Επιστολή αναγνώστη: Μακρόνησος - Να ανακηρυχθεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς τώρα!

Αναδημοσίευση

Κυριακή, 16 Σεπτεμβρίου  (δυο μέρες πριν κλείσουν τα 62 χρόνια), στη Μακρόνησο…

Με αφορμή τη σημερινή εκδήλωση που έγινε  με πρωτοβουλία του Θανάση Κάππου, για την παρουσίαση της συλλεκτικής έκδοσης "Ενθύμια Μακρονήσου", ώστε να αναδειχθεί η Μακρόνησος σε Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς…

Αν όχι τώρα, πότε;… 

Την Κυριακή 16 Σεπτέμβρη 300 άνθρωποι έφτασαν στη Μακρόνησο με σκοπό την ανάδειξη του θέματος. 

Εκεί έγινε και η παρουσίαση του βιβλίου του Θανάση Κάππου ‘Ενθύμια Μακρονήσου’ 

Μίλησαν πρώην Μακρονησιώτες και Μακρνησιώτισες, τα παιδιά τους, τα εγγόνια τους. 

Η μνήμη έχει δυστυχώς κοντά ποδάρια και οι αυθεντικές μαρτυρίες των ανθρώπων είναι τόσο σημαντικές να υπάρχουν ενάντια στην λήθη και στην παραχάραξη της ιστορίας. 

Ειδικά σήμερα που ο φασισμός σηκώνει το φιδίσιο κεφάλι του σε όλη την Ευρώπη. 

Ειδικά σήμερα που ίσως να είναι η τελευταία ευκαιρία όλων μας να επιμείνουμε και να επιτύχουμε την ανάδειξη της Μακρονήσου ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, μνήμης και γιατί όχι αποκατάστασης και δικαίωσης τρόπον τινά.. 

Εκεί και αντιπρόσωποι της Κρήτης και συγκεκριμένα της μαρτυρικής Βιάννου, με τους υπέροχους νέους και νέες που χόρεψαν βουβούς χορούς, βουβούς κυριολεκτικά. 

Εκεί και νέοι μουσικοί που θέλησαν να προσφέρουν τους ήχους τους. 

Το ξερονήσι, ο ήλιος τόσο καφτός πάνω από τα κεφάλια... Οι γιοί κάποιων κρατουμένων και βασανισμένων που θαρρείς από πείσμα και σεβασμό δεν φόρεσαν ένα καπέλο…Η εκκλησία που έχτιζαν οι κρατούμενοι…Κτήρια που έχουν εγκαταλειφθεί και πέφτουν λες και κανείς δε θέλει να θυμάται… Ερείπια παντού….Τζάμια σπασμένα… Δύο αφίσες μέσα στο κτίριο που κάπως διατηρείται…Ρίτσος… Το άγαλμα με την υψωμένη γροθιά και το απέναντι τόσο μα τόσο κοντά…. 

Και οι αφηγήσεις των μαρτύρων..τα βασανιστήρια…το τσουβάλι με τη γάτα…η φωνή ραγίζει λίγο και το απέναντι τόσο μα τόσο κοντά.. 

Ήταν η πρώτη φορά που επισκέφθηκα τη Μακρόνησο.. 

Άλλοι άνθρωποι όμως έχουν περισσότερο δικαίωμα από εμένα να ακουστούν και διαβαστούν 

Κιμούλης 

τώρα, πιο πολύ από ποτέ,

τώρα, που οι πάντες προσπαθούν 

ν΄αλλάξουνε το παρελθόν μας,

τώρα που πέσαμε σε μια περίεργη 

κι αναγκαστική αιχμαλωσία 

"και μάθαμε την πανουργία της σιωπής”,

τώρα, που η πολιτική έγινε πλέον η τέχνη του εφικτού

και μας τραβάει απ’ το μανίκι,

μ' έναν κυνισμό που δεν αντέχεται,

γιατί αυτό που έρχεται από απέναντι

είναι κατάμαυρο,

τώρα, πιο πολύ από ποτέ,

τώρα πρέπει να πάρουν 

και “να ξεκινήσουν στις παλιές πλαγιές της μνήμης”…

…επιστροφή στα μέρη του πατέρα…

Η σημερινή κυβέρνηση δια του υπουργού της δεσμεύτηκε για την αποκατάσταση των κτιρίων και του χώρου και για την προώθηση του θέματος στην Ουνέσκο και κατά την εκδήλωση και σε πρόσφατη εκπομπή στο Κόκκινο. 

Ευχαριστώ τους διοργανωτές αυτής της τόσο σημαντικής πρωτοβουλίας και ιδιαίτερα το Θανάση Κάππο, που μας έδωσε την δυνατότητα να δούμε από κοντά αυτό το Νησί του μαρτυρίου για χιλιάδες αγωνιστές. 

Χ. Δ. 

Βυρωνιώτισσα.