Μνημόνιο διαρκείας και απάτη με το χρέος

Αναδημοσίευση από εδώ.

Πάνος Κοσμάς

Ύστερα από την απόφαση του Eurogroup της Δευτέρας 5 Δεκεμβρίου, ο κακότεχνος κυβερνητικός σκηνοθέτης ανέβασε ένα νέο επεισόδιο της σαπουνόπερας «διαπραγμάτευση με τους δανειστές».

Υπο­τί­θε­ται ότι τα βρα­χυ­πρό­θε­σμα μέτρα για το χρέος ήταν γεν­ναιό­δω­ρα πέραν του ανα­με­νό­με­νου, ώστε η τρέ­χου­σα απο­τύ­πω­ση του ύψους του για το 2060 να είναι μειω­μέ­νη κατά πε­ρισ­σό­τε­ρο από 20%. Οι νέες πε­ρι­κο­πές και φο­ρο­ε­πι­βα­ρύν­σεις, τα νέα θη­ριώ­δη πλε­ο­νά­σμα­τα 3,5% από το 2018 και ύστε­ρα, η από­φα­ση για επέ­κτα­ση της χρο­νι­κής ισχύ­ος του πε­ρι­βό­η­του «κόφτη» για μετά και το 2018, η προ­α­ναγ­γε­λία νέων μέ­τρων, όλα αυτά τα άμεσα και χει­ρο­πια­στά που προ­συ­πέ­γρα­ψε και πε­ρι­λαμ­βά­νο­νται στην από­φα­ση, δεν πε­ρι­λαμ­βά­νο­νται βέ­βαια στους πα­νη­γυ­ρι­σμούς της κυ­βέρ­νη­σης.

Το προ­πα­γαν­δι­στι­κό τέ­χνα­σμα θα το ζή­λευε και ένας Γκέ­μπελς: ό,τι αφορά τις ζωές των αν­θρώ­πων σή­με­ρα και αύριο, τα επό­με­να χρό­νια, δεν είναι ση­μα­ντι­κό. Ση­μα­ντι­κό είναι πόσο θα βε­βαιώ­σου­με τις αγο­ρές ότι θα είναι το χρέος το 2060 για να δα­νεί­σουν το ελ­λη­νι­κό Δη­μό­σιο από το 2018 με ακρι­βά επι­τό­κια! Πρό­κει­ται για ένα κράμα λο­γι­κής του πα­ρα­λό­γου και ακραί­ου αμο­ρα­λι­σμού... 

Μνη­μό­νιο διαρ­κεί­ας με ψέ­μα­τα επί ψε­μά­των

Η υπο­τι­θέ­με­νη «δια­πραγ­μά­τευ­ση» απο­δει­κνύ­ε­ται πως ήταν σε όλα τα κρί­σι­μα ση­μεία επι­κοι­νω­νια­κή δια­χεί­ρι­ση του «ναι σε όλα», για μία ακόμη φορά:

1. Η κυ­βέρ­νη­ση πά­λευε, υπο­τί­θε­ται, μέχρι και την πα­ρα­μο­νή του Eurogroup για να μειω­θούν τα υψηλά πρω­το­γε­νή πλε­ο­νά­σμα­τα. Φαί­νε­ται πως «πά­λε­ψε» πολύ απο­τε­λε­σμα­τι­κά, σε ση­μείο να μην κα­τα­λά­βει πώς βρέ­θη­κε να συμ­φω­νή­σει ότι τα θη­ριώ­δη πρω­το­γε­νή πλε­ο­νά­σμα­τα του 3,5% θα ισχύ­σουν και μετά το 2018.

Για πόσο; Ο Γε­ρούν Ντάι­σελ­μπλουμ δή­λω­σε ότι αυτό δεν υπήρ­χε λόγος να συμ­φω­νη­θεί τώρα. Σε κάθε πε­ρί­πτω­ση δεν είναι κάτι για το οποίο πέ­φτει λόγος στην ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση: θα συμ­φω­νη­θεί με­τα­ξύ των... εν­δια­φε­ρο­μέ­νων, δη­λα­δή του ΔΝΤ και των Ευ­ρω­παί­ων! Στην κα­λύ­τε­ρη πε­ρί­πτω­ση θα είναι μέχρι το 2023 «και βλέ­που­με»... 

2. Αυτό ση­μαί­νει βέ­βαια πα­ρά­τα­ση του μνη­μο­νί­ου, και μά­λι­στα ενός μνη­μο­νί­ου πολύ στυ­γνού, με πρω­το­γε­νή πλε­ο­νά­σμα­τα εφτα­πλά­σια του 2016 και δι­πλά­σια του 2017! Η κυ­βέρ­νη­ση επα­να­λαμ­βά­νει εδώ την πρα­κτι­κή όλων των προη­γού­με­νων μνη­μο­νια­κών κυ­βερ­νή­σε­ων: απο­φα­σί­ζει για δια­στή­μα­τα που ξε­περ­νούν κατά πολύ την κυ­βερ­νη­τι­κή της θη­τεία.

3. Παρά την πα­ρά­τα­ση του μνη­μο­νί­ου, θα βγού­με στις αγο­ρές –ή μήπως το αντί­θε­το;– το 2017 (σύμ­φω­να με την κυ­βέρ­νη­ση) ή το 2018 (σύμ­φω­να με τον Στουρ­νά­ρα). Και έξο­δος στις αγο­ρές, και πα­ρά­τα­ση του μνη­μο­νί­ου: έτσι τηρεί ο Αλέ­ξης Τσί­πρας και η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ το «λόγο» τους ότι πρό­κει­ται για τα «τε­λευ­ταία μέτρα» και τον «τε­λευ­ταίο κάβο» πριν από την έξοδο από τα μνη­μό­νια.

Αν όμως πρό­κει­ται η έξο­δος στις αγο­ρές να μη ση­μαί­νει έξοδο από τα μνη­μό­νια, τότε σε τι ωφε­λεί; Είναι απλό: το ελ­λη­νι­κό Δη­μό­σιο θα δα­νεί­ζε­ται από τις αγο­ρές πολύ ακρι­βό­τε­ρα απ’ ό,τι τώρα από τους δα­νει­στές! 

4. Ο δη­μο­σιο­νο­μι­κός «κό­φτης», που υπέ­γρα­ψε η κυ­βέρ­νη­ση με την πρώτη αξιο­λό­γη­ση και θα ισχύ­ει για όλη τη διάρ­κεια του τρέ­χο­ντος προ­γράμ­μα­τος (μέχρι και το 2018), κρί­θη­κε τόσο «αχρεί­α­στος» ώστε θα επε­κτα­θεί και μετά το 2018.

5. Στο πλαί­σιο αυτό, οι επι­κε­φα­λής της τρόι­κας επι­στρέ­φουν τις επό­με­νες μέρες στην Αθήνα με τον «αέρα» της από­φα­σης της Δευ­τέ­ρας, προ­κει­μέ­νου να δια­πραγ­μα­τευ­τούν με την ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση ένα «ισχυ­ρό πα­κέ­το μέ­τρων», το οποίο θα δια­σφα­λί­ζει την επί­τευ­ξη πρω­το­γε­νούς πλε­ο­νά­σμα­τος 3,5% του ΑΕΠ το 2018, το οποίο θα πρέ­πει να είναι δια­τη­ρή­σι­μο για «με­ρι­κά χρό­νια».

Αυτό ση­μαί­νει ότι πρέ­πει να ανα­μέ­νε­ται την άνοι­ξη νέο με­σο­πρό­θε­σμο πρό­γραμ­μα μέχρι και το 2021, που θα συ­γκε­κρι­με­νο­ποιεί αυτές τις δε­σμεύ­σεις. Αυτό είναι το νόημα του κυ­βερ­νη­τι­κού... θριάμ­βου: υπο­γρά­ψα­με την πρώτη δόση και μέχρι το Μάιο θα υπο­γρά­ψου­με και τα υπό­λοι­πα...

