Η επεκτατική πολιτική της Τουρκίας και η εισβολή στη Συρία

Διεθνή

Η επεκτατική πολιτική της Τουρκίας               και η εισβολή στη Συρία

        Του Σεϊτ Αλντογάν – δημοσιογράφου

Εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα το καθεστώς της Αγκυρας ανακοίνωνε ότι η Τουρκία είναι αποφασισμένη να πραγματοποιήσει εισβολή στα ανατολικά του Ευφράτη. Μάλιστα προετοιμαζόμενο γ’ αυτή την εξέλιξη πραγματοποιούσε διπλωματικές επαφές με την Αμερική  και Ρωσία.

Τελικά με το πράσινο φως της Ρωσίας και της Αμερικής ο τουρκικός στρατός ξεκίνησε την εισβολή στη Βόρεια Συρία.

Κατά τα λεγόμενα της Άγκυρας υπήρχαν τρεις λόγοι γι’ αυτό:
1) να αφοπλίσουν τους Κούρδους που θεωρούν απειλητική δύναμη,
2) να δημιουργήσουν καινούργιες συνοικίες μέσα στη Συρία και να στείλουν πίσω 2.000.000 σύριους μετανάστες, και
3) να εξασφαλίσουν μία «ζώνη ασφαλείας» σε βάθος 32 χιλιομέτρων.

Η Τουρκία λόγω του φόβου της απ’ το κουρδικό ζήτημα προσπαθεί να αποδυναμώσει τους Κούρδους της Συρίας οι οποίοι έχουν δεκάδες χιλιάδες μαχητές.
Οι κουρδικές δυνάμεις ήταν αυτές που πολέμησαν με το ISIS μήνες ολόκληρους και αποδείχθηκε ότι οι Κούρδοι πια  είναι μία υπολογίσιμη δύναμη στην περιοχή και θα έχουν λόγο στην μεταπολεμική Συρία.

Αυτή η πραγματικότητα θεωρήθηκε απ’ την Τουρκία μία επικίνδυνη κατάκτηση γι’ αυτό προσπαθεί με κάθε μέσο να διαλύσει τις κουρδικές δυνάμεις ή τουλάχιστον να έχει τον έλεγχο στις κουρδικές περιοχές .
Είναι περιττό να τονίσουμε ότι οι Κούρδοι στα ανατολικά του Εφράτη δεν έχουν να πάνε κάπου αλλού. Κατά κάποιον τρόπο είναι εγκλωβισμένοι. Το μόνο που μένει είναι να πολεμήσουν μέχρι τον τελευταίο αντάρτη.
Δηλ. ο στόχος του Ερντογάν είναι η εξόντωση των ένοπλων κουρδικών δυνάμεων.

Όμως η άλλη διάσταση της πραγματικότητας είναι ότι η εισβολή αυτή αποτελεί για την Τουρκία ένα βάλτο γιατί η συγκεκριμένη περιοχή αποτελείται από Κούρδους κατοίκους, Αρμένιους και Αραβες που κινούνται μαζί με τους Κούρδους. 

Μεγάλη πιθανότητα είναι ο πόλεμος αυτός να μην τελειώσει μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα και θα υπάρξει σθεναρή αντίσταση η οποία θα κοστίσει ακριβά στην Άγκυρα.

Τώρα για τη ζώνη ασφαλείας. Έτσι κι αλλιώς σε βάθος 5 χιλιομέτρων απ’ τα σύνορα η περιοχή ελεγχόταν απ’ τις Αμερικανικές και Κουρδικές δυνάμεις. Οι Κούρδοι είχαν δεχτεί να ελέγξουν την περιοχή μαζί με την Αμερική.
Όμως η Τουρκία επέμενε ότι θέλει να δημιουργηθεί η συγκεκριμένη ζώνη σε βάθος 32 χιλιομέτρων. Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι αυτή η ζώνη θα έχει ταυτόχρονα 498 χιλιόμετρα μήκος. Είναι αδύνατον η Τουρκία να ελέγξει 498 χιλιόμετρα  Ο σκοπός είναι στις περιοχές αυτές να εγκαταστήσει τους μισθοφόρους που έχει μαζέψει απ’ το ISIS μέχρι τους πιο φανατικούς ισλαμιστές. Αυτό το στοιχείο έχει σχέση με τις συνοικίες που θέλει να δημιουργήσει η Τουρκία στην περιοχή.

Ήδη έχει συζητηθεί στην τουρκική Βουλή ότι στις περιοχές αυτές θα δημιουργηθούν τρία πανεπιστήμια από τα οποία το ένα είναι θρησκευτικό. Το αξιοσημείωτο είναι ότι η Τουρκία εξαγγέλλει όλα αυτά σε όλο τον κόσμο σαν να μιλά για το τσιφλίκι της.
Αναμενόμενη η σιωπή της ΕΕ η οποία κατά κάποιο τρόπο ανάβει κι αυτή το πράσινο φως στην Τουρκία για το μεταναστευτικό ζήτημα αλλά και στρατηγικά συμφέροντα.

