Το κόστος των εξοπλισμών και η χρησιμότητά τους

Η οικονομική κατάσταση της χώρας είναι τραγική μετά από 9 χρόνια μνημόνια και ένα χρόνο πανδημίας.  Το ακαθάριστο εθνικό προϊόν κατέρρευσε στα 165 δισεκατομμύρια Ευρώ και το δημόσιο χρέος εκτοξεύτηκε στα 208% του ΑΕΠ, κάθε κάτοικος δηλαδή της χώρας χρωστάει 33.550 ευρώ και μία τετραμελής οικογένεια 134.200. Τόσο είναι το χρέος που πρέπει να αποπληρώσει κάθε κάτοικος και συνολικά ένας καθημαγμένος λαός με ένα εκατομμύριο και πλέον ανέργους,  με  534 ευρώ το μήνα  για να ζήσουν οι εκατοντάδες χιλιάδες  εκτός εργασίας, με ψίχουλα οι συνταξιούχοι.

Στις συνθήκες αυτές η κυβέρνηση αποφάσισε και υλοποιεί μία νέα αγορά του αιώνα ύψους πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ. 24 αεροπλάνα RAFAL, τέσσερις φρεγάτες και πλήθος άλλων εξοπλισμών και όλα αυτά στο όνομα της υπεράσπισης της κυριαρχίας της χώρας από τις απειλές της Τουρκίας.

Το ερώτημα είναι αν είναι οι εξοπλισμοί αυτοί θα οδηγήσουν στο τέλος των απειλών ή θα είναι ένα ακόμη βήμα στο τεράστιο κυνήγι των εξοπλισμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας που ζούμε τα τελευταία 50 περίπου χρόνια. Αγοράζει η Τουρκία αγοράζει η Ελλάδα για να αποκατασταθεί η ισορροπία ισχύος, ξανά αγοράζει η Τουρκία ξανά αγοράζει η Ελλάδα και αυτό δεν έχει τέλος. 4ης  γενιάς αεροσκάφη ή μία  χώρα 5^ης  γενιάς η άλλη, 5 φρεγάτες η μια 8 φρεγάτες η άλλη, τέσσερα υποβρύχια η από δω πλευρά του Αιγαίου 7 υποβρύχια η απέναντι. Το αποτέλεσμα είναι οι  πολυεθνικές των όπλων να θησαυρίζουν, οι δύο χώρες να βυθίζονται στην κρίση και να πληρώνουν τα σπασμένα οι δύο λαοί και οι κίνδυνοι και οι απειλές να μη  έχουν τέλος.

Η Ελλάδα είναι πρωταθλητής στους εξοπλισμούς. Κάθε χρόνο ξοδεύει το 2,58% του ΑΕΠ της, είναι δεύτερη μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες και πάνω από όλες τις πλούσιες χώρες της Ευρώπης  και την Τουρκία σε εξοπλισμούς στο ΝΑΤΟ. Δεκαετίες αυτό ακριβώς συνεχίζεται και δεν θα τελειώσει. Η τάση όμως αύξησης των εξοπλισμών είναι διεθνής, οι χώρες μπήκαν σε μία κούρσα αύξησης των στρατιωτικών δαπανών τους. Πριν λίγες μέρες η Μεγάλη Βρετανία ανακοίνωσε πρόγραμμα στρατιωτικών δαπανών μαμούθ 16,8 δισεκατομμύρια στερλίνες. Το ΝΑΤΟ από 896 δισεκατομμύρια δολάρια το 2015 έφτασε στα 1030 δισεκατομμύρια πέντε χρόνια αργότερα. Πριν τρεις δεκαετίες το επιχείρημα για την αύξηση των εξοπλισμών ήταν η Σοβιετική απειλή που φυσικά ποτέ δεν εκδηλώθηκε, σήμερα είναι η Ρωσία και η Κίνα γιατί δεν δέχονται να έχουν δευτερεύοντα ρόλο στα πλαίσια του παγκόσμιου  ανταγωνισμού κάτω από τις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους συμμάχους τους.

Η παγκόσμια αυτή τάση αποτελεί τεράστιο κίνδυνο για την Ειρήνη, την ευημερία και τη ζωή των λαών και υπογραμμίζει πού ακριβώς θέλουν να οδηγήσουν τις παγκόσμιες εξελίξεις πρωτίστως οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, σε στρατοκρατία, δυσθεώρητα εξοπλιστικά προγράμματα και παράλληλα εκατομμύρια πεινασμένοι και άστεγοι.  Αυτή φαίνεται ότι είναι η προοπτική που ετοιμάζουν.

Οι εξοπλισμοί της Ελλάδας είναι οι εξοπλισμοί που απαιτεί το ΝΑΤΟ και όχι οι  αμυντικές ανάγκες της χώρας και  τίθενται  κάτω από νατοϊκούς σχεδιασμούς, σκοπούς του ΝΑΤΟ εξυπηρετούν. Το ΝΑΤΟ και οι σύμμαχοι της χώρας αν ήθελαν μπορούσαν να εγγυηθούν την κυριαρχία της και την Ειρήνη στην περιοχή, δεν το κάνουν όμως. Τα  κέρδη των πολυεθνικών του πολέμου έχουν ως προτεραιότητα, την επικράτηση στις αγορές και την υπόθαλψη τοπικών αντιπαραθέσεων για να μπορούν να επεμβαίνουν ως διαμεσολαβητές και οι ειρηνοποιοί.

Η στρατιωτική ισχύς της χώρας ποτέ δεν εξασφάλισε τα  κυριαρχικά δικαιώματα της αντίθετα ήταν βασική αιτία για τις χρεοκοπίες της. Οι εξοπλισμοί πρέπει να είναι στο μέτρο των οικονομικών δυνατοτήτων και μόνο για την άμυνα της χώρας, όχι στη βάση των νατοϊκών σχεδιασμών.

 ΠΗΓΗ: Εργατικός Αγώνας

 

ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΑