Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2017

Δημοτικό Συμβούλιο 13/2/2017: Περίσσεψαν οι αντιδημοκρατικές και αυταρχικές ενέργειες από την Δημοτική Αρχή προκειμένου να μην αναγκαστεί να αποσύρει την καταστροφική πρότασή της για τον Υμηττό

Σε «πραξικόπημα» προχώρησε η Δημοτική Αρχή για να επιβάλλει την άποψή της

ΠΟΛΙΤΕΣ του ΒΥΡΩΝΑ

Το Δημοτικό Συμβούλιο στις 13/2/2017 ξεκίνησε με «πυρ ομαδόν» από τους Δημοτικούς Συμβούλους της αντιπολίτευσης σχετικά με την ενέργεια της Δημοτικής Αρχής να μην συμπεριλάβει ως θέμα ημερησίας διάταξης το ζήτημα του Υμηττού στο Δημοτικό Συμβούλιο. Όλες οι δημοτικές παρατάξεις κατήγγειλαν τον τακτικισμό της Δημοτικής Αρχής, η οποία συγκαταβατικά δέχθηκε να συζητηθεί το ζήτημα και το έθεσε ως «έκτακτο θέμα».

Υπενθυμίζουμε πως αρχικά είχε συμφωνηθεί ομόφωνα στο Δημοτικό Συμβούλιο 13/2/17 να γίνει συζήτηση ΜΟΝΟ για τον Υμηττό και αν χρειαστεί για έκτακτα θέματα που θα τεθούν. Προσπαθώντας η Δημοτική Αρχή εμφανώς να αποφύγει τη συζήτηση ανακοίνωσε την ημερησία διάταξη θεμάτων χωρίς να συμπεριλαμβάνει την «καυτή πατάτα» του Υμηττού.

Έτσι στις 13/2/17 μετά τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης τέθηκε τελικά ως «έκτακτο θέμα» το ζήτημα του Υμηττού, ενώ η δέσμευση του προηγούμενου Δημοτικού Συμβουλίου ήταν να συζητηθεί ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ το θέμα αυτό.

Στο επίκεντρο της κριτικής που δέχθηκε η Δημοτική Αρχή από όλες τις παρατάξεις της αντιπολίτευσης και από φορείς ήταν ο χειρισμός της για τον ορισμό θεμάτων του δημοτικού συμβουλίου. Επιπλέον, καταγγέλθηκε από όλους το γεγονός πως η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου με τον αντιδήμαρχο κ. Καραγιάννη απέστειλε μία πρόταση προς το ΥΠΕΝ, η οποία συμπεριλαμβάνει την χωροθέτηση χρήσεων προς τον Υμηττό με κυριότερη την τοποθέτηση «Πράσινου Σημείου» (βλ. σταθμό μεταφόρτωσης απορριμμάτων» στην Α’ Ζώνη Υμηττού, αλλά και την πρόβλεψη άλλων χρήσεων (υπηρεσιών, αμαξoστάσιο, επέκταση του νεκροταφείου, κ.ά.).τις οποίες στο παρελθόν έχει απορρίψει το Δημοτικό Συμβούλιο.

Επιπλέον, ο ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος κ. Μαυρόπουλος έθεσε το ζήτημα πως έχει κατατεθεί ως πρόταση από την Δημοτική Αρχή προς τον ΕΣΔΚΝΑ το αρχικό Τοπικό Σχέδιο Διαχείρισης Απορριμμάτων (ΤΣΔΑ), το οποίο με σαφήνεια καθορίζει χρήσεις για τα απορρίμματα στην Α’ και Β’ ζώνη Υμηττού, μιλάει με σαφήνεια για την υπονόμευση του ΠΔ 187/2011 προστασίας του Υμηττού και το οποίο ΤΣΔΑ είχε απορριφθεί από το ΔΣ και τελικά είχε αντικατασταθεί με άλλη πρόταση της Δημοτικής Αρχής, που όμως ούτε και εκείνη είχε γίνει αποδεκτή.

Ξεχωριστή ήταν η στάση του κ. Πάλμου, ο οποίος αναφερόμενος στη μεθόδευση της Δημοτικής Αρχής να μην εισάγει το θέμα του Υμηττού στην ημερησία διάταξη, πληροφόρησε πως για αυτόν τον λόγο αρκετοί φορείς δεν προσήλθαν στο Δημοτικό Συμβούλιο και για το λόγο αυτό δεν επιθυμεί να συμμετέχει στη διαδικασία. Έτσι απέφυγε να τοποθετηθεί επί της ουσίας και δεν έλαβε μέρος στην ψηφοφορία.

Από τους φορείς που παρευρέθηκαν μίλησαν οι «ΠΟΛΙΤΕΣ του ΒΥΡΩΝΑ» και η «Διαδημοτική Επιτροπή Προστασίας του Υμηττού». Ζήτησε τον λόγο επίσης και ο Σύλλογος Δασκάλων «Ρόζα Ιμβριώτη» μέσω εκπροσώπου αλλά ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Αγγέλης αρνήθηκε να δώσει τον λόγο με πρόσχημα πως δεν δηλώθηκε εγκαίρως και έχει κλείσει ο κατάλογος ομιλητών. Με την ίδια δικαιολογία δεν δόθηκε ο λόγος και στην συλλογικότητα του Κοινωνικού Κέντρου «Λαμπηδόνα». Αξίζει να σημειωθεί πως οι προαναφερόμενοι φορείς έχουν πάρει θέση ενάντια στην πρόταση της Δημοτικής Αρχής προς το ΥΠΕΝ για τη μεταφορά χρήσεων στον Υμηττό.

Ως συλλογικότητα θέσαμε και εμείς τη θέση πως δεν υπάρχουν περιθώρια για τη μεταφορά επιπλέον χρήσεων στον Υμηττό, καταγγείλλαμε την αντιδημοκρατικότητα της Δημοτικής Αρχής με την οποία συμπεριφέρεται στο όλο θέμα, που αγγίζει όλη την πόλη, και επισημάναμε τον κίνδυνο αν ευοδωθούν οι επιδιώξεις αυτές, σύντομα να βρεθούμε στη δυσάρεστη θέση στον Υμηττό να εγκατασταθεί ένας Σταθμός Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων για πολλούς δήμους της Ανατολικής Αττικής με σαφή κίνδυνο υποβάθμισης του Δήμου μας και αποδόμησης και καταστροφής του οικοσυστήματος του δασικού χώρου. Επισημάναμε τέλος τις ευθύνες όλης της αντιπολίτευσης αλλά και των Δημοτικών Συμβούλων, όταν απέναντι στις μεθοδεύσεις της Δημοτικής Αρχής δεν υπάρχει σύμπνοια για την απόσυρση ενός εγγράφου που εκθέτει τον Υμηττό σε κίνδυνο και δεν έχει αποφασιστεί από κανέναν παρά μόνο από την ηγετική ομάδα του Δημάρχου και αντιδημάρχων.

Όλοι οι παρόντες επισήμαναν ως ανάγκη την απόσυρση της επιστολής της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου προς το ΥΠΕΝ, βάσει της οποίας ζητείται να επιτραπούν όλες οι προαναφερόμενες χρήσεις στο δάσος του Υμηττού και την ανάγκη ενός ψηφίσματος που να επαναλαμβάνει την βούληση του Δημοτικού Συμβουλίου για την προστασία του Υμηττού. Με αυτή τη θέση συντάχτηκαν και δημοτικοί σύμβουλοι από την παράταξη της Δημοτικής Αρχής στις τοποθετήσεις τους, όπως η κα Σάρολα και ο κ. Γιάννης Φραγκιαδάκης και με την ψήφο του και ο κ. Παπαδημητρίου Θανάσης.

Απέναντι σε αυτά η Δημοτική Αρχή προσπάθησε αρχικά να ακολουθήσει μία παρελκυστική τακτική. Υπεραμύνθηκε μέσω των τοποθετήσεων των αντιδημάρχων και του δημάρχου των θέσεων που διατυπώνει στην επίμαχη επιστολή προς το ΥΠΕΝ, βάσει της οποίας ζητά χωροθετήσεις χρήσεων στον ορεινό όγκο. Δέχθηκε να αποσύρει μόνο το 7ο σημείο που μιλά ξεκάθαρα για το Σταθμό Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων αλλά έδωσε «μάχη χαρακωμάτων» για να μην αποσυρθεί η επιστολή στο σύνολό της και ειδικά όλο το υπόλοιπο κομμάτι που μιλά για την οικιστική γραμμή των οικοδομικών τετραγώνων που εφάπτονται στο χώρο του Υμηττού αλλά και τα κομμάτια που ζητούν την χωροθέτηση και τον αποχαρακτηρισμών εκτάσεων στα οποία η δημοτική αρχή έχει αυθαίρετες εγκαταστάσεις.

