Οταν το κράτος δολοφόνησε τον Αλέξη

Δέκα χρόνια μετά τίποτα δεν πρέπει να πάει χαμένο, τίποτα να μην ξεχαστεί

Αναδημοσίευση από εδώ.

του Αλέξανδρου Στεργιόπουλου

Το 2008 ο Επαμεινώνδας Κορκονέας δολοφόνησε, εν ψυχρώ, τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Γιατί; Διότι το αστικό κράτος το απαιτεί. Οι μπάτσοι ως δύναμη καταστολής και εκφραστές της “νόμιμης” (σωματικής) βίας της εξουσίας, έχουν καθήκον να δολοφονούν (Καλτεζάς, Κουμής, Κανελλοπούλου, κ.α). Καθήκον να συνετίζουν όσους παρεκτρέπονται, όσους αντιστέκονται, όσους διεκδικούν, ακόμη κι αυτούς που απλά διασκεδάζουν. Γενικά, όσοι παρεκκλίνουν, διαφέρουν, έχουν άποψη και στάση που δεν αρέσει στο κράτος. Ο Γρηγορόπουλος δολοφονήθηκε γιατί πολύ απλά δεν μπορούσε να τον ανεχτεί ο Κορκονέας, το κράτος δηλαδή. Αυτόν και τους φίλους του. Τράβηξε, λοιπόν, το πιστόλι και πυροβόλησε εν πλήρει συνειδήσει. Ο Γρηγορόπουλος και η παρέα του ήταν εχθρός του κράτους, αδύναμος και γι’ αυτό εύκολα αντιμετωπίσιμος. Σημασία είχε να εξολοθρευθεί. Κι αυτό έγινε. Μετά ήρθαν τα ΜΜΕ…

Η εικόνα πάνω απ’ όλα. Συγκεκριμένα η εικόνα που μας αρέσει. Η χειραγώγηση του κοινού “ιερή” αποστολή για τα καθεστωτικά μέσα και εκείνη τη νύχτα με αυτόν τον προκλητικό, άτιμο, τρόπο σκέψης και λειτουργίας έδρασαν. Η παραποίηση της αληθινής εικόνας προτεραιότητα στην “ενημέρωση” του πολίτη. Το Mega, απροκάλυπτα και ανενδοίαστα, χρησιμοποίησε ηχητικά εφέ για να δώσει την εντύπωση πως εκείνη τη βραδιά έγινε συμπλοκή αστυνομικών με νεαρούς στα Εξάρχεια. Αν δεν υπήρχε κάτοικος της περιοχής, κοπέλα, να καταγράψει με το κινητό της το τι πραγματικά συνέβη, ο Κορκονέας μπορεί να ήταν και ελεύθερος. Καθόλου τυχαία η άμεση συνδρομή των μέσων στην καταστολή του κράτους. Τα αστικά ΜΜΕ, διαπλεκόμενα μέχρι το μεδούλι με τους διαχειριστές της εξουσίας, είναι η φωνή του καπιταλισμού και στην παραμικρή ανορθογραφία των οργάνων του σπεύδουν να διορθώσουν την κατάσταση. Η οποιαδήποτε αφορμή που μπορεί να ταράξει συνειδήσεις και να πυροδοτήσει εξεγερτικά γεγονότα είναι επικίνδυνη για το αστικό κράτος. Εκείνη η σπίθα όμως δεν θα έσβηνε έτσι εύκολα.

Η αστική εξουσία δεν σέβεται την αξία της ανθρώπινης ζωής –κι ας ομνύει σε αυτήν- και μέσα στην ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας της φέρεται αλαζονικά και απάνθρωπα. Επίσης νομίζει ότι έχει το μονοπώλιο της βίας και πως με αυτό μπορεί να ελέγχει τους πολίτες. Η δολοφονία Γρηγορόπουλου όμως έδειξε ότι η λαϊκή –εν προκειμένω νεολαιίστικη- αντιβία μπορεί να ξεσπάσει ανά πάσα στιγμή και να πάρει τέτοια έκταση που το οργανωμένο αστικό κράτος αδυνατεί να καταστείλει. Κι αν η εν ψυχρώ δολοφονία ήταν η αφορμή, η αιτία της εξέγερσης του 2008 ήταν (και παραμένει) η βία της εξουσίας, ιδιαίτερα στους νέους. Πέρα από τη φυσική βία, η αιχμαλωσία των νέων σε προκαθορισμένες διαδρομές που οδηγούν στο ξεζούμισμα σωμάτων και ψυχών, στην υποτίμηση της εργατικής δύναμης, στην γκρίζα περιοχή ανεργίας-κακοπληρωμένης εργασίας/εκμετάλλευσης, απομυζούν τους νέους από κάθε ίχνος δημιουργικής ενέργειας, του καθηλώνουν, τους καταδικάζουν σε μόνιμο αδιέξοδο, βίαια, καταναγκαστικά… Όταν, λοιπόν, τα όνειρα και οι ελπίδες, η δίψα για γνώση και μόρφωση, συντρίβονται πάνω στην ανεργία, την εκμετάλλευση και το γκλομπ του μπάτσου, τότε το ποτήρι δεν μπορεί παρά να ξεχειλίσει και να δημιουργήσει έναν χείμαρρο που δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο στο πέρασμα του.

Η δολοφονία ανήλικου μαθητή, με τον τρόπο που έγινε, σε κοινή θέα, ξεδιάντροπα, ωμά, δεν μπορούσε να γίνει ανεκτή από το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας. Οι κρετίνοι που προσπαθούσαν να δικαιολογήσουν τον Κορκονέα, είναι ανάξιοι σχολιασμού. Η χρήση βίαιων μέσων από μαθητές και νέους δεν προκαλούσε αντιδράσεις, κριτική και καταδίκη της βίας "απ’ όπου κι αν προέρχεται". Οσοι δεν μετείχαν άμεσα ήξεραν ότι αυτοί που βρίσκονταν στους δρόμους ήταν τα παιδιά τους ή θα μπορούσαν να είναι. Η παρουσία ένστολων και δυνάμεων των ΜΑΤ προκαλούσε την οργή του κόσμου και το ξέσπασμα ενάντια στη δολοφονία και την κρατική καταστολή είχε εκφραστές απ’ όλα σχεδόν τα κοινωνικά στρώματα. Εξωκοινοβουλευτική αριστερά και αναρχικοί ήταν μαζί…

Η εξέγερση δεν εξελίχθηκε σε επανάσταση. Το αυθόρμητο ξέσπασμα εξάντλησε τα όρια του γρήγορα γιατί δεν υπήρχε πολιτική συγκρότηση. Γι’ αυτό και φάνηκε ότι απουσίασαν στόχοι και αιτήματα. Υπήρχαν όμως, δεν χρειαζόταν να διατυπωθούν γραπτά. Ελειπε επεξεργασμένο σχέδιο δράσης και η πολιτική δύναμη που θα εμπιστεύονταν μαθητές και νεολαίοι. Το σημαντικό όμως ήταν η αδυναμία να ενωθεί το κίνημα με το σύνολο της εργατικής τάξης. Οπως και να χει όμως, τα διδάγματα από εκείνον τον Δεκέμβρη είναι πολλά. Το μονοπώλιο της βίας ανατρέπεται ανά πάσα στιγμή. Η επιμονή στη μαχητική αντίσταση προκαλεί τριγμούς στα όργανα καταστολής. Η συλλογική δράση και το εξεγερτικό πνεύμα μπορούν να γίνουν πανίσχυρο όπλο όταν υπάρχουν γερά θεμέλια. Το αστικό κράτος, οι διαχειριστές του καπιταλισμού έχουν λόγο να φοβούνται τον λαό.

Δέκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξη και την επέλαση της κρίσης, η βία στους πολίτες έχει ενταθεί. Εξαθλίωση, φτωχοποίηση, μιζέρια, φασισμός και απογοήτευση στις τάξεις του κινήματος. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ! Δεν πρέπει να ξεχάσουμε τη μέρα που το κράτος δολοφόνησε ένα παιδί 15 χρονών!

Πηγή: toperiodiko.gr - 6 Δεκέμβρη 2018

«Ματωμένη Βροχή»: Ένα νέο τραγούδι για το Δεκέμβρη 2008

Αναδημοσίευση από εδώ.

Φέτος συμπληρώνονται δέκα χρόνια από τη δολοφονία του δεκαπεντάχρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από σφαίρα αστυνομικού στα Εξάρχεια, δίπλα στο φίλο και συμμαθητή του, Νίκο Ρωμανό. Εκείνο το βράδυ και τα επόμενα βράδια η ζωή πήρε φωτιά.

Ένα νέο τραγούδι από το album Status Update 2019 είναι αφιερωμένο στα γεγονότα εκείνης της νύχτας και τις υπόλοιπες νύχτες που ακολούθησαν: Το τραγούδι ονομάζεται «Ματωμένη Βροχή», σε στίχους του Φώτη Σκουρλέτη και μουσική του Παύλου Συνοδινού. Στα φωνητικά συμμετέχουν οι Απόστολος Ρίζος και Δημήτρης Χατζηδημητρίου.

Drums: Lucretia De Manchione / Bass: Ακης Παπαβασιλείου / Perc: Μαρίνος Τρανουδάκης / Keys: Δημήτρης Χατζηδημητρίου / Γκάιντα: Γιώργος ΝΊκας / Guitar: Παύλος Συνοδινός / Back vox: Απόστολος Ρίζος, Δημήτρης Χατζηδημητρίου / Mix – Master: Γιάννης Παξεβάνης – Pytzamax Studios

Το βιβλίο – λεύκωμα – cd Status Update 2019 κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΚΨΜ, με την υποστήριξή: 440Hz Γέφυρα Πολιτισμού.

Πηγή: info-war.gr - 20 Νοέμβρη 2018