6. Όλα αυτά ση­μαί­νουν και νέα μέτρα βε­βαί­ως, όπως το προ­α­ναγ­γέλ­λει η από­φα­ση: «Οι ελ­λη­νι­κές αρχές θα πα­ρου­σιά­σουν μια πρώτη λίστα με­ταρ­ρυθ­μί­σε­ων... Οι θε­σμοί θα πα­ρά­σχουν μια πρώτη άποψη, αν αυτή είναι επαρ­κώς απο­τε­λε­σμα­τι­κή ως ένα θε­μι­τό ση­μείο εκ­κί­νη­σης για μια επι­τυ­χη­μέ­νη ολο­κλή­ρω­ση της αξιο­λό­γη­σης. Η λίστα θα εξει­δι­κευ­τεί και στη συ­νέ­χεια θα συμ­φω­νη­θεί από τους θε­σμούς μέχρι τα τέλη Απρι­λί­ου». 

Δεν θα μπο­ρού­σε να υπάρ­χει πιο απε­ρί­φρα­στη και ανα­τρι­χια­στι­κή πε­ρι­γρα­φή: μέχρι και τον Απρί­λιο θα γνω­ρί­ζου­με τι θα πε­ριέ­χει η λίστα των νέων μέ­τρων, άνευ των οποί­ων δεν υπάρ­χει επι­τυ­χής ολο­κλή­ρω­ση της αξιο­λό­γη­σης και επο­μέ­νως εκτα­μί­ευ­ση έστω και ενός ευρώ!

Τέ­τοια σω­ρευ­τι­κή και πα­τα­γώ­δης διά­ψευ­ση όλων των υπο­τι­θέ­με­νων «κόκ­κι­νων γραμ­μών» της κυ­βέρ­νη­σης θα έπρε­πε να τους κάνει να ντρέ­πο­νται. Παρ’ όλα αυτά, η προ πολ­λού προ­σχώ­ρη­ση στον αμο­ρα­λι­σμό τούς κάνει ικα­νούς να δια­στρέ­φουν την ολο­φά­νε­ρη ση­μα­σία των γε­γο­νό­των επι­νο­ώ­ντας... θριάμ­βους! 

Η απάτη με το χρέος

Η από­φα­ση λέει ρητά ότι το ΔΝΤ μένει στο πρό­γραμ­μα. Αυτό ση­μαί­νει ότι τους επό­με­νους μήνες, μέχρι και τον Απρί­λιο-Μάιο, θα πρέ­πει να βρε­θεί η φόρ­μου­λα με την οποία θα ικα­νο­ποι­η­θούν οι απαι­τή­σεις του. Εδώ η κυ­βέρ­νη­ση έχει πει με­ρι­κά ακόμη ψέ­μα­τα. Ισχυ­ρί­ζε­ται ότι το ΔΝΤ ζητεί υψηλά πλε­ο­νά­σμα­τα, ενώ τα υψηλά πλε­ο­νά­σμα­τα τα ζη­τούν οι Ευ­ρω­παί­οι και ει­δι­κώς ο κ. Σόι­μπλε. Το ΔΝΤ έλεγε «κού­ρε­μα» του χρέ­ους ώστε να υπάρ­χουν μι­κρό­τε­ρα πλε­ο­νά­σμα­τα –όχι από ευαι­σθη­σία για τα δεινά των ερ­γα­ζο­μέ­νων στην Ελ­λά­δα, αλλά για να είναι πιο ρε­α­λι­στι­κά. Ο Σόι­μπλε επέ­βα­λε τη λύση των υψη­λών πλε­ο­να­σμά­των ως εναλ­λα­κτι­κή στο «κού­ρε­μα» του χρέ­ους. Και επει­δή σε κάθε πε­ρί­πτω­ση δεν δια­πραγ­μα­τεύ­ε­ται η κυ­βέρ­νη­ση, αλλά το ΔΝΤ με τον Σόι­μπλε, το νόημα της δια­πραγ­μά­τευ­σης είναι με ποια μέτρα μπο­ρούν να επι­τευ­χθούν αυτά τα υψηλά πλε­ο­νά­σμα­τα. Εδώ φαί­νε­ται πως θα υπάρ­ξει ένας συμ­βι­βα­σμός του ΔΝΤ με τους Ευ­ρω­παί­ους: και νέα μέτρα, και «κό­φτης» μετά και το 2018. 

Σε αυτό το πλαί­σιο, οι πα­νη­γυ­ρι­σμοί για τα βρα­χυ­πρό­θε­σμα μέτρα για το χρέος είναι εξορ­γι­στι­κά πα­ρα­πλα­νη­τι­κοί. Τα βρα­χυ­πρό­θε­σμα μέτρα είναι κομ­μέ­να και ραμ­μέ­να για να κα­λύ­πτουν τις απαι­τή­σεις του ΔΝΤ και των αγο­ρών! Το επι­τό­κιο δεν μειώ­νε­ται, αλλά με­τα­τρέ­πε­ται από κυ­μαι­νό­με­νο σε στα­θε­ρό, για να μην υπάρ­χουν μελ­λο­ντι­κές επι­βα­ρύν­σεις που θα ρί­ξουν έξω τους υπο­λο­γι­σμούς του ΔΝΤ. Όσο για την τρέ­χου­σα απο­τύ­πω­ση της μεί­ω­σης του χρέ­ους το 2060, πρό­κει­ται για προ­φα­νή ανοη­σία που έχει μόνο μία χρη­σι­μό­τη­τα: ένα σήμα προς τις αγο­ρές ότι ΔΝΤ και Ευ­ρώ­πη εγ­γυώ­νται τη «βιω­σι­μό­τη­τα» του χρέ­ους με­σο­μα­κρο­πρό­θε­σμα, ώστε να διευ­κο­λυν­θεί η έξο­δος της Ελ­λά­δας στις αγο­ρές. Αυτό για το ελ­λη­νι­κό Δη­μό­σιο θα είναι επι­βα­ρυ­ντι­κό: αντί για επι­τό­κιο από 1,5% έως 3,5% που έχουν σή­με­ρα οι διά­φο­ρες κα­τη­γο­ρί­ες των ελ­λη­νι­κών δα­νεί­ων, θα δα­νεί­ζε­ται από τις αγο­ρές με επι­τό­κια στην κα­λύ­τε­ρη πε­ρί­πτω­ση 5%. 

Νέα μέτρα και «σί­ριαλ» αξιο­λό­γη­σης

Τους πρώ­τους μήνες του 2017, μέχρι και το Μάιο, θα πα­ρα­κο­λου­θή­σου­με ένα νέο «σί­ριαλ» για την ολο­κλή­ρω­ση της αξιο­λό­γη­σης. Κα­θό­λου τυ­χαία, κάπου εκεί θα αρ­χί­σουν οι με­γά­λες υπο­χρε­ώ­σεις απο­πλη­ρω­μής δό­σε­ων του χρέ­ους... Όλα αυτά, ασφα­λώς θα ση­μαί­νουν και νέα μέτρα. Αυτά για τα οποία μι­λή­σα­με ήδη στο προη­γού­με­νο φύλλο μας (νέοι φόροι, ομα­δι­κές απο­λύ­σεις, πε­ρι­κο­πές προ­νοια­κών επι­δο­μά­των κ.λπ.), αλλά και άλλα που θα μά­θου­με στην πο­ρεία.

Το βάρος όλης αυτής της στυ­γνής μνη­μο­νια­κής δια­χεί­ρι­σης θα είναι ασή­κω­το όχι μόνο για τους ερ­γα­ζό­με­νους, τους συ­ντα­ξιού­χους, τους ανέρ­γους, τα φτωχά λαϊκά στρώ­μα­τα και τη νε­ο­λαία, αλλά και για την ίδια την κυ­βέρ­νη­ση. Η οποία έχει μπει ήδη στο μο­νο­πά­τι της πο­λι­τι­κής κα­τάρ­ρευ­σης. Σε ένα πολύ δύ­σκο­λο τοπίο ασφα­λώς, η Αρι­στε­ρά και τα κι­νή­μα­τα αντί­στα­σης θα έχουν νέες ευ­και­ρί­ες, αλλά και θα υπο­χρε­ω­θούν από τα πράγ­μα­τα να δώ­σουν κρί­σι­μους αγώ­νες ενά­ντια στην τρο­μα­κτι­κή «μη­χα­νή» των μνη­μο­νί­ων.

Πηγή: rproject.gr - 6 Δεκεμβρίου 2016