Επανέλαβε πολλές φορές πως επιζητεί την προστασία του Υμηττού, όπως διατυπώνεται από το ΠΔ 187/2011, αλλά την ίδια στιγμή επέμεινε πεισματικά να μην αποσύρει την επιστολή της προς το ΥΠΕΝ, που θέτει ζητήματα χρήσεων, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπει το παραπάνω ΠΔ. Επίσης, σε καμία περίπτωση δεν συζητούσε την απόσυρση της πρότασης του Τοπικού Σχεδίου Διαχείρισης Απορριμμάτων (ΤΣΔΑ) του Δήμου από τον ΕΔΣΝΑ, το οποίο ρητά αναφέρει πως ο Δήμος Βύρωνα πρέπει να αμφισβητήσει το ΠΔ 187/2011 και να συμβάλλει στην αλλαγή των προστατευτικών διατάξεων για τον Υμηττό προς το χειρότερο.

Επιπλέον, κοινός τόπος όλων των εκπροσώπων της Δημοτικής Αρχής ήταν η προσπάθεια να συνδέσουν την προστασία του Υμηττού με τη λύση της διαχείρισης απορριμμάτων και να θέτουν επίμονα ως επιχείρημα πως η μόνη λύση διαχείρισης των απορριμμάτων περνά από την εγκατάσταση Σταθμών Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων στην περιοχή του Υμηττού και να τοποθετούνται επιπλέον με το επιχείρημα πως όποιος αμφισβητεί την ανάγκη ύπαρξης των Σταθμών Μεταφόρτωσης στον Υμηττό στρέφεται ενάντια στον Δήμο και στην υγεία των δημοτών.

Τα παραπάνω σημεία και η φανερή διγλωσσία έγινε ακόμα πιο προκλητική στην τοποθέτηση του Δημάρχου κ. Κατωπόδη. Ο τελευταίος μιλώντας προκλητικά για την πρόταση του ΤΣΔΑ στον ΕΔΣΝΑ, ανέφερε πως ποτέ δεν αποσύρθηκε. Κατηγόρησε τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων του Δήμου ως «αντιδημοκρατικές ενέργειες» που δεν άφησαν το δημοτικό συμβούλιο να αποφασίσει και ομολόγησε με θράσος πως ως Δημοτική Αρχή ασκεί εξουσία και κατέθεσε την πρότασή της. Συνεχίζοντας την αντιστροφή της πραγματικότητας δικαιολογησε τις αντιδημοκρατικές ενέργειες της δημοτικής αρχής και την αγνόηση της βούλησης του Δημοτικού Συμβουλίου ως «δημοκρατικό δικαίωμα» επειδή έχει εκλεγεί, ενώ την οποιαδήποτε φωνή αντιτίθεται στους σχεδιασμούς του ως «αντιδημοκρατική συμπεριφορά».

Η δικαιολόγηση του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» ήταν απλώς ο προάγγελος των όσων ακολούθησαν. Μετά από τη διαλογική συζήτηση 5 περίπου ωρών κατατέθηκαν αρχικά 3 ψηφίσματα:
  • Από τον κ. Μαυρόπουλο που ζητούσε την απόσυρση του σχεδίου ΤΣΔΑ από τον ΕΔΣΝΑ, την απόσυρση της επιστολής της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου προς το ΥΠΕΝ και τη ρητή διατύπωση προστασίας του Υμηττού.
  • Από τον κ. Σταύρο Τζορτζιώτη που ζητούσε την απόσυρση της επιστολής της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου προς το ΥΠΕΝ και επαναλάμβανε παλαιότερη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου (2009) για την απόλυτη προστασία του Υμηττού.
  • Από τον αντιδήμαρχο κ. Σπυρόπουλο που μιλούσε για την ανάγκη υποστήριξης του ΠΔ 187/2011 αλλά δεν έθετε θέμα απόσυρσης των δασοκτόνων εγγράφων που είχε καταθέσει η Δημοτική Αρχή.
Κάτω από την διαφαινόμενη πίεση αλλά και την ανάγκη να αποσυρθεί η απαράδεκτη επιστολή της Δημοτικής Αρχής προς το ΥΠΕΝ, τελικά ο κ. Μαυρόπουλος απέσυρε την πρόταση του υπέρ της διατύπωσης του κ. Τζιορτζιώτη. Στην ψηφοφορία που ακολούθησε καταμετρήσαμε 14 ψήφους υπέρ του ψηφίσματος του κ. Τζιορτζιώτη (σύσσωμη η αντιπολίτευση εκτός του κ. Πάλμου που είχε δηλώσει απών από την αρχή της συζήτησης) καθώς και 3 δημοτικών συμβούλων της «Στάσης Βύρωνα». Κατά της πρότασης του κ. Τζιορτζιώτη καταμετρήσαμε 11 ψήφους.

Στη συνέχεια ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου ανακοίνωσε πως δεν γίνεται δεκτή η απόφαση και πρέπει να τεθεί και το ψήφισμα του κ. Σπυρόπουλου σε ψηφοφορία.

Ως δικαιολόγηση η δημοτική αρχή και το προεδρείο της έθεσαν -επικαλούμενοι και την τοποθέτηση της γραμματέως του Δημοτικού Συμβουλίου- πως δεν πρόκειται για ψήφισμα αλλά για απόφαση επί εκτάκτου θέματος και πρέπει για να εγκριθεί να συγκεντρώσει βάσει καταστατικού τουλάχιστον 22 ψήφους για να έχει απόλυτη πλειοψηφία.

Για να γίνει κατανοητό το παράλογο και ο αντιδημοκρατικός χαρακτήρας αυτής της πρακτικής πρέπει να αναφέρουμε πως πολλές αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου –τακτικές και έκτακτες- παίρνονται μόνο με την πλειοψηφία των παρόντων, καθώς η απαρτία της συνεδρίασης καθορίζεται στην αρχή της συνεδρίασης.

Επίσης, χαρακτηριστική είναι η προσπάθεια να θέσουν τα δύο ψηφίσματα σε αντιπαραθετική ψηφοφορία ενώ είχε υπερψηφιστεί ήδη το πρώτο, που δεν ήταν αρεστό στη Δημοτική Αρχή.

Ακολούθησε έντονη αντιπαράθεση και φωνές καθώς η αντιπολίτευση δεν δεχόταν αυτή την επιβολή. Στις τοποθετήσεις επί του θέματος που ακολούθησαν σε ιδιαίτερα φορτισμένη ατμόσφαιρα, βαρύνουσα ήταν της κας Σάρολα που ανέφερε τη θέση πως, ανεξαρτήτως της θέσης που διατύπωνε η δημοτική αρχή, η ίδια έβλεπε 28 άτομα παρόντες και μετρούσε ισοψηφία 14 ατόμων, οπότε δεν περνούσε η πρόταση ούτως ή άλλως και ζητούσε από το προεδρείο να της επιβεβαιώσει την καταμέτρηση που έκανε.

Είναι χαρακτηριστικό πως το «μιλημένο» προεδρείο ενώ επέμεινε για την ακύρωση της απόφασης δεν πήρε θέση με ποια ακριβώς επιχειρηματολογία δεν την κάνει δεκτή αλλά άφησε να αιωρούνται όλα τα παραπάνω επιχειρήματα. Ταυτόχρονα μετρούσε ως «παρόντα» αλλά «απέχοντα» τον κ. Πάλμο, προκειμένου να μειώσει τη διαφορά της υπερψήφισης της πρότασης του κ. Τζιορτζιώτη. Το γεγονός αυτό οδήγησε στη συνέχεια τον κ. Πάλμο να προβεί σε δήλωση πως δεν απείχε της ψηφοφορίας αλλά δεν έλαβε μέρος στη διαδικασία, ούτε στο διαλογικό μέρος δηλαδή ήταν «απών». Στην καταμέτρηση το προεδρείο συνέχισε να τον μετρά ως «παρών» παρ’ όλη τη στάση και τη δήλωσή του.

Μετά την πρωτοφανή επιβολή της θέσης της δημοτικής αρχής, το προεδρείο προχώρησε στην τακτική θεματολογία που είχαν ορίσει, ψηφίζοντας τις λιγοστές δευτερευούσης σημασίας αποφάσεις, με «πλειοψηφίες» 4 – 5 ατόμων (!), καθώς οι περισσότεροι δημοτικοί σύμβουλοι δεν συμμετείχαν στη διαδικασία και αποχώρησαν μετά από λίγη ώρα. Αυτά για την νομιμότητα και την «δημοκρατία» που χαρακτηρίζει την Δημοτική Αρχή.

Αλγεινή εντύπωση προκαλεί και το γεγονός της παρουσίας λιγοστών κομματικών μελών του ΣΥΡΙΖΑ Βύρωνα με συγγενικές και επαγγελματικές σχέσεις με τους δημοτικούς άρχοντες της πλειοψηφίας, όπου σε ρόλο «κλακαδόρου» ήλθαν να υπερασπιστούν τους φίλους και συγγενείς, στην επιχείρηση επιβολής απόψεων.

Οι «ΠΟΛΙΤΕΣ του ΒΥΡΩΝΑ» θεωρούμε καταστροφική για τον Υμηττό και την πόλη την προσπάθεια της Δημοτικής Αρχής με οποιοδήποτε κόστος και μεθόδευση να επιβάλλει τη συγκεκριμένη διαχείριση. Έχουμε θέσει την άποψή μας και σε προηγούμενες πρόσφατες ανακοινώσεις. Ωστόσο, θεωρούμε σκόπιμο να επισημάνουμε κάποια σημεία:
  • Σκόπιμα συμπλέκεται η συζήτηση για τα απορρίμματα με την προστασία του Υμηττού. Κάθε φορά παρουσιάζεται η συζήτηση αυτή σαν να μην υπάρχει παρελθόν, να μην υπάρχουν εναλλακτικές προτάσεις και προβάλλεται ως μονόδρομος η συγκεντροποίηση εντός του λεκανοπεδίου ενός χώρου μεταφόρτωσης και επεξεργασίας απορριμμάτων για πολλούς δήμους, που αναγκαστικά βέβαια πρέπει να μπει σε κάποιον από τους τελευταίους πράσινους χώρους του λεκανοπεδίου λόγω μεγέθους. Επιμένουμε πως υπάρχουν προτάσεις για τα απορρίμματα που δεν συζητούνται σκόπιμα από την Δημοτική αρχή γιατί δεν συνάδουν με την υπεράσπιση ιδιωτικών συμφερόντων. Επιμένουμε ακόμη πως η συζήτηση για τα απορρίμματα είναι μία ξεχωριστή συζήτηση που δεν πρέπει να εμπλέκεται με την απαράβατη θέση πως ο Υμηττός πρέπει να προστατευτεί στο σύνολό του.
  • Η δημοτική αρχή επιδιώκει δύο πράγματα: (1) την προσπάθεια να νομιμοποιήσει σειρά χρήσεων στον Υμηττό και να τους δώσει τη δυνατότητα επέκτασης (νεκροταφείο, γήπεδα, ΑΣΤΡΑ, Σταθμό μεταφόρτωσης Απορριμμάτων, υπάρχουσες εγκαταστάσεις κ.ά.) καθώς και την δυνατότητα να εισάγει και νέες χρήσεις, στην Α΄ και Β΄ Ζώνη Υμηττού και (2) την προσπάθεια να ταυτιστεί με τα σχέδια της Περιφέρειας για την ύπαρξη μιας δομής στον Υμηττό που θα λειτουργήσει ως χώρος συγκέντρωσης και μεταφόρτωσης απορριμμάτων για πολλούς δήμους της ανατολικής Αττικής.
  • Ακόμη και στη συμπεριφορά της για τις ρυμοτομικές γραμμές των οικοδομικών τετραγώνων με προεξέχον το ΟΤ 524 στον Καρέα αλλά και σε άλλα σημεία, έρχεται μεν να ορίσει με την πρότασή της μία ρυμοτομική γραμμή αλλά ωστόσο αναγνωρίζοντας και νομιμοποιώντας παράλληλα όλες τις αυθαιρεσίες που έχουν γίνει έως τώρα. Είναι μία συμπεριφορά που πιστεύουμε πως είναι συμβατή με τη δικαιολόγηση των αυθαιρεσιών του δήμου στο βουνό αλλά κυρίως είναι μία συμπεριφορά αμφισβητήσιμη στην αποτελεσματικότητά της στο μέλλον, όταν βρίσκεται υπό επίθεση όλο το νομικό οικοδόμημα που προστατεύει τον Υμηττό αυτή τη στιγμή (βλ. ΠΔ 187/2011).
  • Θεωρούμε πως οι χρήσεις δεν θα περιοριστούν μόνο στο κουρελόχαρτο και τις προτάσεις που η δημοτική αρχή τόλμησε να αποστείλει ως έγγραφο της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου στο ΥΠΕΝ, αλλά θα επεκτείνονται συνέχεια. Είναι χαρακτηριστικό πως με πρόσχημα την εθελοντική δασοπυρόσβεση προτείνει την δημιουργία ενός μίνι πυροσβεστικού σταθμού με πάρκινγκ οχημάτων στον Κουταλά, εκμεταλλευόμενη και τον ζήλο των εθελοντών δασοπυροσβεστών. Την ίδια στιγμή επεκτείνει την εγκατάσταση του πυροφυλακίου στον Κουταλά παράνομα σε δασική έκταση. Τα οχήματα του δήμου και της δασοπυρόσβεσης μπορούν να είναι σε ετοιμότητα σε σημεία εντός του σχεδίου πόλεων. Υπάρχουν από δημοτικά πάρκινγκ, έως οικόπεδα αδιαχείριστα στις πλησίον γειτονιές που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν. Επιλέγεται όμως αυτή η λύση γιατί είναι φθηνή, γιατί επιτρέπει στον δήμο να επεκτείνει τις εγκαταστάσεις του φθηνά και γιατί εξυπηρετεί τον γενικότερο σχεδιασμό του για απαξίωση του δασικού χώρου και την εγκατάσταση υπηρεσιών στο χώρο του Υμηττού.
  • Η αντιπολίτευση, οι δημοτικές παρατάξεις αλλά και όλοι οι δημοτικοί σύμβουλοι έχουν στο σύνολό τους τις δικές τους ευθύνες. Όταν μία δημοτική αρχή –η οποία έχει απολέσει την δεδηλωμένη πλειοψηφία- αγνοεί αποφάσεις δημοτικών συμβουλίων και επιβάλλει μία πολιτική επιεικώς επικίνδυνη για την πόλη –πολλές φορές και με μεθόδους που κινούνται στα όρια της νομιμότητας- και όλα αυτά τα κάνει με σχετική ευκολία, με την πλειοψηφία της τοπικής κοινωνίας να είναι ανενημέρωτη για τα τεκταινόμενα, τίθενται πολλά ερωτήματα τουλάχιστον για την αποτελεσματικότητα των εκλεγμένων δημοτικών συμβούλων.
  • Η ανεξάρτητη δράση των πολιτών ήταν αυτή που μέχρι τώρα έσωσε τον Υμηττό από την περαιτέρω οικοδόμηση. Αυτή ήταν που στο παρελθόν σταμάτησε την περιφερειακή Υμηττού, τα συνοδικά μέγαρα της εκκλησίας, έβαλε φρένο στην οικοδόμηση του οικιστικού ιστού, ήταν εμπόδιο στην επιδίωξη του δήμου για επιπλέον δημοτικές εγκαταστάσεις στον Υμηττό. Αυτή η δράση -και μόνο αυτή- είναι και τώρα που μπορεί να δώσει λύση. Κάνουμε έκκληση στους συμπολίτες μας να μην εγκαταλείψουν την ποιότητα ζωής της πόλης και του λεκανοπεδίου στους τυχοδιωκτισμούς των δημοτικών αρχόντων, της περιφέρειας, των εργολάβων και των διαφόρων «καλοθελητών». Για άλλη μία φορά καλούμαστε να σταματήσουμε την περαιτέρω καταστροφή του Υμηττού. Ας τον προστατέψουμε μαζί με τη ζωή μας.
"ΠΟΛΙΤΕΣ του ΒΥΡΩΝΑ" - 17 Φεβρουαρίου 2017

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου