Αναδημοσίευση από εδώ.
Σε ερώτηση βουλευτή του ΚΚΕ απάντησε ο υπ. Εργασίας κος Γ. Κατρούγκαλος σχετικά με το σχετικά με την εφαρμογή των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας για τους εργαζομένους στα ξενοδοχεία της χώρας. Ο Βουλευτής κατάγγειλε μέσω της ερώτησής του ότι σε τουριστικά νησιά όπως στην Μύκονο την Ρόδο ή τα Επτάνησα, υπάρχουν εργαζόμενοι που ζουν σε κοντέινερ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΤΣΩΤΗΣ: Αναφερθήκαμε προηγουμένως στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κατά πόσον είναι κοινωνική κ.λπ.. Οι αποφάσεις της είναι αντεργατικές. Όσες αποφάσεις υλοποιήθηκαν μέχρι τώρα είχαν επώδυνες και οδυνηρές συνέπειες για τους ίδιους τους εργαζόμενους και το λαό. Οι συνολικές ανατροπές που επήλθαν, καθώς και στις συλλογικές διαπραγματεύσεις στο αντικείμενο που αυτές είχαν, στην υποχρεωτικότητα για όλους τους εργαζόμενους, στον αντίστοιχο κλάδο της οικονομίας, συνεχίζονται και με την Κυβέρνηση σας, κύριε Υπουργέ, και εδώ είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που υπάρχει και αναδεικνύεται και από την προηγούμενη ερώτηση.
Η δέσμευσή σας να συνεχίσετε την υλοποίηση του ίδιου πλαισίου που διαμορφώθηκε με το δεύτερο μνημόνιο, τον ν.4093/2012, καθώς και με τον ν.4046/2012, διαμόρφωσε συνθήκες ζούγκλας σε όλους τους κλάδους, ανέτρεψε όρους αμοιβής και εργασίας της πλειοψηφίας των εργαζομένων.
Τώρα τι γίνεται; Πώς εφαρμόζεται η σύμβαση; Στοιχεία που έχουμε δείχνουν –λέω για την Αττική, για παράδειγμα- ότι από τα τόσα ξενοδοχεία που υπάρχουν –και μιλάμε για αρκετά ξενοδοχεία-, εφαρμόζεται η σύμβαση στα δεκαπέντε ξενοδοχεία, που υπάρχουν και επιχειρησιακά σωματεία, στα τέσσερα που έχουν και επιχειρησιακές συμβάσεις και στα πέντε που εφαρμόζεται κάτω από την καθημερινή παρέμβαση του συνδικάτου. Στα τριακόσια ενενήντα, κύριε Υπουργέ, η σύμβαση δεν εφαρμόζεται.
Έχουμε ενώσεις προσώπων, οι οποίες είναι πλειοψηφία. Και είμαι βέβαιος ότι έχετε γνώση μιας μελέτης του ΟΜΕΔ, η οποία τι λέει, κύριε Υπουργέ; Γιατί είναι σοβαρά τα ζητήματα. Λέει ότι το 86.3% των επιχειρησιακών συμβάσεων είναι με ενώσεις προσώπων, οι οποίες έγιναν τώρα από το 2012 και μετά. Το 83,4% είναι με ενώσεις προσώπων. Αυτές, κύριε Υπουργέ, στα ξενοδοχεία είναι το 19,8%.
Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι εδώ έχουν ανατρέψει τα πάντα και είναι καθαρό ότι η πλειοψηφία αυτών των συμβάσεων, το 66,8%, έχουν μείωση των αμοιβών των εργαζομένων, αλλά και των όρων δουλειάς των εργαζομένων. Το 19% προβλέπει ρητή, ευθεία μείωση και το 47,8%, κύριε Υπουργέ, προβλέπει προσαρμογή στα όρια της εθνικής συλλογικής σύμβασης εργασίας. Δηλαδή, ενώ υπάρχει κλαδική, οι εργαζόμενοι αμείβονται με 586 ευρώ κατώτερο μισθό ή 510 ευρώ οι εργαζόμενοι που είναι κάτω των 25 ετών.
Αυτή, λοιπόν, είναι μια κατάσταση που υπάρχει στον τουρισμό, στον οποίο δεν έχει υπάρξει κρίση, δεν έχει γνωρίσει κρίση. Έχουμε ρεκόρ κάθε χρόνο, καινούριο ρεκόρ από χρονιά σε χρονιά και με αφίξεις τουριστών και με τζίρο και κέρδη κι όμως, οι εργαζόμενοι ζουν με λιγότερες αμοιβές, με πολύ χειρότερες συνθήκες δουλειάς.
Θέλω να αναφέρω το τελευταίο, κύριε Υπουργέ, γιατί έχουμε κάνει ήδη μια ερώτηση: Οι εποχιακά εργαζόμενοι σε στάβλους διαμένουν, όπως και αυτοί που κάνουν πρακτική άσκηση. Αν θα πάτε στη Μύκονο, τους έχουν σε κοντέινερ, διαμένουν εκεί και οι εργαζόμενοι μαθητές, αλλά και αυτοί που δουλεύουν εποχιακά στο νησί. Το ίδιο συμβαίνει και στα Επτάνησα, το ίδιο στη Ρόδο κ.λπ.. Μιλάμε για μια τραγωδία. Και, βέβαια, έλεγχος δεν υπάρχει πουθενά.
Τί θα κάνετε για αυτά, κύριε Υπουργέ; Θα καταργήσετε αυτόν τον νόμο που υπάρχει, που ουσιαστικά καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας; Είναι η καθολική απαίτηση των εργαζομένων.
Mε βάση μελέτη του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ, που έκανε η «Metron Analysis», η πλειοψηφία των εργαζόμενων –άσχετα σε ποιο κόμμα ανήκουν- λένε ότι πρέπει να επανέλθει ο θεσμός της συλλογικής σύμβασης εργασίας και η υποχρεωτικότητά της.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ (Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης):
Οι έλεγχοι που διενεργεί το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας επιβεβαιώνουν αυτή την εικόνα.
Όμως, χρειαζόμαστε βοήθεια ακριβώς γιατί είναι υποστελεχωμένο το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας.
Να συγκεκριμενοποιήσετε αυτά που είπατε για το κοντέινερ στη Μύκονο και θα φροντίσω μέσα σε αυτή την εβδομάδα να γίνει ο σχετικός έλεγχος. Όπως ξέρετε, κάθε φορά που έχουμε συγκεκριμένες καταγγελίες, προσπαθούμε να τις ελέγχουμε. Το ουσιώδες, όμως, είναι αυτό που είπατε, ότι το θεσμικό πλαίσιο που είχε διαμορφωθεί την προηγούμενη πενταετία ουσιαστικά επιτρέπει σε ενώσεις προσώπων που πολλές φορές είναι εργοδοτικής κατασκευής και πατέντας να μπορούν να εισάγουν εξαιρέσεις από την ισχύουσα κλαδική, ακόμα και όταν υπάρχει και δεν έχει καταργηθεί, όπως στην περίπτωση των ξενοδοχείων.
Εδώ να ξέρετε ότι ακόμα και ο ΣΕΤΕ είναι υπέρ ενός βασικού θέματος που θα διαπραγματευτούμε τον Σεπτέμβριο, της επεκτασιμότητας των κλαδικών, για τον απλό λόγο ότι δημιουργείται καθεστώς αθέμιτου ανταγωνισμού, όταν μια μερίδα ξενοδοχείων εφαρμόζει κλαδικές συμβάσεις εργασίας, που έχουν ανώτερους όρους αμοιβής και άλλοι εργοδότες εφαρμόζουν άλλα πράγματα. Είναι από τις λίγες περιπτώσεις που φαίνεται να υπάρχει σύμπτωση συμφερόντων των εργαζομένων και της εργοδοσίας.
Οι ενώσεις προσώπων, επίσης, πολύ σωστά επισημαίνετε ότι αποτελούν βασικό εργαλείο απορρύθμισης. Μου έκανε εντύπωση, καθώς θεωρούσα ότι είναι νέα ιδέα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αλλά υπήρχε ήδη στον Εργατικό Κώδικα του Πινοσέτ, μετά την ανατροπή της Κυβέρνησης Αλιέντε.
Στην επικείμενη διαπραγμάτευση εμείς επιδιώκουμε την επεκτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων, που έχει παγώσει ήδη από τον νόμο του 2011, ούτως ώστε όπου υπάρχει βέβαια πλειοψηφία κάλυψης των εργαζομένων από αυτούς που έχουν υπογράψει την κλαδική σύμβαση, όπως ίσχυε και στο παρελθόν, να μπορούμε να την επεκτείνουμε σε όλους τους εργαζομένους.
