Τραγική η κατάσταση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

    Του Άλεξ Κάντζια - Ρόντε 

Το καλοκαίρι βρίσκεται στα μισά του, η πρωτεύουσα όμως ελάχιστα θυμίζει την θερινή πόλη περασμένων εποχών, με τους περισσότερους κατοίκους της να παραμένουν «εντός των τειχών».

Η οικονομική κρίση, ο φόβος της πανδημίας και η απροθυμία των ξενοδόχων να προσαρμόσουν τις τιμές τους στις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας δεν αφήνουν άλλωστε πολλές επιλογές για τους περισσότερους. Την κατάσταση για όσους μένουν πίσω χειροτερεύει ακόμα περισσότερο η τραγική κατάσταση των αστικών συγκοινωνιών, η συχνότητα διέλευσης των οποίων θυμίζει περισσότερο επαρχιακό ΚΤΕΛ, παρά λειτουργικό δίκτυο μιας ευρωπαϊκής μητρόπολης. Λεωφορεία σε τραγική κατάσταση, που κοντεύουν να συμπληρώσουν τριακονταετία στους δρόμους (όταν στις άλλες ευρωπαϊκές πόλεις ανανεώνονται κάθε λίγα χρόνια) εγκυμονώντας κινδύνους για την ασφάλεια των επιβατών.

Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί ο κίνδυνος της πανδημίας, από την οποία καλούμαστε να προστατευτούμε. Πόσες όμως μάσκες να φορέσουμε όταν είμαστε ο ένας πάνω στον άλλο, πόση «ατομική ευθύνη» να επιδείξουμε όλοι εμείς που δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα να μετακινηθούμε με …ελικόπτερα; Και πόσο να αντέξει κανείς να του κουνάνε το δάκτυλο και να του λένε πως θα πληρώσει και πρόστιμο αν μπει σε μέσο με πάνω από 65% πληρότητα (!) όλοι αυτοί που δεν έχουν χρησιμοποιήσει ποτέ τους τις αστικές συγκοινωνίες και που ποτέ τους δεν αγχώθηκαν αν θα απολυθούν άμα αργήσουν στην δουλειά τους;

Για άλλη μια φορά δηλαδή οι φτωχοί καταδικάζονται ως υπαίτιοι για την φτώχεια τους…
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μπορεί να υποσχέθηκε την πύκνωση των δρομολογίων, ανακαλώντας και τις άδειες των εργαζομένων, οι οποίες είχαν προγραμματιστεί για τον Αύγουστο, όμως αυτό ουδόλως θα λύσει το πρόβλημα. Πέρα από το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι θα κληθούν για άλλη μια φορά να πληρώσουν για την πολιτική της κυβέρνησης στερούμενοι τις διακοπές και την ξεκούραση τους η κατάσταση των αστικών συγκοινωνιών της Αθήνας είναι τόσο τραγική που δεν λύνεται με ημίμετρα. Ακόμα και όλοι οι οδηγοί να είναι διαθέσιμοι, ακόμα και όλα τα (σαραβαλιασμένα) λεωφορεία να βγουν στους δρόμους το πρόβλημα θα παραμείνει.

Χρειάζονται χιλιάδες καινούργια λεωφορεία (και όχι απλά λίγες εκατοντάδες που σκοπεύει να αγοράσει σταδιακά η κυβέρνηση) για να αποκτήσει η πόλη αξιοπρεπείς λεωφορειογραμμές με διέλευση ανά λίγα λεπτά όπως αρμόζει σε μια πόλη που σέβεται τους κατοίκους της και θέλει και να λέγεται τουριστική. Χρειάζεται ένα οργανωμένο σχέδιο για την ενίσχυση της (δωρεάν) δημοτικής και διαδημοτικής συγκοινωνίας η οποία θα συνδέει τις γειτονιές μεταξύ τους αλλά και με τους πλησιέστερους σταθμούς του μετρό και θα λειτουργεί συμπληρωματικά ως προς την αστική συγκοινωνία. Χρειάζεται η προώθηση εναλλακτικών μορφών μετακίνησης, όχι ως επικοινωνιακών πυροτεχνημάτων και «θεαμάτων» για τους τουρίστες αλλά βάσει των αναγκών των κατοίκων και της λειτουργίας της πόλης. Όμως όλα αυτά καθόλου δεν φαίνεται να αποτελούν προτεραιότητες για την κυβέρνηση.

Και έτσι το στρίμωγμα αναμένεται να συνεχιστεί και από το φθινόπωρο. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται….

Πηγή:kommon.gr

ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΑