«Έφυγε» ο Λουκιανός Κηλαηδόνης

Αναδημοσίευση από εδώ.

ΜΟΥΣΙΚΗ - ΧΟΡΟΣ

Ο αγαπημένος μουσικοσυνθέτης, στιχουργός κι ερμηνευτής

EUROKINISSI / ΚΑΤΩΜΕΡΗΣ ΚΩΣΤΑΣ

Μεγάλη θλίψη στον καλλιτεχνικό χώρο και όχι μόνο φέρνει ο θάνατος του Λουκιανού Κηλαηδόνη, ο οποίος πέθανε τα ξημερώματα σε ηλικία 73 ετών στο νοσοκομείο Υγεία, μετά από χρόνια καρδιακά προβλήματα και λοίμωξη του αναπνευστικού.

Ο... Λούκυ Λουκ της δικής μας μουσικής σκηνής, αφιερώθηκε στη μουσική με αποτέλεσμα τα τραγούδια του και το ύφος του να είναι αναγνωρίσιμα από την πρώτη κιόλας στροφή.

Στη σταθερή και συνεπή πορεία συνέθεσε υπέροχες μελωδίες και τραγούδια, που αγαπήθηκαν από τον κόσμο, όπως τα εξής: «O ύμνος μαύρων σκυλιών», «Τα Θερινά Σινεμά», «Ένας φτωχός και μόνος καουμπόι», «Εγώ θα σ' αγαπώ και μη σε νοιάζει» και «Μια μέρα μιας Μαίρης».

Ακόμη, έγραψε τη μουσική για τον «Θίασο» του Θόδωρου Αγγελόπουλου και από τα «Μικροαστικά» ώς τη «Χαμηλή πτήση» και από τα «Απλά μαθήματα Πολιτικής Οικονομίας» ώς το «Αχ! Πατρίδα μου γλυκιά».

Ως συνθέτης είχε συνεργαστεί με σπουδαίους στιχουργούς, όπως οι Νίκος Γκάτσος, Μάνος Ελευθερίου, Γιάννης Νεγρεπόντης, και Λευτέρης Παπαδόπουλος.

Ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό και βουλευτή Άννα Βαγενά, με την οποία απέκτησαν δύο κόρες. Το 1999 δημιούργησαν μαζί τη δική τους μουσική σκηνή, το «Μεταξουργείο», στο οποίο εμφανίζονταν μέχρι σήμερα.

Η οικογένεια του τραγουδοποιού ευχαριστεί «όλους εσάς που τον αγαπήσατε και ξέρουμε ότι θα τον αγαπάτε για πάντα».

Στην ανακοίνωση σημειώνεται ότι η κηδεία θα γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο και ότι «όσοι θέλετε μπορείτε να καταθέσετε χρήματα στον λογαριασμό GR8501101130000011395450502 της Εθνικής Τράπεζας βοηθώντας μία αγαπημένη μας οικογένεια που το έχει ανάγκη».

«Ευχαριστούμε πολύ όλους τους γιατρούς, τις νοσηλεύτριες και τους νοσηλευτές που τον φρόντισαν σε όλες του τις νοσηλείες», αναφέρουν επίσης οι συγγενείς του.

EUROKINISSI // ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΝΤΖΙΑΡΗΣ

Το θρυλικό πάρτυ στη Βουλιαγμένη

Ο Λουκιανός ήταν λάτρης των ζωντανών εμφανίσεων και των ανοιχτών χώρων συνέχισε αδιάλειπτα τις ζωντανές εμφανίσεις του σε όλη την Ελλάδα και στην Κύπρο. 

Αξέχαστο παραμένει το πάρτυ στην πλαζ της Βουλιαγμένης το 1983, το ελληνικό Woodstock, όπως χαρακτηρίστηκε, με 70.000 κοινό, που δημιούργησε το αδιαχώρητο σε όλη την παραλιακή λεωφόρο.

Εμφανίστηκαν διαδοχικά οι Διονύσης Σαββόπουλος, Μαργαρίτα Ζορμπαλά, Βαγγέλης Γερμανός, Γιώργος Νταλάρας, Αφροδίτη Μάνου και Μαντώ, καταφθάνοντας με ταχύπλοα σε πλωτή εξέδρα, μια φορτηγίδα φερμένη από τον ΟΛΠ, που είχε στηθεί γι αυτόν τον σκοπό στα δύο μέτρα από την ακτή…

Με τη συναυλία αυτή ο Κηλαηδόνης έγινε ο πρώτος καλλιτέχνης που έβγαλε τις συναυλίες από τα γήπεδα και τα θέατρα σε φυσικούς χώρους. Ο ίδιος είχε δηλώσει το εξής:

"Πάντα για τα πάρτι μου έψαχνα το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας ή το απέραντο γρασίδι αυτών των κήπων, πάντα ήθελα να φαίνονται όλα χαλαρά και απρόβλεπτα για να αισθάνονται όλοι σαν το σπίτι τους, όση δουλειά κι αν κρυβόταν από πίσω, πάντα με κρατούσε στην αγκαλιά της η Αθήνα μας, οπότε νοιώθω πολύ οικεία σε αυτό τον υπέροχο χώρο και ελπίζω να σημάνει το ίδιο και για σας".

Συνέχισε την πορεία του εμπλουτίζοντας τις συναυλίες του με πολλά θεατρικά και εικαστικά στοιχεία κάνοντάς τες περισσότερο μουσικές θεατρικές παραστάσεις, με αποκορύφωμα την παράσταση του «Αχ! Πατρίδα μου γλυκειά» στο Θέατρο Λυκαβητού το καλοκαίρι του 1993, που ονομάστηκε το πρώτο ελληνικό λαϊκό μιούζικαλ και στη συνέχεια παρουσιάστηκε στην Κύπρο, τη Ρόδο και την Νέα Υόρκη με μεγάλη επιτυχία.

Ακόμα σημαντικές του εμφανίσεις στο Λυκαβητό ήταν η «Σκοτεινή πλευρά» και το «Cocktail Party». Άλλη θεατρική του δουλειά ήταν η παράσταση «Τα καλύτερά μας χρόνια» σε κείμενο Βαγγέλη Γκούφα.

Το καλοκαίρι του 2006 συνεργάστηκε με την Κρατική Ορχήστρα Ελληνικής Μουσικής πραγματοποιώντας συναυλίες στην Ελλάδα, το εξωτερικό καθώς και στο Ηρώδειο, από όπου προέκυψε ένα διπλό cd με τίτλο «Μ' Αγιόκλημα και γιασεμιά». Οι συναυλίες συνεχίστηκαν και το καλοκαίρι του 2007.

Το 2011, σε μία συναυλία - αναδρομή στα 35 χρόνια πορείας του ερμήνευσε στο Φεστιβάλ Ρεματιάς αγαπημένα τραγούδια απ' όλη τη δισκογραφική του δουλειά.

Τριάντα χρόνια μετά το θρυλικό πάρτυ έδωσε μία συναυλία στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών χαρίζοντας στο κοινό μία βραδιά αναβίωσης, μνήμης, συγκίνησης, κεφιού και μουσικής.

Με το αρχειακό υλικό από την κινηματογράφηση εκείνης της βραδιάς σαν οδηγό, με την ορχήστρα και τους καλεσμένους του -από το παρελθόν και όχι μόνο- πήρε τη θέση του στο πιάνο και ταξίδεψε τους θεατές.

Μια υπέροχη μουσική πορεία

Γεννήθηκε στις 15 Ιουλίου του 1943 και μεγάλωσε στην Κυψέλη. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, καθώς και στο Μετσόβειο Πολυτεχνείο, χωρίς ποτέ να ασκήσει το επάγγελμα του αρχιτέκτονα, αφού από πολύ νωρίς φαινόταν ότι θα τον κέρδιζε ολοκληρωτικά η μουσική».

Ξεκίνησε την μουσική του καριέρα στις αρχές της δεκαετίας του 1970, όταν έγραψε τη μουσική για τη θεατρική παράσταση του έργου της Κωστούλας Μητροπούλου Η Πόλη μας. Τα τραγούδια, στον δίσκο που κυκλοφόρησε ερμήνευσαν η Βίκυ Μοσχολιού και ο Μανώλης Μητσιάς. 

Ακολουθεί ο δίσκος «Κόκκινη Κλωστή» σε στίχους Νίκου Γκάτσου με τις ερμηνείες της Δήμητρας Γαλάνη και του Μανώλη Μητσιά.

Το 1973 κυκλοφορούν σε κόκκινο βινύλιο τα «Μικρoαστικά» σε στίχους Γιάννη Νεγρεπόντη, όπου για πρώτη φορά ο Λουκιανός Κηλαηδόνης ερμηνεύει δικές του συνθέσεις. Αυτή η δουλειά είναι σταθμός στην καλλιτεχνική του πορεία, αλλά και στα μουσικά πράγματα, γιατί τα «Μικροαστικά» πριν εκδοθούν σε δίσκο κυκλοφορούν παράνομα στη διάρκεια της δικτατορίας και γίνονται σημείο αναφοράς για μια ολόκληρη γενιά.

Επόμενη δισκογραφική δουλειά του είναι τα «Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας» πάλι σε στίχους Γιάννη Νεγρεπόντη.

Το 1976 ο Λουκιανός γράφει το «Media Luz», το μόνο δίσκο με ορχηστρική μουσική, που είναι το σάουντρακ μιας υποθετικής ταινίας «Film Noir».

Από το 1978 και μέχρι το 1991 κυκλοφορούν πέντε απόλυτα προσωπικοί του δίσκοι: «Είμαι ένας φτωχός και μόνος καουμπόϋ», «Ψυχραιμία Παιδιά», «Χαμηλή πτήση», «Τραγούδια για κακά παιδιά», «Γιατί θα γίνω μαραγκός» κι ένας δίσκος με τραγούδια της δεκαετίας του '50 και τίτλο «Fifties και ξερό ψωμί».

Το 1993 κυκλοφορεί το διπλό του άλμπουμ «Αχ! Πατρίδα μου γλυκειά» που είναι μια καταγραφή της μουσικής πορείας της Ελλάδας τα τελευταία 50 χρόνια. Στη δουλειά αυτή παρουσιάζονται δισκογραφικά για πρώτη φορά κατηγορίες τραγουδιών που ανήκουν στον χώρο της προφορικής παράδοσης, όπως σχολικά, τραγούδια της γειτονιάς, του δρόμου, της κατασκήνωσης, του κατηχητικού, προσκοπικά και ακόμη επτανησιακά, καντάδες, ελαφρά και ρεμπέτικα.

Παράλληλα γράφει θεατρική και κινηματογραφική μουσική. Για δέκα συνεχή χρόνια γράφει αποκλειστικά τη μουσική για το «Ελεύθερο Θέατρο» - «Ελεύθερη Σκηνή» (Μουσική από τις παραστάσεις αυτές κυκλοφορεί και σε διπλό άλμπουμ με τίτλο: «Πάμε μαέστρο») και είναι βασικός συνθέτης των παραστάσεων του «Θεσσαλικού Θεάτρου» της πρώτης περιόδου.

Συνεργάζεται επίσης με το Εθνικό Θέατρο, με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, με το Λαϊκό Θέατρο του Λ. Τριβιζά, καθώς και με την παιδική σκηνή της Ξένιας Καλογεροπούλου.

Γράφει μουσική για τις ταινίες: «Οι κυνηγοί» και «Ο θίασος» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, «Ελευθέριος Βενιζέλος» του Παντελή Βούλγαρη και «Οι Αθηναίοι» του Βασίλη Αλεξάκη, καθώς και μουσική για πολλές τηλεοπτικές εκπομπές.

Είχε γράψει μουσική ακόμη και πάνω σε στίχους ανώνυμων φαντάρων με αποτέλεσμα «Τα φανταρίστικα».

Τα «Θερινά σινεμά, μ’ αγιόκλημα και γιασεμιά»...

Πηγή: efsyn.gr - 7 Φεβρουαρίου 2017