Πολλοί αναρωτιούνται γιατί η Αμερική άναψε το πράσινο φως στην Άγκυρα.
Καταρχήν, ο Ρωσο-Ιρανικός άξονας δημιουργεί μεγάλες ανησυχίες στην Αμερική και ακολουθεί μία στρατηγική για την απομόνωση του Ιράν. Το πράσινο φως της Αμερικής έχει σχέση με το Ιράν. Είναι φανερό ότι μετά την εισβολή θα δούμε μία καλυτέρευση των αμερικανοτουρκικών σχέσεων. Με λίγα λόγια οι Αμερικάνοι χρειάζονται την Άγκυρα ως σύμμαχο και οι ανταγωνισμοί των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ευνοούν την επιθετική και επεκτατική πολιτική της Τουρκίας.
Απ’ την άλλη μεριά ο Αμερικανικός ιμπεριαλισμός πουλάει τους Κούρδους «συμμάχους» του στον Ερντογάν. 

Βέβαια υπάρχει μία περίπτωση οι Αμερικάνοι λόγω της εισβολής να στριμώξουν την Τουρκία και να πιέσουν τους Κούρδους σε μία λύση που θα ευνοεί πάλι τα αμερικανικά συμφέροντα. 

Οι Ρώσοι γιατί υποστηρίζουν την Άγκυρα; Είναι γνωστό ότι οι Κούρδοι της Συρίας απ’ την αρχή του πολέμου μέχρι τώρα συζητάνε για ελεύθερες κουρδικές περιοχές, για την ακρίβεια για τα κουρδικά «καντόνια».
Αυτή η πολιτική έρχεται σε αντίθεση με τη ρωσική πολιτική γιατί οι Ρώσοι δεν θέλουν την αποδυνάμωση του καθεστώτος του Ασαντ. Ακριβώς το αντίθετο. Θέλουν οι Κούρδοι να αναγνωρίσουν το καθεστώς του Ασαντ και να διαλύσουν το στρατό τους και να παραδώσουν τις περιοχές που ελέγχονται απ’ τους Κούρδους στο συριακό στρατό.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι την πρώτη μέρα της εισβολής της Τουρκίας ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ ανακοίνωσε ότι η Ρωσία είναι έτοιμη για τη διαμεσολάβηση μεταξύ των Κούρδων και του καθεστώτος του Ασαντ. Ο ίδιος είχε κάνει και παλαιότερα ανακοινώσεις προς αυτή την κατεύθυνση όπως «οι Αμερικάνοι δεν καταλαβαίνουν τις ευαισθησίες της Τουρκίας και η στάση του Ερντογάν είναι κατανοητή».
Δηλ. η Ρωσία ανάβοντας το πράσινο φως θέλουν να κι αυτοί να στριμώξουν τους Κούρδους σε μία λύση που τους συμφέρει.

Με λίγα λόγια ο καθένας έχει το δικό του λόγο και συμφέρον απ’ αυτή την εισβολή. Φυσικά είναι μεγάλη ζημιά κύρια για τον κουρδικό λαό αλλά και για όλους τους λαούς της ευρύτερης περιοχής.Νομιμοποιείται η εισβολή και γίνεται κοινά αποδεκτή η εξόντωση των Κούρδων μαχητών αλλά και η γενοκτονία του κουρδικού λαού.
Φυσικά το συμπέρασμα είναι ότι ποτέ και καμία ιμπεριαλιστική δύναμη δεν ήταν και δεν θα είναι προς το συμφέρον των λαών. Απ’ την αρχή του συριακού πολέμου μέχρι τώρα γίνανε διάφορες συμμαχίες οι οποίες όλες ήταν ενάντια στα δίκαια αιτήματα του κουρδικού λαού.
(Βέβαια αυτό είναι θέμα μιας άλλης ζήτησης).

Αυτό που πρέπει να τονιστεί είναι ότι η εισβολή αυτή θα αποτελέσει τουλάχιστον για μακρύ χρονικό διάστημα βάλτο για την Τουρκία η οποία δεν θα βγει κερδισμένη απ’ αυτή την εισβολή.Να μην ξεχάσουμε ότι ο πόλεμος αυτός σημαίνει κιόλας την κήρυξη του πολέμου και με τους Κούρδους της Τουρκίας. 

Τις επόμενες μέρες θα επανέλθουμε για τις εξελίξεις.

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα Βαθύ  Κόκκινο 11/ 10/2019

ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΑