Ανταπόκριση από Καισαριανή
«ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ»
Αποτελεί ΟΑΣΗ διαχρονικής ελεύθερης έκφρασης, αναψυχής, περιπάτου και εκτόνωσης για όλες τις ηλικίες ιδιαίτερα την εποχή της πανδημίας και του εγκλεισμού.
Αλλά και με εμφανή τα σημάδια εγκατάλειψης και την αδυναμία της δημοτικής αρχής να συντηρήσει το χώρο...
Οι εκτελέσεις στο Σκοπευτήριο
Οι εκτελέσεις στο Σκοπευτήριο από τα ναζιστικά στρατεύματα ήταν σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Η φρίκη και η αγριότητα του φασισμού εικονίζονταν μπροστά στα μάτια του λαού της Καισαριανής, που την «πότισαν» με το αίμα τους εκατοντάδες αγωνιστές που εκτελέστηκαν από τα ναζιστικά στρατεύματα.
Οι εκτελέσεις άρχισαν στο τέλος Μαΐου 1942 και σταμάτησαν τον Οκτώβρη του 1944. Το 1942 εκτελέστηκαν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής 13 πατριώτες, το 1943 άλλοι 147 και το 1944 που ήταν η χρονιά των πολλών εκτελέσεων, εκτελέστηκαν πάνω από 400.
Εκτός από τους Έλληνες εκτελέστηκαν 25 αντιφασίστες στρατιώτες του κατακτητή (20 Ιταλοί και 5 Γερμανοί).
Τους περισσότερους αγωνιστές τους μετέφεραν για εκτέλεση από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου.
Την Πρωτομαγιά του 1944 έγινε η εκτέλεση των 200 κομμουνιστών, Ακροναυπλιωτών κρατουμένων.
Στην πορεία προς το Σκοπευτήριο οι μελλοθάνατοι έριχναν σημειώματα για τα αγαπημένα τους πρόσωπα, τα οποία περισυνέλλεγαν οι Καισαριανιώτες.
Υπολογίζεται πως στο χώρο του Σκοπευτηρίου Καισαριανής εκτελέστηκαν από τα γερμανικά πυρά περίπου 700 αγωνιστές.
Στο χώρο έχει δημιουργηθεί και μουσείο της ΕΑΜικής Αντίστασης, για να θυμίζει και να ενημερώνει για την ιστορία και τους αγώνες του λαού μας, την περίοδο της αντίστασης στους Γερμανούς κατακτητές.
Ογδόντα χρόνια αγώνες για την απόδοση του χώρου στους κατοίκους
Ο εμβληματικός χώρος, σύμβολο των αγώνων ενάντια στη ναζιστική κατοχή, χρησιμοποιήθηκε πριν από το 1922 από τον στρατό ως χώρος σκόπευσης.
Το 1930 παραχωρήθηκε από την κυβέρνηση Βενιζέλου στην Πανελλήνια Σκοπευτική Εταιρεία. Οι αγώνες των πολιτών της Καισαριανής ήταν άμεσοι.
Ο λαός της Καισαριανής με την στήριξη διαχρονικά και των δημοτικών αρχών έδωσε πολύχρονους αγώνες με διάφορες εκφάνσεις για να περάσει ο χώρος στο Δήμο. Οι αγώνες αυτοί εμπόδισαν το ξεπούλημα και την εμπορευματοποίηση του ιστορικού αυτού χώρου.
Πρωτοστάτησαν ο κομμουνιστής δήμαρχος Παναγιώτης Μακρής, οι Δήμαρχοι Μπαρτζώκας Θανάσης, Σπύρος Τζόκας έχοντας στο πλευρό τους το λαό της Καισαριανής.
Το καλοκαίρι του 2016, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ παραχώρησε τη χρήση όλου του χώρου του Σκοπευτηρίου (έκτασης 463.946 τ.μ.) και των υφιστάμενων κτιρίων για 40 χρόνια στον Δήμο Καισαριανής.
Από την πρώτη στιγμή που ο επισκέπτης εισέρχεται στο άλσος καταλαβαίνει ότι βρίσκεται σε ένα ιδιαίτερο ιστορικό χώρο. Παντού διάφορα συνθήματα που εκφράζουν πολύμορφα την ιστορικότητα και την ελευθερία του χώρου.
Διαχρονικά αλλά -πολύ περισσότερο- ιδιαίτερα σήμερα την εποχή της πανδημίας και των μέτρων εγκλεισμού, που επιβάλουν στο λαό και τον οποίο έχουν κουράσει, το άλσος της ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ αποτελεί ένα τόπο συνάντησης εκατοντάδων ανθρώπων όλων των ηλικιών.
Αποτελεί μια όαση περιπάτου, άθλησης, αναψυχής και ψυχολογικής ανάτασης, όχι μόνο για τους Καισαριανιώτες αλλά και για το λαό και των γύρω γειτονιών. Άνθρωποι από Βύρωνα, Παγκράτι, Ιλίσια συναντιούνται και αθλούνται, χαλαρώνουν, συζητούν και ορισμένες φορές ακούνε και την ζωντανή μουσική τους σε αυτό το χώρο.
Αρκετοί φέρνουν μαζί τους και τα ζώα συντροφιάς τους. Όταν πρωτοφτιάχτηκε το πάρκο, όλοι πήγαιναν τα ζώα τους στον καθορισμένο χώρο που είναι στην ανατολική πλευρά του πάρκου στα σύνορα με τον Βύρωνα, δηλαδή στο ύψος της οδού Λυδίας. Λίγοι ζωόφιλοι το εφαρμόζουν, ίσως δεν γνωρίζουν, αφού δεν υπάρχει και κανένας να το επισημαίνει, ούτε μια πινακίδα.
Όταν πρωτοφτιάχτηκε το πάρκο, τα παιδιά κυλιόντουσαν στο γρασίδι του πάρκου ανέμελα. Τώρα δεν τολμά κανείς γιατί τα ζώα αφοδεύουν παντού. Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες τους συμπεριφέρονται σαν να δημιουργήθηκε το Άλσος ή έγινε ειδικά για αυτούς και για τα κατοικίδια τους, (προφανώς δεν ευθύνονται τα ζώα συντροφιάς αλλά τα αφεντικά τους).
Εμφανή είναι τα σημάδια εγκατάλειψης και η αδυναμία της δημοτικής αρχής να συντηρήσει το χώρο.
Όποιος-α επισκέπτεται τακτικά το πάρκο και το περπατά, βλέπει σημάδια εγκατάλειψης και την αδυναμία της δημοτικής αρχής,-εκτός από το άδειασμα των καλαθιών, το σκούπισμα των διαδρόμων-, να συντηρήσει το πάρκο και να το διατηρεί σε ένα επίπεδο ικανοποιητικό για τις ανάγκες των ανθρώπων όλων των ηλικιών.
Βλέπει παντού παγκάκια σπασμένα χρόνια εγκαταλελειμμένα, σπασμένα και εγκαταλελειμμένα καλαθάκια. Έχουν περάσει σχεδόν δυο μήνες από το πέρασμα του χιονιά και τα σπασμένα κλαδιά από τα δένδρα είναι διάσπαρτα σε διάφορα σημεία του άλσους και μαζεύονται με πολύ αργούς ρυθμούς.
Η παιδική χαρά που βρίσκεται μπροστά στο Κέντρο Υγείας Παιδιού, στην είσοδο από την πλευρά της οδού Φιλαδελφείας, είναι τις περισσότερες ημέρες κλειστή, σε ένα πάρκο που παραμένει και σωστά, ανοικτό στους πολίτες,. Παιδιά και γονείς αυτοσχεδιάζοντας άνοιξαν τρύπα στο συρματόπλεγμα για να μπορούν να εισέρχονται και χρησιμοποιούν την παιδική χαρά.
Ο περισσότερος κόσμος, εφαρμόζει τα μέτρα, φορά μάσκα, όμως υπάρχουν βέβαια και αυτοί-ες που δεν φοράνε μάσκα, δεν κρατάνε αποστάσεις και δεν σέβονται το διπλανό τους, δεν αντιλαμβάνονται ότι ο ιός "δεν μασάει", δεν καταλαβαίνει από "μαγκιές". Ξεχνούν ότι μετράμε πάνω από από 8000 νεκρούς συνανθρώπους μας.
Δείχνει ότι σέβεται το χώρο, ρίχνει τα σκουπίδια του στα καλαθάκια, μαζεύει τις ακαθαρσίες των κατοικίδιων. Δεν λείπουν βέβαια και αυτοί, -απαράδεκτοι- που δεν σέβονται το χώρο και τον διπλανό τους, που αφήνουν το μπουκάλι το νερό, το κουτάκι της μπύρας στο γρασίδι, που βαριούνται να το μαζέψουν και να το ρίξουν στο καλαθάκι απορριμμάτων.
Οι εργαζόμενες του δήμου, αυτές που καθαρίζουν το άλσος κάθε πρωί, έχουν να πουν και να παρατηρήσουν πολλά και για την συμπεριφορά μερίδας των επισκεπτών, πολιτών.
Η δημοτική αρχή κρίνεται καθημερινά για την αποτελεσματικότητα της και την διασφάλιση της ποιότητας ζωής των πολιτών. Η διοίκηση Βοσκόπουλου φαίνεται ότι είναι ελλιπής ως προς αυτό.
Τόσο δύσκολο είναι να μαζευτούν εγκαταλελειμμένες κολόνες, τα σπασμένα καλαθάκια, να βαφτούν και να συντηρηθούν τα παγκάκια κ. Δήμαρχε; Δεν αναφερόμαστε σε ποιο σπουδαία πράγματα, όπως ο χώρος του γνωστού κέντρου "Χάραμα" που ρημάζει.
Αναμένουμε τα αντανακλαστικά του Δημάρχου και των αρμοδίων της δημοτικής αρχής.
Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι στο ύψος οδών Κρυστάλη, Λυδίας είναι τα όρια με το Δήμο Βύρωνα. Στο χωματόδρομο που συνδέει το Βύρωνα με την πάνω Καισαριανή. Το μέρος αυτό είναι ακόμα περισσότερο εγκαταλελειμμένο.
Εικόνες εγκατάλειψης
ΠΟΛΙΤΕΣ του ΒΥΡΩΝΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου