Ο διαρκής αγώνας έφερε την πρώτη νίκη
Οι εργαζόμενες θα συνεχίσουν τις διεκδικήσεις τους, καθώς εκκρεμεί συνάντηση στην Επιθεώρηση Εργασίας | Μάριος Βαλασόπουλος
Συντάκτης: Αφροδίτη Τζιαντζή
Σε πρώτη νίκη για τις εργολαβικές καθαρίστριες στα λεωφορεία στο αμαξοστάσιο του Ελληνικού εξελίχθηκε ο απεργιακός αγώνας που κράτησε μία εβδομάδα, με βασικό αίτημα την αποπληρωμή του συνόλου των δεδουλευμένων και να μπει τέρμα στην εργοδοτική αυθαιρεσία.
Σε χθεσινή τριμερή συνάντηση στο υπουργείο Εργασίας, οι εκπρόσωποι της εργολαβικής εταιρείας «Λινκ Απ» δεσμεύτηκαν για άμεση καταβολή μέρους των οφειλών και εξόφληση ώς τις 15 Φεβρουαρίου.
Οι εργαζόμενες παρουσίασαν αποδείξεις ότι τους καταβάλλονται μικρότερα ποσά από αυτά που ο εργοδότης δηλώνει ως μισθοδοσία και εισπράττει από την ΟΣΥ Α.Ε., τον φορέα αστικών λεωφορείων και τρόλεϊ της Αττικής.
Οι εργαζόμενες θα συνεχίσουν τις διεκδικήσεις τους, καθώς εκκρεμεί συνάντηση στην Επιθεώρηση Εργασίας, όπου θα θέσουν το ζήτημα της σύμβασης εργασίας, που οι περισσότερες δεν έχουν δει ούτε ζωγραφιστή, αφού, όπως μας λένε, «υπογράφαμε λευκά χαρτιά».
«Εμείς, προς το παρόν, στο αμαξοστάσιο του Ελληνικού, έστω μετά από πεντέμισι χρόνια δικαιωθήκαμε», μας λέει η Ζωή, από τις παλαιότερες εργαζόμενες, κρατώντας ωστόσο επιφύλαξη για το «τι θα γίνει τελικά».
«Να δεις ότι ένα ένα αμαξοστάσιο θα κάνει ό,τι κάναμε εμείς. Τόσα χρόνια κάναμε πίσω από τον φόβο ότι ο εργολάβος έχει πλάτες. Με τον αγώνα μας δείξαμε ότι η τρομοκρατία δεν περνάει άλλο. Ούτε σε μαύρες ούτε σε άσπρες. Σε κανένα χρώμα».
Μιλήσαμε με τις απεργούς καθαρίστριες λίγες ώρες πριν από την προσωρινή δικαίωσή τους, στο αμαξοστάσιο του Ελληνικού, εκεί που ξενυχτάνε τα τελευταία βράδια περιφρουρώντας την απεργία τους.
«Να με λες Ρόζα», μου λέει μία νεαρή μετανάστρια από τη δυτική Αφρική, μία από τις δεκάδες γυναίκες που για 450 ευρώ τον μήνα, που δεν τα πληρώνονται τακτικά, καθαρίζουν κάθε νύχτα τα λεωφορεία όλης της Αττικής.
«Δεν φοβάμαι να πω το πραγματικό μου όνομα, αλλά πρέπει να προσέχω. Λίγους μήνες δουλεύω εδώ. Οταν ήρθα δεν είχε ούτε σωματείο ούτε τίποτα. Γι' αυτό οι γυναίκες υπογράφουν ό,τι χαρτιά θέλει το αφεντικό. Δεν πληρώνονται ποτέ δώρα. Τις βάζει να υπογράφουν για 650 ευρώ, ενώ πληρωνόμαστε 450 ευρώ».
Ολες οι γυναίκες που συμμετέχουν στην απεργία το επιβεβαιώνουν:
«Ο μισθός που εμφανίζεται στα χαρτιά είναι πολύ μικρότερος από αυτόν που μας καταβάλλεται. Ρωτήσαμε πού πάνε τα 200 ευρώ που δεν μας δίνει, ενώ πληρώνεται από την ΟΣΥ, και η προϊσταμένη απάντησε “να μη σας νοιάζει”».
Η Ζωή μάς δείχνει τη φορολογική της δήλωση:
«Γράφει ότι πληρώνομαι 8.500 ευρώ τον χρόνο, ενώ ζήτημα είναι να βγάζω 5.500. Ούτε δώρα πληρώνει ούτε Κυριακές ούτε επίδομα. Μας δηλώνει όλες ως άγαμες, ακόμα και αν έχουμε παιδιά και εγγόνια. Ως και την άδεια 15 ημερών την αφαιρεί από τον μισθό μας. Δεν μπορώ ούτε στο κοινωνικό τιμολόγιο της ΔΕΗ να ενταχθώ, ενώ ζω κάτω από το όριο της φτώχειας. Πώς να ζήσω με 450 ευρώ τον μήνα και τρία άνεργα παιδιά;».
Πάγια τακτική
Μάριος Βαλασόπουλος
Οπως εξηγούν οι καθαρίστριες, η τακτική της εργολαβικής εταιρείας να τους πληρώνει λιγότερα χρήματα από όσα εισπράττει ως μισθοδοσία από την ΟΣΥ συνεχιζόταν αδιάλειπτα για χρόνια, όσο οι εργαζόμενες πληρώνονταν μετρητά στο χέρι και υπέγραφαν εξαναγκαστικά για μεγαλύτερα ποσά.
«Από το καλοκαίρι, με τα κάπιταλ κοντρόλ, αναγκάστηκε να μας πληρώνει στην τράπεζα. Εκεί αποδεικνύεται ότι η μισθοδοσία δεν είναι ολόκληρη», συνεχίζει η Ζωή.
Στο απεργιακό μπλόκο, πίσω από την μπάρα της εισόδου στο αμαξοστάσιο του Ελληνικού, συμμετέχουν σχεδόν αποκλειστικά γυναίκες.
Λίγες Ελληνίδες, περισσότερες μετανάστριες, από τα Βαλκάνια, την ανατολική Ευρώπη, την Αφρική. Στο πλευρό τους πολλές απολυμένες πρώην συναδέλφισσές τους, αλληλέγγυοι από πολιτικές οργανώσεις και συλλογικότητες, σχετικά λίγοι μόνιμοι υπάλληλοι της ΟΣΥ, όπως ο Αποστόλης Κασιμέρης, εκλεγμένος στο Συνδικάτο Εργαζομένων του ΟΑΣΑ. Παρόντες στο απεργιακό μπλόκο όλες τις ημέρες ήταν δημοτικοί σύμβουλοι αριστερών παρατάξεων από Ελληνικό και Γλυφάδα και περιφερειακοί σύμβουλοι της Κίνησης Αντίστασης που ανεξαρτητοποιήθηκαν από την παράταξη της Ρένας Δούρου. Την απεργία στηρίζει το συνδικάτο Καθαριστών/τριων Αττικής.
Η απεργία, μας εξηγούν οι καθαρίστριες, ξεκίνησε αυθόρμητα την περασμένη Τρίτη, όταν ο κόμπος έφτασε στο χτένι αφού ήταν απλήρωτες από 3 ώς 9 μήνες σε κάποια αμαξοστάσια.
Στο αμαξοστάσιο του Ελληνικού η απεργία συνεχίστηκε και οι απεργοί έθεσαν συνολικά το ζήτημα της ακραίας εργασιακής εκμετάλλευσης.
«Είχαμε καταγγείλει εγγράφως στην ΟΣΥ ότι δεν μας πληρώνει», μας λέει η Λίτσα, που με άλλη μια συνάδελφό της δούλεψαν για λίγους μήνες προτού φύγουν απλήρωτες.
Εισέπραξαν μέρος των δεδουλευμένων μετά από καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας. Δύσκολα φαντάζεται κανείς την κοπέλα με το κουκλίστικο παρουσιαστικό, που οι συνάδελφοί της τη φωνάζουν χαϊδευτικά Μπάρμπι, να καθαρίζει 18 με 19 λεωφορεία κάθε νύχτα, σε εξάωρο χωρίς διάλειμμα, χωρίς μέσα ατομικής προστασίας, με υποτυπώδη υλικά καθαρισμού.
Άθλιες συνθήκες
Μάριος Βαλασόπουλος
Οι διηγήσεις των εργαζόμενων για τη φύση της δουλειάς δίνουν νέο νόημα στη λέξη κάτεργο.
«Παπούτσια εργασίας δεν μας έδωσε ποτέ. Γλιστράμε συνέχεια με τα κινέζικα που αγοράζουμε. Υλικά πληρώνουμε από την τσέπη μας. Ακόμα και τη σακούλα σκουπιδιών μάς βάζει να την πλένουμε και να την ξαναχρησιμοποιούμε. Τα καρότσια που σέρνουμε δεν κάνουν για την άσφαλτο του αμαξοστάσιου, χαλάνε συνέχεια και έχουμε όλες μυοσκελετικά. Κλέβουμε ρόδες από καρότσια σουπερμάρκετ και παρακαλάμε τους τεχνικούς να μας τα φτιάξουν».
Αντί για ανέκδοτα, αφηγούνται ιστορίες εργοδοτικής ασυδοσίας:
«Μια μέρα λέω στον διευθύνοντα της εταιρείας, πεινάμε, μας έχεις τόσους μήνες απλήρωτες. Αυτός μου πετάει περιφρονητικά κάτι ψιλά, 4,80 ευρώ ήταν, λέγοντας “πάρτε να φάτε, αυτά έχω”. Οταν μας πλήρωνε στο χέρι, πάντα έκανε στρογγυλοποίηση προς τα κάτω. Χώρια τα μεγάλα ποσά, των 200 ευρώ, που παρακρατούν κάθε μήνα».
Σύμφωνα με μαρτυρίες των εργαζομένων, πίσω από τον εμφανιζόμενο ως διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας «Λινκ Απ» βρίσκεται εργολάβος καθαρισμού που έχει στο παρελθόν καταγγελθεί και καταδικαστεί για παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας, ενώ το 2014 εκδιώχθηκε από το πανεπιστημιακό νοσοκομείο στο Ρίο με αντίστοιχες καταγγελίες.
Πηγή: efsyn.gr 4/2/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου