Όχι στην εργοδοτική αυθαιρεσία

ΠΟΛΙΤΕΣ του ΒΥΡΩΝΑ

Πολλές επιχειρήσεις, καταστήματα, φούρνοι, ουζερί, καφέ στην πόλη που ζούμε στο Βύρωνα ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΝ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ και τρομοκρατούν τους εργαζόμενους. 

Ανύπαρκτοι οι έλεγχοι των κρατικών μηχανισμών.

• Εργασία με δικαιώματα και αξιοπρεπή μισθό. 

• Δεν θα ζήσουμε σαν σκλάβοι στον 21ο αιώνα.

Η οικονομική κρίση και οι μνημονιακές πολιτικές επτά χρόνια τώρα, έφεραν ανατροπές στα εισοδήματα των μισθωτών, των συνταξιούχων, στα μικρά και μεσαία λαϊκά στρώματα. Έγιναν χιλιάδες απολύσεις, χιλιάδες επιχειρήσεις έκλεισαν, η ανεργία έχει εκτιναχτεί στα ύψη. Υπάρχουν τμήματα του πληθυσμού που καταστράφηκαν. Ένας κοινωνικός οικονομικός ταξικός πόλεμος είναι σε εξέλιξη που φέρνει μαζί του ένα εργασιακό μεσαίωνα σε ένα περιβάλλον εργασιακής ζούγκλας στο κόσμο της ελεύθερης αγοράς και της φιλελεύθερης καπιταλιστικής οικονομίας. 

Η κατάσταση αυτή οδήγησε χιλιάδες καταστήματα, μικρές επιχειρήσεις, αρχικά να μειώσουν τους μισθούς και στη συνεχεία να απολύουν εργαζόμενους πιστεύοντας ότι έτσι μπορεί να σωθούν. Ήρθε όμως ο ΕΝΦΙΑ, ο αυξημένος ΦΠΑ, η φορολογία, οι διαρκώς μειωμένες εισπράξεις, τα χρέη και στο τέλος πολλές από αυτές αναγκάστηκαν να κλείσουν, αφού δεν μπόρεσαν να σταθούν όρθιες απέναντι στο τσουνάμι της κρίσης. Τώρα τα μεγάλα συμφέροντα, οι μεγάλες αλυσίδες στην αγορά χέρι-χέρι με το πολιτικό, οικονομικό κατεστημένο και τους μηχανισμούς του επιβάλουν να είναι τις Κυριακές τα καταστήματα ανοικτά, εξοντώνοντας και με αυτό το μέτρο τους αυτοαπασχολουμενους και τις μικρές επιχειρήσεις, καταργώντας και συμπιέζοντας τον ελεύθερο χρόνο για τον εργαζόμενο διαταράσσοντας την οικογενειακή και κοινωνική συνοχή μέσω της κατάργησης της κυριακάτικης αργίας. Αυτά που λείπουν από το πολύ κόσμο είναι τα χρήματα και όχι οι μέρες και οι ώρες για να ψωνίσει 

Την ίδια στιγμή ανοίγουν νέες επιχειρήσεις κυρίως στον τομέα των υπηρεσιών, τις εστίασης, του καφέ, των νέων τεχνολογιών. Αυτό συμβαίνει και στην γειτονιά μας το Βύρωνα. Πάνω από χίλιες μικρές επιχειρήσεις, βιοτεχνίες και καταστήματα έκλεισαν -χαρακτηριστικό παράδειγμα η εικόνα στην οδό Αγ. Σοφίας- και ανοίγουν ουζερί, και καφέ κυρίως.

Στα επτά χρόνια των μνημονιακών πολιτικών και των μεγάλων ανατροπών υπάρχουν επιχειρήσεις που όχι μόνο αντέχουν αλλά διατηρούν τα κέρδη και αυξάνουν την κερδοφορία τους. Πολλές από αυτές γιατί έκαναν τις αναγκαίες αναπροσαρμογές στο νέο οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον. Άλλες γιατί αξιοποιώντας την κρίση, τις αντιδραστικές πολιτικές ανατροπές στα μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα, την κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, επέβαλαν μείωση μισθών, ανασφάλιστη εργασία, απλήρωτη εργασία και υπερωρίες, υποκατώτατο μισθό για τους νέους, κουπόνια αντί για μισθό. Εκβιάζουν εργαζομένους για να πληρώνονται άλλο μισθό και άλλο να υπογραφούν και αλλά πολλά που συμβαίνουν στη ζούγκλα της αγοράς εργασίας.

Η εργοδοτική αυθαιρεσία στο απόγειο της

Η υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων είναι στα ύψη. Ιδιαίτερα των νέων παιδιών, που εντάσσονται στην αγορά εργασίας με όρους εργασιακού μεσαίωνα και μεροκάματο πείνας. Εργάζονται 8 έως 10 ώρες την ημέρα, πέντε, έξη, επτά ημέρες την εβδομάδα και τους βάζουν ένα, δύο ένσημα με τα μισά χρήματα. Όποιος μεγαλύτερης ηλικίας εργαζόμενος απολυθεί μάλλον δεν θα ξαναβρεί εργασία με τον προηγούμενο μισθό και τους ίδιους όρους εργασίας.

Οι εργοδότες, πολλές φορές προσπαθούν να μειώσουν το μισθολογικό κόστος και -όχι απλά συμπιέζουν το μεροκάματο αλλά- καταπατούν κάθε έννοια δικαιώματος. Αξιοποιώντας τον εφιάλτη της ανεργίας επιβάλουν την πλήρη εργοδοτική ασυδοσία και βαρβαρότητα. Σύμμαχος τους σε αυτή την απαράδεκτη πρακτική -έξω από κάθε κοινή λογική- έχουν τις πολιτικές των κυβερνήσεων που ασκήθηκαν και συνεχίζονται όλα αυτά τα χρόνια, την ανυπαρξία των ελεγκτικών μηχανισμών, το φόβο της απόλυσης και τον εφιάλτη της ανεργίας.

Αυτήν την κατάσταση βιώνουν σήμερα ιδιαίτερα τα νέα παιδιά, η νέα βάρδια εργαζομένων, απροστάτευτα, χωρίς συνδικαλισμό, χωρίς δικαιώματα, θύματα της μικρής ή μεγάλης εργοδοσίας. Ποιος δεν γνωρίζει αντίστοιχους όρους και συνθήκες εργασίας στο περιβάλλον του;

Η απαράδεκτη αυτή κατάσταση ισχύει και σε πάρα πολλές επιχειρήσεις, καταστήματα, ουζερί, καφέ και στην πόλη που ζούμε στο Βύρωνα.

Όπως έλεγε ένας νεαρός σερβιτόρος που απολύθηκε πρόσφατα από γνωστό ουζερί της πόλης, «τέσσερα πιάτα να σερβίρω, έχει εισπράξει το μεροκάματο μου και παρ’ όλα αυτά μου ζήτησε να δεχθώ να μου μειώσει το μεροκάματο από 30 ευρώ και να πάρω 25. Δεν μου δίνει ούτε το δώρο, ενώ μου κολλάει ένα - δύο ένσημα την εβδομάδα αντί για έξι που εργάζομαι». Και ασφαλώς δεν είναι ο μόνος εργοδότης που συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο.

Ο ίδιος ο Δήμος Βύρωνα με την δημοτική του αρχή απασχολεί εργαζόμενους με συμβάσεις με ημερομηνία λήξης, ενώ έχει ανάγκη από εργαζόμενους με σταθερή σχέση εργασίας για να καλύπτει της πάγιες και διαρκείς ανάγκες των υπηρεσιών του. Πρωτοστατεί στην εφαρμογή των κυβερνητικών μνημονιακων κατευθύνσεων και απασχολεί εργαζόμενους μέσα από το πρόγραμμα υπερεκμετάλλευσης των ανέργων, αυτό της κοινωφελής εργασίας για οκτώ μήνες με μεροκάματο πείνας, γιατί δεν έχει μισθολογικό κόστος ο Δήμος, αφού πληρώνει ο ΟΑΕΔ. Πολλές φορές στο παρελθόν -ακόμη και στο πρόσφατο- η Δημοτική επιχείρηση του Δήμου καταγγέλθηκε γιατί απασχόλησε ανασφάλιστους εργαζόμενους. Ενώ η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στην καθαριότητα δεν έχει γίνει πράξη ένα χρόνο τώρα. 

Και ενώ συμβαίνουν αυτά σωπαίνουμε, συναινούμε, ανεχόμαστε αυτή την κατάσταση. Άλλοι ως εργαζόμενοι, άλλοι ως πελάτες των καταστημάτων και των επιχειρήσεων αυτών.

Μπορεί όμως αυτό να συνεχίζεται, να μην αντιδρούμε, να μην σηκώνουμε το ανάστημα μας και να μην πούμε πως, φτάνει πια ως εδώ. Τέρμα στην ασυδοσία και αυθαιρεσία του κάθε εργοδότη. Εργασία με δικαιώματα και αξιοπρεπή μισθό. Δεν θα ζήσουμε σαν σκλάβοι στον 21ο αιώνα.

Οι εργοδότες μιλάνε για κέρδη και ζημιές εμείς πρέπει να μιλάμε για ανθρώπινες ζωές και εργασία με δικαιώματα.

Οι εργαζόμενοι, οι πελάτες των καταστημάτων και των επιχειρήσεων, τα εργατικά σωματεία, οι φορείς της πόλης, θα πρέπει να ορθώσουμε το ανάστημα μας, να μπούμε μπροστά και να καταγγείλουμε αυτές τις συμπεριφορές και πρακτικές. Να απομονώσουμε τους εργοδότες και τα καταστήματα τους που δεν σέβονται τα εργατικά δικαιώματα. Το ίδιο πρέπει να κάνουν και οι εργοδότες που εφαρμόζουν την εργατική νομοθεσία και αντιμετωπίζουν τον αθέμιτο ανταγωνισμό αυτών των εργοδοτών που αυθαιρετούν με διάφορους τρόπους. Ο εργαζόμενος έχει υποχρεώσεις έναντι της εργασίας αλλά έχει και δικαιώματα που δεν θα πρέπει να καταπάτιουνται και να παραβιάζονται, έστω και αυτά τα ελάχιστα που έχουν απομείνει.

Να καταγγείλουμε την αντεργατική κυβερνητική πολιτική, την Ε. Ένωση και όλους τους θεσμούς του κεφαλαίου αλλά ταυτόχρονα να υπερασπιστούμε την εργασία με δικαιώματα.

Χρειάζεται να παρθούν πρωτοβουλίες που θα σταματήσουν την εργοδοτική αυθαιρεσία, που θα επιβάλουν τον σεβασμό στα εναπομείναντα εργασιακά δικαιώματα. Που θα διευρύνουν τα δικαιώματα των εργαζομένων σύμφωνα με τις σύγχρονες καθημερινές τους ανάγκες και τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας.

ΠΟΛΙΤΕΣ του ΒΥΡΩΝΑ - 12 Ιούνη 2017