Αναδημοσίευση: "Τα παιδιά αρρωσταίνουν και οι συνθήκες είναι άθλιες"- Οδοιπορικό του Αl Jazeera στους καταυλισμούς του Ελληνικού

"Τα παιδιά αρρωσταίνουν και οι συνθήκες είναι άθλιες"- Οδοιπορικό του Αl Jazeera στους καταυλισμούς του Ελληνικού

Μαρτυρίες και καταγραφές από το εσωτερικό των εγκαταστάσεων όπου χιλιάδες άνθρωποι παραμένουν στοιβαγμένοι χωρίς καμία βοήθεια

"Ελληνικοί καταυλισμοί προσφύγων: «Τα παιδιά αρρωσταίνουν όλο και πιο πολύ κάθε μέρα». Περισσότεροι από 3.600 πρόσφυγες ζουν σε άθλιες συνθήκες σε εγκαταλελειμμένα Ολυμπιακά στάδια και ένα παλιό αεροδρόμιο της Αθήνας." σημειώνει στον τίτλο του οδοιπορικού του στην Αθήνα, το Αl Jazeera.

Ο δημοσιογράφος του Αl Jazeera μεταφέρει τις συνθήκες που αντίκρισε στο Ελληνικό στα προάστια της ελληνικής πρωτεύουσας σημειώνοντας πως ο συνωστισμός, ανθυγιεινές τροφές και η έλλειψη επαρκών ιατρικών υπηρεσιών δυσχαιρένουν τις συνθήκες διαβίωσης και προκαλούν έκρηξη των ασθενειών στον καταυλισμό.

"Περισσότεροι από 3.600 άνθρωποι από το Αφγανιστάν, το Ιράν, το Πακιστάν, τη Συρία και αλλού έχουν εγκλωβιστεί στον καταυλισμό σε τρεις περιοχές: τα γήπεδα μπέιζμπολ και χόκεϊ και την αίθουσα αφίξεων στο εγκαταλειμμένο αεροδρόμιο. Ενώ δεκάδες σχηματίζουν ουρά για τη διανομή τροφίμων στο γήπεδο χόκεϊ, μια 15χρονη, η Marzia Kamali, κρατά ψηλά μια μουχλιασμένη μερίδα ρύζι με λίγες φακές και μπιζέλια. Μαζί με τους γονείς της και τη μικρότερη αδελφή, έφυγε το Αφγανιστάν και έφτασε στο Ελληνικό πριν από πέντε μήνες."

"Κοιμούνται σε λεπτές κουβέρτες στο τσιμεντένιο πάτωμα σε ένα γεμάτο διάδρομο με δεκάδες άλλους, ενώ πολλά από τα μικρά παιδιά του στρατοπέδου κρύβονται κάτω από τη σκιά που δημιουργούν οι μεταλλικές κερκίδες, όταν οι σκηνές γίνονται πολύ ζεστές από τον ήλιο." γράφει μεταφέροντας την πρώτη εικόνα το Αl Jazeera.

Στους περισσότερους καταυλισμούς, συμπεριλαμβανομένων του Ελληνικού, ο ελληνικός στρατός παρέχει τροφή, ενώ η κυβέρνηση είναι υπεύθυνη για τις ιατρικές υπηρεσίες. Πολλές οργανώσεις παρέχουν επίσης υποστήριξη. Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, το κορίτσι αυτό νοσηλεύτηκε εξαιτίας τροφικής δηλητηρίασης.

"Ζαλιζόμαστε όταν ανοίγουμε το φαγητό. Δεν είναι για ανθρώπους.", λέει για την μυρωδιά του φαγητού. " Απλά θέλουμε να ανοίξουν τα σύνορα και να φύγουμε. Δεν ήρθαμε εδώ για το φαγητό. Ξεφύγαμε από τους Ταλιμπάν, και θέλουμε να πάμε κάπου που να βρούμε γαλήνη..." λέει στο ξένο δίκτυο το κορίτσι.

Επειδή οι άνθρωποι περιμένουν την επεξεργασία των αιτήσεων ασύλου, αποκλείονται από την εργασία και η οικογένεια της 15χρονης Marzia, όπως και οι περισσότεροι, έχουν ξεμείνει από χρήματα και αδυνατούν να αγοράσουν το δικό τους φαγητό από το σούπερ μάρκετ.

"Τα παιδιά αρρωσταίνουν όλο και πιο πολύ καθημερινά" προσθέτει, υποστηρίζοντας ότι οι αρχές δεν έχουν καταφέρει να παρέχουν αρκετό γάλα για τα μικρά παιδιά. "Όταν ήρθαμε εδώ, είδαμε πως οι Αφγανοί δεν αντιμετωπίζονται ως άνθρωποι."

Κατά τη διάρκεια της μέρας οι άνθρωποι προσπαθούν να κοιμηθούν στις δεκάδες σκηνές κάμπινγκ που γεμίζουν τις τέσσερις, μεγαλύτερες σκηνές του ΟΗΕ που στέκουν στο χώρο στάθμευσης του γηπέδου χόκεϊ. Τον Απρίλιο, ένα 17χρονο κορίτσι από το Αφγανιστάν, το οποίος προηγουμένως είχε νοσήσει από ρευματικό πυρετό, απεβίωσε στο στρατόπεδο, κάνοντας τους κατοίκους να κατηγορήσουν την κυβέρνηση. Οι κάτοικοι του καταυλισμού λένε πως η πρόσβαση σε καλύτερη υγειονομική περίθαλψη και συνθήκες υγιεινής διαβίωσης θα μπορούσε να αποτρέψει περισσότερους πιθανούς θανάτους και να επιβραδύνει την εξάπλωση των ασθενειών στο Ελληνικό.

Το Αl Jazeera σημειώνει πως Έλληνας κυβερνητικός εκπρόσωπος για τους πρόσφυγες, δεν απάντησε στο αίτημα του για σχόλιο.

Αναγνωρίζοντας τις προσπάθειες της κυβέρνησης να κάνει τις συνθήκες διαβίωσης καλύτερες, η Στέλλα Νάνου της Ύπατης Αρμοστείας (UNHCR) υποστηρίζει ότι οι τρεις τοποθεσίες στο Ελληνικό θα έπρεπε να βελτιωθούν περαιτέρω ή να βρεθούν νέες λύσεις στέγασης.

Μέσα στο γήπεδο χόκεϊ, μεγάλες στοίβες σκουπιδιών βρίσκονται στους διαδρόμους και βρώμικο νερό ξεχειλίζει κάτω από τις πόρτες στις τουαλέτες.

Ο Mohamed Asif, ένας 19χρονος καθηγητής Αγγλικών από την Καμπούλ, έκανε το ταξίδι στην Ελλάδα πριν από πέντε μήνες προκειμένου να περάσει στη Γαλλία και τελικά εστάλη στο Ελληνικό όταν έκλεισαν τα σύνορα. Ο νεαρός ζήτησε οδοντιατρική θεραπεία για ένα απόστημα που έχει εδώ και εβδομάδες, Ανοίγει το στόμα του και δείχνει την μόλυνση στο δόντι. Το ιατρικό προσωπικό του στρατοπέδου του είπε να πάρει απλά ιβουπροφαίνη και να περιμένει τουλάχιστον δύο μήνες για θεραπεία. "Απλά πρέπει να βγει" λέει, κουνώντας το κεφάλι του απογοητευμένος και προσθέτει ότι δεν μπορεί να πληρώσει μόνος του επέμβαση καθώς δεν έχει χρήματα ούτε για νερό.

Η Sweeta Yousafzai, μια 19χρονη η οποία έκανε το ταξίδι από το Αφγανιστάν με τις δύο αδελφές της, νωρίτερα αυτό το έτος, αναφέρει πως όλα τα αιτήματα για καλύτερη διατροφή απορρίπτονται και πως τους λένε να πάνε να αγοράσουν τρόφιμα και ότι δεν τους κάλεσαν αυτοί στην Ελλάδα.

Τόσο η Sweeta όσο και ο Mohamed έχουν λάβει άδεια ενός έτους για να μείνουν στην Ελλάδα, αλλά ανησυχούν ότι θα ζουν σε παρόμοιες συνθήκες, ακόμη και εάν μετακινηθούν από το Ελληνικό.

Σε ένα δωμάτιο στον τρίτο όροφο στο γήπεδο χόκεϊ, ο 52χρονος Abdul Hakim, που ήταν διευθυντής γραφείου στο Αφγανιστάν λέει πως το άσθμα του επιδεινώθηκε λόγω του υπερπληθυσμού και των βρώμικων συνθηκών.

Ο Nasim Lomani, ένας 35χρονος μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης για πολιτικούς και οικονομικούς πρόσφυγες που εδρεύει στην Αθήνα ήρθε στην Ευρώπη από το Αφγανιστάν ως παιδί πρόσφυγα πριν από 23 χρόνια. Επικρίνοντας την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να θέσει καταυλισμούς στις παρυφές της πόλης, ο Lomani λέει ότι υπάρχουν πάνω από 4.000 κενά κτίρια στην Αθήνα που θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως κατάλυμα για τους πρόσφυγες. "Ποτέ δεν πιστέψαμε ότι υπάρχει κρίση προσφύγων. Υπάρχει ευρωπαϊκή κρίση για τη διαχείριση των προσφύγων," λέει στο Αl Jazeera.

"Εάν η κυβέρνηση θέλει να συνεχίσει να τους κρύβει, θα πρέπει να κλείσει τις πόρτες στα στρατόπεδα - και στη συνέχεια να έχει ακόμη ένα πρόβλημα καθώς παιδιά θα πεθαίνουν από τις αρρώστιες." καταλήγει.

Με τις πληροφορίες του aljazeera.com

Πηγή: http://m.lifo.gr/ - 20 Ιουνίου 2016