Επίσης, θέλουμε –και αυτό είναι ακόμα καθοριστικότερο- να επαναφέρουμε και την αρχή της εύνοιας, σε περίπτωση σύγκρουσης διατάξεων διαφορετικού επιπέδου. Στο πρώτο υπάρχει ήδη μια σχετική ομοφωνία των κοινωνικών εταίρων, ενώ στο δεύτερο δεν υπάρχει.
Όμως, στη διαπραγμάτευση δεν έχουμε σκοπό να προωθήσουμε μόνο τα ζητήματα, στα οποία υπάρχει απόλυτη ομοφωνία των κοινωνικών εταίρων. Για εμάς αυτά αποτελούν τον ελάχιστο κοινό παρονομαστή. Είναι εντελώς εντός των πολιτικών μας προθέσεων να θέσουμε το ζήτημα και των ενώσεων προσώπων και της αρχής της εύνοιας στις επικείμενες διαπραγματεύσεις και ελπίζουμε να βελτιώσουμε την κατάσταση αυτή σε αυτό το πλαίσιο που σας είπα, της επιστροφής στην ευρωπαϊκή κανονικότητα.
Γιατί εδώ πράγματι, ανεξαρτήτως του εάν υπάρχει ή δεν υπάρχει «κοινωνική Ευρώπη», στις άλλες χώρες της Ευρώπης έχουν τη δυνατότητα με συλλογικές συμβάσεις να συμφωνούν για τους μισθούς. Δεν έχουν αυτό το εκ των άνω κρατικής προέλευσης δίκαιο που μας επέβαλαν τα μνημόνια.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΤΣΩΤΗΣ: Κύριε Υπουργέ, γνωρίζετε ότι ο ΣΕΒ, μετά από τη συνάντηση που κάνατε και το κοινό ανακοινωθέν, βγήκε και είπε καθαρά τη θέση του: ότι είναι ενάντια στην επεκτασιμότητα και στην υποχρεωτικότητα, ότι προκρίνει τις επιχειρησιακές και όχι τις κλαδικές συμβάσεις και βέβαια τη θέση του για τον συνδικαλιστικό νόμο, την προστασία συνολικά των συνδικαλιστών αλλά και για το θέμα της απεργίας.
Σας «άδειασε» δηλαδή, με λίγα λόγια, ο ΣΕΒ, γιατί υπηρετεί τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων που εκπροσωπεί. Και βεβαίως, δεν ξέρω εάν εσείς πράγματι έχετε την αυταπάτη ότι ο ΣΕΒ θα στηρίξει μια τέτοια προοπτική –νομίζω ότι δεν την έχετε- επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων, των συλλογικών συμβάσεων, της υποχρεωτικότητας, το να υπερτερεί η κλαδική συλλογική σύμβαση έναντι των επιχειρησιακών.
Αυτά είναι ζητήματα, τα οποία θα πρέπει να τα παλέψουν οι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα τους και βεβαίως υπάρχουν πρωτοβουλίες οργάνωσης του αγώνα σε αυτή την κατεύθυνση, προκειμένου πράγματι οι συλλογικές συμβάσεις να είναι αυτές που θα αντιμετωπίζουν την επιθετικότητα του μεγάλου κεφαλαίου, θα αντιμετωπίζουν όλη αυτήν την προσπάθεια de facto να καταργηθούν όσα δικαιώματα έχουν απομείνει.
Σας είπα σε πόσα ξενοδοχεία της Αθήνας εφαρμόζεται τώρα η σύμβαση. Σε αυτά που δεν εφαρμόζεται, δεν εφαρμόζονται και αυτοί οι ελάχιστοι όροι και κανόνες που έχουν απομείνει. Για παράδειγμα, οι αποζημιώσεις: Είναι άγνωστες. Τις έχουν καταργήσει από μόνοι τους οι εργοδότες και όπου και εάν προσφύγουν οι εργαζόμενοι, δεν δικαιώνονται. Είναι, δηλαδή, ένα θέμα στο οποίο το κράτος συνολικά έχει πάψει έστω και κατ’ ελάχιστον να είναι με τον εργαζόμενο και τη δικαίωσή του.
Το δίκιο του εργοδότη! Αυτό κυριαρχεί παντού. Θέλετε στα δικαστήρια, θέλετε οπουδήποτε, σε οποιονδήποτε μηχανισμό, που υπάρχει σήμερα και λέει ότι εφαρμόζει τους ελάχιστους όρους και κανόνες, δεν βρίσκει δίκιο ο εργαζόμενος πουθενά.
Και λέτε «να βοηθήσουμε». Και οι έλεγχοι; Εσείς, λοιπόν, δεν θα πρέπει να πάρετε επιθεωρητές στο Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας για να κάνει τους ελέγχους; Δεν μπορεί στην Αθήνα, στο κέντρο, στην Αττική, τριακόσια ενενήντα ξενοδοχεία να μην εφαρμόζουν τη σύμβαση. Είναι μέλη της Ένωσης των Ξενοδόχων. Είναι στην Ομοσπονδία. Γιατί, λοιπόν, δεν την εφαρμόζουν; Και εν πάση περιπτώσει, εμείς δεν συμφωνούμε με αυτήν τη λογική που λέει «όσοι δεν είναι μέλη, δεν πρέπει να την εφαρμόζουν». Συμφωνούμε με την υποχρεωτικότητα της σύμβασης. Αυτό, όμως, πρέπει να αντιμετωπιστεί. Εάν δεν αντιμετωπιστεί, θα υπάρχει αυτή η εργασιακή ζούγκλα.
Εμείς βέβαια καλούμε τους εργαζομένους να παλέψουν ενάντια σε αυτήν την εργασιακή ζούγκλα, για το θέμα των συλλογικών συμβάσεων, της υποχρεωτικότητας και τον ΟΜΕΔ.
Και πάλι εδώ, όπως θα είδατε, ο ΣΕΒ τι λέει; Είναι ενάντια στη μεσολάβηση. Θέλει να βρίσκει αδύναμους εργαζόμενους, να τρομοκρατεί κάποιους από τους εργαζομένους, να μην συμμετέχουν στα σωματεία τους, για να μπορεί να επιβάλει με τις ενώσεις προσώπων ή με άλλον τρόπο τέτοιους όρους αμοιβής και εργασίας για να διασφαλίζει πάνω απ’ όλα τα κέρδη.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ (Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Για το γενικότερο ζήτημα: Προφανώς, τα ταξικά συμφέροντα των βιομηχάνων δεν είναι ίδια με τα ταξικά συμφέροντα των εργαζομένων.
Μπορεί να υπάρχουν συμπτώσεις πού; Τι θέλει ο ΣΕΒ; Θέλει ένα σταθερό οικονομικό περιβάλλον και ένα σταθερό κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον. Αντιλαμβάνεται, επίσης, ότι εμείς υποχώρηση σε ζητήματα ταυτοτικά για εμάς, όπως αυτά των εργασιακών, δεν πρόκειται να κάνουμε. Για λόγους, επίσης, αποφυγής αθέμιτου ανταγωνισμού, έχω αντιληφθεί ότι οι εργοδοτικές οργανώσεις δεν έχουν αυτήν τη στιγμή θέμα αντίθεσης με την επεκτασιμότητα των κλαδικών. Προφανώς, υπάρχουν αποχρώσεις στον βαθμό που υποστηρίζουν και αυτό το συγκεκριμένο αίτημα.
Για εμένα, όμως, είναι ιδιαίτερα ουσιώδες ότι ο ΣΕΒ, παρά τις διαφοροποιήσεις, τις αποχρώσεις, που δικαιολογούνται από το προφανές -τα ταξικά συμφέροντα αυτών που εκπροσωπεί δεν είναι τα ίδια με τα ταξικά συμφέροντα του κόσμου της εργασίας- δεν απέσυρε την υπογραφή του από την κοινή δήλωση των κοινωνικών εταίρων, που εμείς αποσκοπούμε να αποτελέσει, όπως είπα και στην προηγούμενη τοποθέτησή μου, τον ελάχιστο κοινό παρονομαστή, την ελάχιστη κοινή βάση από την οποία θα ξεκινήσει η διαπραγμάτευση.
Αυτή η κοινή δήλωση, λοιπόν, λέει ότι όλοι ζητούν ο ελάχιστος μισθός να είναι αντικείμενο της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, λένε ότι δεν τίθεται ζήτημα –με παραπομπή σε προηγούμενες δηλώσεις- ομαδικών απολύσεων, ανταπεργίας. Θέτουν, με μία βέβαια εξαιρετικά αόριστη διατύπωση, το ζήτημα της επεκτασιμότητας, που εμένα θα με βοηθήσει στη διαπραγμάτευση να πω ότι μεταφέρει το αίτημα του συνόλου του κοινωνικού κόσμου και από εκεί και πέρα, θα διεκδικήσουμε και περισσότερα πράγματα.
Είναι, όμως, σημαντικό ότι αυτή η κοινή δήλωση εάν εφαρμοστεί, ουσιαστικά ανατρέπει το παρασύνταγμα των εργασιακών ρυθμίσεων της προηγούμενης πενταετίας, ακριβώς γιατί πλήττει στον πυρήνα αυτό που ήταν η πρόθεση, να αποπολιτικοποιηθούν και να αποκοινωνικοποιηθούν πλήρως οι σχετικές αποφάσεις για τις εργασιακές σχέσεις, να μην παίρνονται στην πραγματικότητα ούτε από πολιτικά όργανα ούτε από την αλληλεπίδραση των κοινωνικών εταίρων, αλλά να καθορίζονται τάχα τεχνοκρατικά -βλέπε μέσω των οδηγιών που θα έρχονται απ’ έξω στην εκάστοτε Κυβέρνηση.
Αυτό είναι εν τέλει και ζήτημα δημοκρατίας και γι’ αυτό πιστεύω ότι και από την πλευρά των κοινωνικών εταίρων θα υπάρχει και μια κατά το δυνατόν ομόθυμη στήριξη του αιτήματος αυτού, αν και ομολογώ ότι ανησυχώ λίγο από ορισμένες δηλώσεις του Αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας, που είναι υπέρ των θεσμικών αλλαγών, όπως τις βλέπει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Σας είπα ότι αυτές οι θεσμικές αλλαγές, τίποτα το καινούργιο δεν φέρνουν. Ουσιαστικά, το περίγραμμα αυτών που μας επιβλήθηκαν την τελευταία πενταετία, το βρίσκει κανείς ήδη στον εργατικό κώδικα του Πινοσέτ. Ζήτησα –για να μην είναι αυτό ένα απλό φραστικό σχήμα- να έρθει στο διεθνές συνέδριο, που οργανώνουμε στις 16 και 17 Σεπτεμβρίου, ο σύμβουλος επί των εργασιακών της Υπουργού Εργασίας της Χιλής, που τώρα προσπαθεί να αλλάξει αυτόν τον εργασιακό κώδικα, ώστε να επιβεβαιώσει του λόγου το αληθές.
Επομένως, τα ζητήματα της επεκτασιμότητας της κλαδικής σύμβασης και της εύνοιας, για εμάς θα είναι στον πυρήνα της διαπραγμάτευσης. Από πλευράς ελέγχων, δυστυχώς, όπου υπάρχει αυτή τη στιγμή σύμβαση με τις ενώσεις προσώπων, σύμφωνα με αυτό το δίκαιο που εμείς θέλουμε να ανατρέψουμε, το μνημονιακό δίκαιο, η απόκλιση από την κλαδική σύμβαση είναι νόμιμη. Εκεί δεν θα βγάλει κάτι ο έλεγχος του ΣΕΠΕ, για τον απλό λόγο ότι όπως είναι τα πράγματα –αυτά που θέλουμε να αλλάξουμε- είναι de facto και de jure διαμορφωμένα, ούτως ώστε να υπάρχει απόκλιση από την κλαδική.
Αντιθέτως, όπου δεν εφαρμόζεται είτε η κλαδική χωρίς να υπάρχει επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας, είτε παραβιάζονται άλλοι όροι της νομοθεσίας –δεν μπορούν να μένουν οι άνθρωποι σε στάβλους, δεν είναι ζώα- εκεί θα επέμβουμε.
Η βοήθεια που σας ζήτησα είναι επειδή ακριβώς είναι υποστελεχωμένο το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, παρά τα μέτρα που παίρνουμε τώρα για την ενίσχυσή του. Έχω πει και σε προηγούμενες ερωτήσεις ότι και συμπληρωματικές προσλήψεις και μετατάξεις πρόκειται να κάνουμε. Όταν έχουμε συγκεκριμένες καταγγελίες, γίνεται ο έλεγχος αποτελεσματικότερος.
Πηγή: Taxheaven.gr - 1 Αυγούστου 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου