του προκειμένου: η αστυνομική βία είναι απλώς μια έξαρση λόγω νέας διακυβέρνησης ή μια εισαγωγή στον “γενναίο νέο κόσμο” της εποχής μετά την προηγούμενη κρίση και πριν από την επόμενη; 

 Αν συγκεντρώσουμε και παρακολουθήσουμε τα πρόσφατα μόνο γεγονότα, έχουμε εικόνα.

Σε πολλά μέρη του κόσμου, Γαλλία, Χιλή, Λίβανο, κ.α. ξεσπάνε μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις. Το κύμα των εκρήξεων αυτών αναμένεται να εξαπλωθεί. Είναι εξεγέρσεις ή ξεσπάσματα των καταπιεσμένων που φτάνουν στα όρια τους. Καθώς ο σημερινός καπιταλισμός δεν προβλέπει σοκολάτες και τσίχλες για τους κάτω, αλλά μια συνέχιση της πολιτικής αναδιανομής του πλούτου - παίρνοντας από τους κάτω ό,τι τσίχλες και σοκολάτες τους απέμειναν για να δώσει στους πάνω (σε αυτη την αναδιανομή μπορούμε να συνοψίσουμε πλέον τη συνταγή του νεοφιλελευθερισμού) - και καθώς η έξοδος από την κρίση είναι αναιμική και επισφαλής, οι κοινωνικές εκρήξεις είναι αναμενόμενες και συνεπώς η ανάγκη μηχανισμών καταστολής γίνεται μεγαλύτερη. Με ό,τι αυτό σημαίνει. Συστήματα παρακολούθησης των πολιτών, υπονόμευσης του καθημερινού βίου, βίαιης καταστολής κινητοποιήσεων, εξάρθρωσης πυρήνων αντίστασης, “μηδενική ανοχή”, δικαστικές αποφάσεις κ.ο.κ.

 Το δίλημμα ασφάλεια ή δημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα έχει τεθεί από παλαιότερα και με αφορμή τους δίδυμους πύργους του 2001, έγινε παγκόσμια καραμέλα της επιβολής. 

Η δημοκρατία αντικαθίσταται, δεν θα έλεγα ανεπαισθήτως, από έναν νεοφεουδαλισμό, σε πολλαπλά επίπεδα. Οι κυβερνήσεις, και των υπερδυνάμεων και των περιφερειακών κρατών,  εντέλλονται να καθυποτάξουν τους αμφισβητίες λαούς στις αποφάσεις που όλο και περισσότερο προέρχονται από εξωπολιτικά κέντρα και ταυτόχρονα να συνδράμουν τον ατυχή καπιταλιστή, όταν η κρίση κάνει την κερδοφορία του αμφίβολη (εξ ου και τα 24 δισ. δολάρια που έδωσε το αμερικάνικο δημόσιο για τις τράπεζες την περίοδο της κρίσης, οι πολλαπλές ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών στα δικά μας μέρη κ.λπ.).

 Ο νέος, νεοφιλελεύθερος, καπιταλισμός, χρειάζεται προς τούτο τεράστιους ιδεολογικούς μηχανισμούς διαμόρφωσης και φθοράς των συνειδήσεων, ταυτόχρονα με τεράστιους μηχανισμούς καταστολής. Τα “Σκάι” και τα ΜΑΤ. Τα όσα είδαμε στο “Τζόκερ” είναι αντίγραφα πραγματικότητας. Η αμερικάνικη εθνοφρουρά, από χρόνια κάνει πρόβες εσωτερικού πολέμου στις πόλεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ασκούσε εξουσία, διατύπωνε επιφυλάξεις, και η αστυνομία προσπαθούσε να  διατηρήσει τα προσχήματα. Εξ άλλου το ιστορικό φορτίο του, το οποίο δεν όριζε την ασκούμενη πολιτική, επιδρούσε, έστω με μια επίδραση θνήσκουσα.

 Η Νέα Δημοκρατία απελευθερώνει αυτό το ρόλο του αστυνομικού μηχανισμού επιβολής, την “κανονικότητα” του νεοφιλελεύθερου κράτους. Του δίνει ιδεολογική και πολιτική κάλυψη. Ο αρμόδιος υπουργός είναι εγγύηση. Δεν τον έβαλε τυχαία ο Μητσοτάκης σ’ αυτή τη θέση.  Δεν είναι δηλωμένος ακροδεξιός, τοποθετήθηκε κατ’ επιλογήν ως “άριστος” του ΠΑΣΟΚ. Είναι εκείνος που υπέγραψε, ύστερα από πολλές αρνήσεις όλων των προκατόχων του, επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, τη συμφωνία για την επίσημη, εννοώ και τυπική, εγκατάσταση του FBI στην καρδιά της ελληνικής αστυνομίας. Χειρίστηκε την υπόθεση της 17 Νοέμβρη, μεγάλη επιχείρηση με ενεργοποίηση πλήθους αθέμιτων μέσων και δημοσιογραφικού αποπροσανατολισμού. Ψήφισε όλα τα μνημόνια επαιρόμενος μάλιστα, ανοήτως, πως δεν τα είχε διαβάσει (όπως και οι περισσότεροι συνάδελφοί του εξ άλλου).

Επελέγη για να ηγηθεί της επιχείρησης πραιτωριανοί σε ασύδοτη δράση, και βάζει τις υποθήκες στο σκληρό παρόν για ένα θλιβερό μέλλον “τάξης και ηθικής”.

 Αυτός λοιπόν ο κατασταλτικός μηχανισμός χρειάζεται αυτονόμηση από την κοινωνία, αλλά εν πολλοίς και από τις κυβερνήσεις. Δουλεύει για το αόρατο και πραγματικό σύστημα εξουσίας. Και υπακούει σ’ αυτό. Οι κυβερνήσεις μπορούν να διευκολύνουν ή να προσπαθούν στη διατήρηση των προσχημάτων, όχι όμως να αλλάζουν τον προσανατολισμό.

Διογκώνεται υπερτροφικά, εκπαιδεύεται και ενσωματώνει τις πιο αντιδραστικές εκδοχές της κοινωνικής πολιτικής, επί του προκειμένου πάνω στη βάση του εχθρού που απειλεί, την πατρίδα, την οικογένεια, τις αρχές. Ποιες αρχές; Ρατσισμός και  φασιστική ιδεολογία.

 Πάνω εκεί χτίζεται η ιδεολογική άποψη. Και ο ρόλος του μάγκα, του τσαμπουκά, του κυρίαρχου. Παιδιά χωρίς προσανατολισμό μπαίνουν στη μηχανή και αλέθονται. Μετά την άλεση του νου τους δεν είναι πια παιδιά χωρίς περιεχόμενο, είναι άντρες με κύρος, το κύρος της στολής, του γκλόμπ, του δακρυγόνου, της ασπίδας που τους προστατεύει κυρίως από τον παλιό εαυτό και τη λαϊκή καταγωγή τους και διαμορφώνει την αναγκαία οχύρωση από την κοινωνία, κυρίως όταν εκείνη εξεγείρεται. Κανονικοί πραιτωριανοί διαπιστευμένοι στη φύλαξη του αυτοκράτορα τραπεζίτη.

Όταν μπαίνουν στα σπίτια με το έτσι θέλω ασκούν εξουσία. Όταν παραβιάζουν Σύνταγμα, νόμους, αξίες γίνονται “νοματαίοι”. Όταν γυμνώνουν έναν διαδηλωτή και του λένε πως είναι φασίστες και θα τον γαμήσουν, ασκούν το ρόλο και απελευθερώνουν τον εκπαιδευμένο εαυτό τους, την προσωπικότητα που απέκτησαν. Όταν δέρνουν και μετά σε παραπέμπουν για αντίσταση κατά της αρχής αισθάνονται πως μπορούν να κάνουν τα πάντα ατιμώρητοι. Κι αν συμβεί καμιά στραβή και κανάς τύπος κουλτουριάρης τους μπλέξει και ξεκινήσει ΕΔΕ, ξέρουν πως οι πλάτες είναι καλυμμένες και επιπροσθέτως στο δικό τους κόσμο, των συναδέλφων τους και των συνδικαλιστικών ενώσεών τους, αντιμετωπίζονται ως θύματα μιας αδικίας και, εν τέλει, ως ήρωες.

 Αυτός ο μηχανισμός δεν εκκενώνει μόνο καταλήψεις, δεν χτυπάει μόνο διαδηλώσεις, δεν καλύπτει μόνο χρυσαυγίτες γεννάει και υπερασπίζεται το νέο κράτος της επιβολής. Βρίσκεται σε πολεμική προετοιμασία και εξασκείται για έναν εχθρό που πρέπει να αντιμετωπίσει με κάθε τρόπο.

Βρίσκεται σε αγαστή σχέση με δικαστές και αρχές που δε μασάνε από λαϊκά αιτήματα και αντιφασισμούς, πράγμα το οποίο αποδεικνύουν με κάθε ευκαιρία, όπως, ας πούμε, όταν προτείνουν την αθώωση της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης και άλλα παρόμοια.

Τα δεδομένα αλλάζουν ουσιαστικά. Η παλιά εκείνη αντίληψη των επαναστατών πως οι κατασταλτικοί μηχανισμοί, ο στρατός κυρίως, είναι παιδιά του λαού που την στιγμή της επαναστατικής κρίσης θα τεθούν με το μέρος των εξεγερμένων ή θα αδρανοποιηθούν, τροποποιείται σοβαρά. Οι ειδικά εκπαιδευμένοι πραιτωριανοί αυτονομούνται από τα λαό και από τις πολιτικές ταλαντεύσεις των ηγεσιών. Το έδειξαν και στις κινητοποιήσεις του 2010-12, όταν συνεργάζονταν με τους δολοφόνους-πράκτορες της Μοσάντ, με μαχαιροβγάλτες της νύχτας και με χρυσαυγίτες σε σχέδια αντιμετώπισης έκρυθμης κατάστασης, το έδειξαν με τη Μαρφίν κ.ο.κ.

Προς το παρόν ασκούνται σε ζωντανούς και πραγματικούς στόχους, καταλήψεις σπιτιών, αναρχικές ομάδες, μετανάστες και πρόσφυγες. Οι μεγάλες τους στιγμές δεν έχουν φτάσει ακόμα.   

 Όσο πιο ανασφαλές νοιώθει το σύστημα, αντιμέτωπο με τον ίδιο του τον εαυτό τον οποίο δεν μπορεί να ελέγξει και με τις κρίσεις του οι οποίες οδηγούν σε απρόβλεπτες κοινωνικές εκρήξεις, τόσο ενισχύει τους μηχανισμούς της θεσμικής και εξωθεσμικής βίας. Τόσο ενεργοποιεί τους λόχους των ρόμποκοπ και τόσο χρειάζεται και την κοινωνική-πολιτική- εγκληματική συνδρομή των νεοφασιστών.

Ο νέος, πολλαπλά ολοκληρωτικός, καπιταλισμός ενώπιόν μας. Όχι ως εξαίρεση αλλά ως “κανονικότητα”.  

Αναδημοσίευση από το kommon.gr. Δημοσιεύτηκε 21-12-2019

ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΑ

Εντυπωσιακή δακτυλιοειδής έκλειψη ηλίου στις 26 Δεκεμβρίου

ΕΠΙΣΤΗΜΗ 

Εντυπωσιακή δακτυλιοειδής έκλειψη ηλίου στις 26 Δεκεμβρίου

ΙΚΕΤΕΣ:

Μια εντυπωσιακή δακτυλιοειδής έκλειψη ηλίου θα λάβει χώρα στις 26 Δεκεμβρίου, η οποία όμως δεν θα είναι ορατή από την Ελλάδα. Πρόκειται για την τρίτη και τελευταία ηλιακή έκλειψη του 2019.

Στις δακτυλιοειδείς εκλείψεις η Σελήνη είναι πολύ μακριά από τη Γη για να καλύψει πλήρως τον Ήλιο, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας «δακτύλιος φωτιάς» γύρω από το σκοτεινό φεγγάρι, ενώ το ηλιακό στέμμα δεν είναι ορατό. Στις ολικές ηλιακές εκλείψεις ο σεληνιακός δίσκος καλύπτει κατά 100% τον ηλιακό δίσκο (η τελευταία είχε συμβεί τον Ιούλιο). Στις μερικές εκλείψεις το φεγγάρι καλύπτει μόνο ένα μέρος του Ήλιου.

Το «μονοπάτι» της έκλειψης θα αρχίσει στις 05:34 ώρα Ελλάδας της Πέμπτης στη Σαουδική Αραβία (220 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Ριάντ) και θα μετακινηθεί ανατολικά προς το Κατάρ, τη νότια Ινδία, τη Σρι Λάνκα, τον Ινδικό Ωκεανό και την Ινδονησία, καταλήγοντας στη νήσο Γκουάμ στον Ειρηνικό Ωκεανό. Το μεγαλύτερο μέρος της Ασίας και η βόρεια Αυστραλία θα δουν μια μερική έκλειψη, σύμφωνα με τη NASA.

^{Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ}

                                                                              ^{ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΑ} 

Τα ηλεκτρονικά τσιγάρα αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο χρόνιων παθήσεων των πνευμόνων.

ΥΓΕΙΑ

Έρευνα: Τα ηλεκτρονικά τσιγάρα αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο χρόνιων παθήσεων των πνευμόνων.

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

Το ηλεκτρονικό τσιγάρο αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο του ατμιστή να εμφανίσει κάποια χρόνια πάθηση των πνευμόνων, όπως το άσθμα, η βρογχίτιδα, το εμφύσημα ή η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, την πρώτη του είδους της που έγινε σε βάθος χρόνου και σε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα όλου του ενήλικου πληθυσμού των ΗΠΑ.

Η μελέτη βρήκε επίσης ότι οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν ηλεκτρονικό τσιγάρο και παράλληλα καπνίζουν κανονικό τσιγάρο - κάτι που κάνουν οι περισσότεροι ατμιστές- αντιμετωπίζουν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης χρόνιας πνευμονοπάθειας, σε σχέση με όσους είναι μόνο ατμιστές ή μόνο καπνιστές.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή ιατρικής Στάντον Γκλαντς του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Σαν Φρανσίσκο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό προληπτικής ιατρικής "American Journal of Preventive Medicine", ανέλυσαν στοιχεία για περισσότερα από 36.000 άτομα, τα οποία δεν είχαν καμία πάθηση πνευμόνων στην αρχή της έρευνας.

Η παρακολούθηση αυτών των ανθρώπων για μια τριετία παρέχει, σύμφωνα με τους ερευνητές, τις πιο βάσιμες ενδείξεις από κάθε προηγούμενη μελέτη ότι η χρήση του ηλεκτρονικού τσιγάρου συνδέεται με αυξημένη πιθανότητα κατά περίπου 30% για την εμφάνιση κάποιας πάθησης των πνευμόνων.

«Συμπεράναμε ότι τα ηλεκτρονικά τσιγάρα είναι επιβλαβή από μόνα τους και οι συνέπειες τους είναι ανεξάρτητες από το αν κανείς καπνίζει κανονικά τσιγάρα», δήλωσε ο δρ Γκλαντς.

Διαπιστώθηκε πάντως ότι ο κίνδυνος του κανονικού τσιγάρου είναι σαφώς μεγαλύτερος από ό,τι του ηλεκτρονικού τσιγάρου. Ενώ οι τωρινοί και οι πρώην ατμιστές είναι 1,3 φορές πιθανότερο να αναπτύξουν χρόνια πάθηση των πνευμόνων, ο κίνδυνος είναι κατά 2,6 φορές μεγαλύτερος για τους καπνιστές. Για όσους είναι παράλληλα ατμιστές και καπνιστές, ο κίνδυνος είναι ακόμη μεγαλύτερος (υπερτριπλάσιος).

«Οι διπλοί χρήστες - κάτι που συμβαίνει με τους περισσότερους χρήστες ηλεκτρονικού τσιγάρου- έχουν τον συνδυασμένο κίνδυνο των ηλεκτρονικών και των συμβατικών τσιγάρων, συνεπώς είναι στην πραγματικότητα σε χειρότερη θέση από ό,τι οι απλοί καπνιστές», ανέφερε ο Γκλαντς.

Η νέα μελέτη έρχεται σε μια περίοδο που διεθνώς συζητείται έντονα κατά πόσο τα ηλεκτρονικά τσιγάρα πρέπει να προβληθούν ως εργαλείο για τη μείωση της ζημιάς που υφίστανται οι καπνιστές. Αν και οι ερευνητές βρήκαν ότι η στροφή από το κάπνισμα στο άτμισμα μειώνει τον κίνδυνο για την εμφάνιση πάθησης των πνευμόνων, λιγότερο από το 1% των συμμετεχόντων στην έρευνα είχαν γίνει αποκλειστικοί ατμιστές, καθώς η συντριπτική πλειονότητα δεν έχει εγκαταλείψει τον παραδοσιακό καπνό.

«Η στροφή από τα συμβατικά τσιγάρα αποκλειστικά στα ηλεκτρονικά θα μπορούσε να μειώσει τον κίνδυνο για παθήσεις των πνευμόνων, όμως πολύ λίγοι άνθρωποι κάνουν κάτι τέτοιο. Οι περισσότεροι καπνιστές απλώς προσθέτουν το ηλεκτρονικό τσιγάρο και γίνονται διπλοί χρήστες, πράγμα που αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο τους», τόνισε ο Γκλαντς.

«Η νέα μελέτη έρχεται να προσθέσει νέες ενδείξεις ότι τα ηλεκτρονικά τσιγάρα έχουν μακροπρόθεσμες αρνητικές επιπτώσεις για την υγεία και τελικά επιδεινώνουν την επιδημία του καπνίσματος», πρόσθεσε.

^{Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ}

ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΑