του Στέλιου Κούλογλου
Το βιβλίο του Δ. Κουφοντίνα εξηγεί πώς και γιατί η 17η Νοέμβρη παρέμεινε για χρόνια, η μοναδική τρομοκρατική οργάνωση στην Ευρώπη που δεν είχε συλληφθεί. Στο «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη » (Εκδόσεις Λιβάνη), ο συγγραφέας περιγράφει, με αρκετή κομπορρημοσύνη, τις διάφορες επιχειρήσεις της οργάνωσης καθώς και φορές που κινδύνευσαν να συλληφθούν, όπως στο γνωστό επεισόδιο της οδού Ριανκούρ. Ξέρετε πως ξέφευγαν; παρακολουθούσαν τον ασύρματο της αστυνομίας! και επομένως τις κινήσεις των περιπολικών, πράγμα που είναι πολύ απλό, το κάνουν ακόμη και σήμερα οι αστυνομικοί συντάκτες των εφημερίδων!
Οι Αμερικανοί ινσπέκτορ Κλουζώ δεν ήταν καλύτεροι. Σε πρόσφατο άρθρο, έγραψα για τις συνεχείς πιέσεις που ασκούσε η αμερικανική πρεσβεία της Αθήνας στην κυβέρνηση Σημίτη, για να συλλάβει τον συγγραφέα Βασίλη Βασιλικό που θεωρούσε εγκέφαλο της 17 Νοέμβρη!. Η υπόθεση έχει απίστευτες, γαργαλιστικές λεπτομέρειες για τις οποίες θα αναφερθώ σε επόμενο άρθρο. Αρκεί να σημειώσω εδώ, ότι ένα από τα «τεκμήρια» των ΗΠΑ ήταν η ακριβοπληρωμένη έρευνα κάποιων ελληνοαμερικανικών λαμόγιων που είχαν συγκρίνει τα βιβλία του Βασιλικού με τις προκηρύξεις της 17Ν, βρίσκοντας πολλά κοινά σημεία: είχαν μπερδέψει την αλλοτρίωση που ο συγγραφέας χρησιμοποιούσε συχνά με την «απαλλοτρίωση » των προκηρύξεων της οργάνωσης.
Αν δεν έσκαγε δηλαδή το 2002 η βόμβα στα χέρια του Ξηρού, πιθανότατα θα τους έψαχναν ακόμα, εκτός και αν τα είχαν παρατήσει οι ίδιοι οι τρομοκράτες λόγω γηρατειών. Και φυσικά ούτε ο κ. Χρυσοχοίδης θα παρασημοφορείτο από τις ΗΠΑ, εκτός κι αν αποφάσιζε να συλλάβει τον ..Βασιλικό ή κανέναν από τους άλλους που τα εγχώρια και διεθνή λαγωνικά υποπτεύονταν κατά καιρούς (μέχρι και τον Ανδρέα Παπανδρέου!, ο οποίος με τη σιερά του είχε φωτογραφήσει για εγκέφαλο παλιό συνεργάτη του, μέλος του ΠΑΚ και καθηγητή Πανεπιστημίου!). Για του εθνικού Σερίφη το δίκιο , πρέπει να αναγνωριστεί ότι μετά τη δολοφονία του Σάντερς το 2000 και την εισβολή και των Βρετανών πρακτόρων στη χώρα-μία ακόμη «επιτυχία» του Κουφοντίνα και των συντρόφων του- είχε οργανωθεί καλύτερα η έρευνα, επί υπουργίας Χρυσοχοϊδη. Αλλά το πολύ πολύ τον Γιωτόπουλο να εντόπιζαν, καθόλου το ενεργό επιχειρησιακό κομμάτι της «δεύτερης γενιάς».
Το σίγουρο είναι ότι με τις χειμαρρώδεις ομολογίες των συλληφθέντων που άρχισαν εθελοντικά να καρφώνουν ο ένας τον άλλο, η 17Ν απαξιώθηκε πλήρως ακόμη και στα μάτια των λιγοστών οπαδών της. Τη δεκαετία του 2010, η ακροαριστερής προέλευσης τρομοκρατία στην Ελλάδα εξαφανίστηκε πλήρως. Αλλά η πολιτική ηρεμία της χώρας λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο: την αδίστακτη δεξιά η οποία -όπως έκανε πάντα στην ιστορία της- λειτουργεί μικροκομματικά και χρησιμοποίησε την υπόθεση για πρόσκαιρη εκμετάλλευση. Έτσι μπορεί ο Ξηρός να την κοπάνισε παραβιάζοντας την άδεια του επί κυβέρνησης Σαμαρά, αλλά η ΝΔ έκανε κριτική στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επειδή είχε πάρει άδεια ο Κουφοντίνας, με βάση τον ίδιο νόμο!
Με αυτά τα νεοδημοκρατικά μυαλά φτάσαμε στην απεργία πείνας, όταν η κυβέρνηση με φωτογραφικό νόμο απαγόρευσε στον Κουφοντίνα να συνεχίσει να εκτίει την ποινή του στις αγροτικές φυλακές. (Σε πρόσφατο άρθρο είχα δώσει πληροφορίες για τον εντελώς διαφορετικό τρόπο με τον οποίο η ιταλική Δημοκρατία έχει αντιμετωπίσει τους δικούς της, πιο σημαντικούς αρχιτρομοκράτες, είτε έχουν απαρνηθεί τη δράση τους είτε όχι). Και δεν έφτανε μόνο αυτό. αλλά παραβίασε και τον ίδιο της τον φωτογραφικό νόμο, που προέβλεπε ότι από τις αγροτικές φυλακές γυρίζει σε αυτήν που εξέτιε την ποινή του πριν.
Διαβάστε επίσης: Η μεγάλη των τρομοκρατών σχολή
Ενδεικτικό της κατρακύλας του πολιτικού πολιτισμού και της έλλειψης σεβασμού στους νόμους, ακόμη και ο συνταγματολόγος κ. Αλιβιζάτος δικαιολόγησε την παρανομία, κάνοντας λόγο για «απρόσεκτη διατύπωση(!) του νόμου .. "εκείνο το επαναμετάγεται στο κατάστημα κράτησης από το οποίο μετήχθη"», οπότε καταλαβαίνει κανείς πως θα χειριζόταν η κλασική δεξιά την υπόθεση, χώρια ο Αδωνις. Τις αντιδράσεις, όχι των λιγοστών υποστηρικτών του Κουφοντίνα αλλά δημοκρατικών πολιτών που ζητούσαν να εφαρμόζεται ο νόμος ανεξάρτητα αν η υπόθεση αφορά δολοφόνο ή αθώο, ακόμη και πρώην υπουργών της ΝΔ, η κυβέρνηση τις εμφάνισε ως συστράτευση του ΣΥΡΙΖΑ με τον Κουφοντίνα και την τρομοκρατία.
Από ξεχασμένο κατάδικο που σάπιζε στις φυλακές, η κυβέρνηση μετέτρεψε τον Κουφοντίνα σε ηρωικό απεργό πείνας για ένα μικρό, εξοργισμένο κομμάτι νέων. Ο Βόλφγκανγκ Κραουσχάαρ , ένας Γερμανός πολιτικός επιστήμονας που είχε ερευνήσει την τρομοκρατία στην Δυτική Γερμανία και τις αντίστοιχες απεργίες πείνας καλούσε εμμέσως, σε συνέντευξη στην Ντόιτσε Βέλλε, την ελληνική κυβέρνηση να αναλογιστεί το μέγεθος των ευθυνών της:
«Θεωρώ πως το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι οι απαιτήσεις του Δημήτρη Κουφοντίνα δεν είναι θεμελιώδεις – δεν επιδιώκει να αφεθεί ελεύθερος, Πιστεύω ότι στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να σταθμίσει κανείς το συμφέρον της κυβέρνησης, καθώς σε περίπτωση που ο κρατούμενος πεθάνει, ενδεχομένως να προκύψουν ταραχές και βίαια επεισόδια στους δρόμους. Πιστεύω πως θα πρέπει κανείς να σκεφτεί καλά πώς αντιδρά σε τέτοιου είδους διεκδικήσεις. Προς το παρόν η υπόθεση βρίσκεται υπό έλεγχο, αλλά την στιγμή που θα επέλθει θάνατος, ο χειρισμός μιας τέτοιας κατάστασης δυσχεραίνεται και ο κίνδυνος κλιμάκωσης είναι μεγάλος. Αυτή τουλάχιστον είναι η εμπειρία που είχε η Γερμανία τις δεκαετίες 1970 και 1980».
Τον «έλεγχο της υπόθεσης » είχε τελικά ο Κουφοντίνας, όχι η κυβέρνηση. Αφού οι αναθαρρημένοι οπαδοί και αλληλέγγυοι ζήτησαν «από τον αγωνιστή Δημήτρη Κουφοντίνα να μείνει ζωντανός και να συνεχίσουμε μαζί τον αγώνα », ο τελευταίος αποδέχθηκε αμέσως την πρόταση, με μια δήλωση που τα λέει όλα: «Αυτό που γίνεται εκεί έξω είναι πολύ πιο σημαντικό από αυτό για το οποίο ξεκίνησε».
Η κυβέρνηση θα προσποιηθεί ότι δεν υποχώρησε στις απαιτήσεις ενός τρομοκράτη, αλλά δεν βγαίνει κερδισμένη. Για να στρέψει την κοινή γνώμη μακριά από την πανωλεθρία του lockdown και των ΜΕΘ και να φέρει σε δύσκολη θέση τον ΣΥΡΙΖΑ, μετέτρεψε τον Κουφοντίνα σε πολιτικό παράγοντα. Που κατάφερε να κινητοποιήσει κόσμο «εκεί έξω », άρα να βγει από την αφάνεια της φυλακής και να χριστεί νικητής. Αν διαβάσει κάποιος το βιβλίο του, αυτό ήταν το όνειρο του: η χούφτα μελών της 17Ν να αποκτήσει ευρύτερη και ανοικτή υποστήριξη. Ποιος θα ευθύνεται αν, μετά από όλη αυτή την άσκοπη, ηλιθια ωραιοποίηση, μια χούφτα νέων στραφούν προς την τρομοκρατία;
Αναδημοσίευση από tvxs.gr - 14/3/2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου