Ταξικό μέτρο η πρόταση Μητσοτάκη για μεταφορά του ΕΝΦΙΑ στους Δήμους

Αναδημοσίευση από εδώ.

του Γιώργη Τερζάκη

Μεγάλη ήταν η προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη να παρουσιάσει την πρότασή του για μεταφορά του ΕΝΦΙΑ στους Δήμους, ως οικονομική ενίσχυση των τελευταίων και ως κοινωνικά δίκαιη.

Έχει μεγάλο ενδιαφέρον ωστόσο να εξετάσουμε την πρόταση αυτή.

Πρώτον, και όσον αφορά την πρωτοτυπία της πρότασης, πρέπει να πούμε πώς πολλές φορές στο παρελθόν έχουν διατυπωθεί παρόμοιες προτάσεις που προβλέπουν την μεταφορά κεντρικά εισπραττόμενων φόρων στη Τοπική Αυτοδιοίκηση. Σημαντικό μέρος των πολιτικών δυνάμεων που κινούνται στο χώρο των Δήμων έχουν εκφράσει κατά καιρούς την επιθυμία τους να αναλάβουν οι Δήμοι τέτοιου είδους πόρους.

Σε αρκετές χώρες και ιδιαίτερα της Ευρώπης, οι Δήμοι εισπράττουν φόρους επί της περιουσίας, που στη πατρίδα μας έχει αναλάβει η κεντρική διοίκηση.

Δεύτερον και όσον αφορά την οικονομική ενίσχυση που θα έχουν οι ΟΤΑ από το μέτρο αυτό: Ο ίδιος ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης διευκρίνησε πώς το ποσό που θα μεταφερθεί μέσω του ΕΝΦΙΑ στους ΟΤΑ θα αφαιρεθεί αντίστοιχα από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους (ΚΑΠ). Μάλιστα, προσδιόρισε αυτό το ποσό στο ύψος των 2 δισ. ετησίως (μετά τη μείωση του 30% που θα υποστεί).

Είναι σαφές λοιπόν, πώς καμία επιπλέον, νέα οικονομική ενίσχυση δεν θα προκύψει από το μέτρο αυτό για τους ΟΤΑ.

Τρίτο σχετικά με τη μεταφορά του εισπρακτικού μηχανισμού στους Δήμους, είναι σαφής η προσπάθεια να μεταφερθεί η ευθύνη είσπραξης στους Δήμους, η παραπέρα μετατροπή των ισχνών οικονομικών υπηρεσιών σε εισπρακτικούς μηχανισμούς, η μεταφορά της πολιτικής ευθύνης στις τοπικές δημοτικές αρχές.

Ακόμη και ως προς την αποτελεσματικότητα του μέτρου (σε επίπεδο εισπραξιμότητας) τα αποτελέσματα θα είναι αμφίβολα.

Τέταρτο και κυριότερο, σε ότι αφορά το χαρακτήρα αυτού του μέτρου, από τα λεγόμενα του Κ. Μητσοτάκη προκύπτει πως η επιβολή του φόρου θα γίνεται από τον κάθε Δήμο ανάλογα με τις δυνατότητες και τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας. Τι σημαινει αυτό; Ας προσπαθήσουμε να το εξηγήσουμε: Στο Δήμο Πετρούπολης η φοροδοτική ικανότητα των κατοίκων είναι χαμηλή, άρα ο φορολογικός συντελεστής θα είναι χαμηλότερος από εκείνο του Δήμου Κηφισιάς όπου αντίστοιχα η φοροδοτική ικανότητα είναι μεγαλύτερη. Αυτό απο πρώτη ματιά μοιάζει να είναι κοινωνικά δίκαιο. Είναι όμως έτσι;

Η είσπραξη αυτού του φόρου θα γίνεται ανταποδοτικά στο επίπεδο του κάθε Δήμου, δηλαδή εάν στη Πετρούπολη εισπραχθεί ΕΝΦΙΑ 10 εκ. θα γίνουν αντίστοιχα έργα ύψους 10 εκ. ευρώ. Στη Κηφισιά αντίστοιχα θα εισπραχθούν 60 εκ και θα γίνουν έργα 60 εκ. Το ύψος των έργων θα καθορίζεται ανάλογα με τη φοροδοτική ικανότητα και όχι με βάση τις πραγματικές ανάγκες του κάθε Δήμου. Η ταξική διαφοροποίηση θα ενταθεί και οι κοινωνικές ανισότητες θα μεγαλώνουν περισσότερο.

Στη συνέχεια, αξίζει να πάμε στο επίπεδο του κάθε Δήμου (από τους προαναφερθέντες) και να δούμε τις διαφοροποιήσεις που θα προκαλέσει η πρόταση Μητσοτάκη εντός του καθενός.

Στο Δήμο Πετρούπολης εκτός από τη λαϊκή πλειοψηφία υπάρχουν και εύπορα στρώματα, τα οποία απαιτώντας μεγαλύτερες παροχές (περισσότερα έργα), θα έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν μεγαλύτερο φόρο από τα φτωχότερα στρώματα που κατοικούν στον ίδιο Δήμο. Τα στρώματα αυτά θα θεωρούν πώς η περιουσία τους υποτιμάται από την έλλειψη γενικότερων υποδομών θεωρώντας πως θα ήταν προτιμότερο να μετοικήσουν σε ευπορότερες περιοχές πχ. στη Κηφισιά.

Αντίστοιχα στη Κηφισιά τα φτωχά στρώματα θα πιέζονται από την υψηλότερη φορολογία, στην οποία δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν και μακροπρόθεσμα θα οδηγούνται στη μετοίκηση πχ στη Πετρούπολη.

Είναι σαφής λοιπόν ο ταξικός χαρακτήρας του μέτρου και οι ταξικές διαφοροποιήσεις που θα δημιουργήσει. Το παραπάνω παράδειγμα μπορεί να είναι απλοϊκό, όμως δείχνει τις τάσεις που θα δημιουργηθούν από την επιβολή του μέτρου.

Μήπως πρέπει να επιμείνουμε στη διατήρηση της υπάρχουσας κατάστασης όσον αφορά τον ΕΝΦΙΑ;

Το κυριότερο: τι θα μπορούσαν να προτείνουν οι αγωνιστικές δυνάμεις που έχουν στόχο τους τα λαϊκά συμφέροντα στις γειτονιές;

· Μεταφορά πόρων στη Τοπική Αυτοδιοίκηση, με διαχείριση των πόρων από τις τοπικές κοινωνίες και τους Δήμους για κάλυψη των τοπικών λαϊκών αναγκών.

· Σε ό,τι αφορά τον ΕΝΦΙΑ στόχος παραμένει η κατάργησή του και η επαναφορά του Φόρου Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας. Με άλλα λόγια πλήρης απαλλαγή της πρώτης και λαϊκής κατοικίας από φόρους ιδιοκτησίας.

· Θέμα προς συζήτηση θα μπορούσε να είναι η μεταφορά των κεντρικά εισπραττόμενων πόρων για τη κάλυψη αναγκών των Δήμων που αντιμετωπίζουν μεγαλύτερα προβλήματα υποδομών αλλά και γενικότερα κοινωνικά προβλήματα. Στόχος θα είναι η αναδιανεμητική λειτουργία τη φορολογίας.

Είναι σαφές από τα παραπάνω πως ο Κ. Μητσοτάκης με την πρότασή του αυτή κινείται στην πεπατημένη των νεοφιλελεύθερων συνταγών και στην εδραίωση της λογικής της ανταποδοτικότητας που συνιστά μιά βαθειά ταξική επιλογή προς όφελος των μεγάλων συμφερόντων. Είναι μια συνταγή που πατάει επάνω στο δρόμο που άνοιξε ο ΣΥΡΙΖΑ για να εμβαθύνει τις συντηρητικές αλλαγές των τελευταίων ετών.

Πηγή: kommon.gr - 17 Σεπτεμβρίου 2018