Όταν η Γιουγκοσλαβία έκλεισε τα σύνορα της για τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας

 Ιστορικά Γεγονότα

11 ΙΟΥΛΙΟΥ 1949

Η  Γιουγκοσλαβία κλείνει τα σύνορα της για τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας-ΔΣΕ.

 

Στις 11 Ιούλη 1949  επισημοποιήθηκε η ρήξη στις σχέσεις του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας Δ.Σ.Ε. και του Τίτο. Ο ηγέτης της Γιουγκοσλαβίας, μιλώντας στην Πόλα της Ίστριας, ανακοίνωσε το κλείσιμο των ελληνογιουγκοσλαβικών συνόρων. Η δικαιολογία του ήταν πως «οι έλληνες σύντροφοι» κατηγορούσαν την Γιουγκοσλαβία πως επέτρεψε στον «μοναρχοφασιστικό» στρατό της Ελλάδας να περάσει από το έδαφος της και να πλαγιοκοπήσει μονάδες του ΔΣΕ. Ισχυρίστηκε πως μια τέτοια κατηγορία «δεν την είχαν σκαρφιστεί οι Έλληνες σύντροφοι, αλλά τη μηχανεύτηκαν κάπου αλλού» εννοώντας βέβαια την ΕΣΣΔ και την Κομινφόρμ με τις οποίες ο Τίτο είχε έρθει σε ρήξη.

Ο ΔΣΕ, που στήριζε τον αγώνα του στη βοήθεια της Γιουγκοσλαβίας, δεν είχε πάρει ανοιχτά θέση στη διαφορά του Τίτο με την Κομινφόρμ, ωστόσο οι σχέσεις των δυο πλευρών είχαν αρχίσει να παγώνουν. Αντίθετα, ο Τίτο άρχισε να συσφίγγει τις σχέσεις του με τη Δύση κι αυτό προϋπέθετε έτσι και αλλιώς μεταστροφή στο ελληνικό ζήτημα. Μετά και από αυτή την ενέργεια, η τελική έκβαση του πολέμου υπέρ των αστικών δυνάμεων ήταν θέμα χρόνου.

Ο Νίκος Ζαχαριάδης Γ. Γραμματέας του Κ.Κ.Ε. στην 6η ολομέλεια της Κ,Ε. του ΚΚΕ τον Οκτώβρη του '49 αναφέρει «Και πρέπει εδώ να το πούμε ανοιχτά, ότι αν απ' το 1946 ήταν γνωστός ο άτιμος ρόλος του προβοκάτορα Τίτο, τότε το ΚΚΕ δε θα κατέληγε στην απόφαση να ξαναπάρει τα όπλα, θα ακολουθούσε άλλο δρόμο, πιο επίμονο, βασανιστικό, μακρύ, γιατί είναι ολοφάνερο πως δεν μπορούσε να προχωρήσει σε μια νέα ένοπλη αντιπαράθεση χωρίς να έχει εξασφαλισμένα τα νώτα, τη στιγμή που ο μοναρχοφασισμός διέθετε την αμέριστη και ολόπλευρη αμερικανοαγγλική βοήθεια».
Η παραπάνω θέση του πρώην Γ. Γραμματέας του ΚΚΕ "στρογγυλεύτηκε" κάπως με την απόφαση που πήρε η 7η ολομέλεια του ΚΚΕ, ένα χρόνο αργότερα, όπου διατυπωνόταν η εκτίμηση  πως "αν γνωρίζαμε από το 1946 το ρόλο του Τίτο δε θα ξεκινούσαμε όπως ξεκινήσαμε (σ.σ τον εμφύλιο πόλεμο)".

Το ελληνικό αντάρτικο  οφείλει να αναγνωρίζει ότι  στο ξεκίνημα του εμφυλίου πολέμου η κυβέρνηση της Γιουγκοσλαβίας πρόσφερε αμέριστη βοήθεια στον ΔΣΕ. Στα εδάφη της γειτονικής χώρας είχαν δημιουργηθεί στρατόπεδα εκπαίδευσης των ανταρτών του ΔΣΕ, εκεί έβρισκαν καταφύγιο και περίθαλψη τραυματισμένοι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού, εκεί ήταν εγκατεστημένος και ο ραδιοσταθμός του ΚΚΕ "Ελεύθερη Ελλάδα".

Τα πάντα αρχίζουν να αλλάζουν σταδιακά μετά την ρήξη Τίτο - Στάλιν το 1948 και την απομάκρυνση της Γιουγκοσλαβίας από την Κομινφόρμ στις 28 Ιούνη 1948 λόγω «οπορτουνιστικής και αντισοβιετικής πολιτικής». Το ΚΚΕ παίρνει το μέρος της ΕΣΣΔ και οι σχέσεις με το Κ.Κ. Γιουγκοσλαβίας επιδεινώνονται με αποκορύφωμα  11/7/1949 η Γιουγκοσλαβία να σφραγίσει τα σύνορα της και να στερήσει κάθε βοήθεια στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας.

Αυτό ήταν και η αφορμή για να γράψει ο Νίκος Ζαχαριάδης το ιστορικό κείμενο με τίτλο «Το στιλέτο του Τίτο χτυπά πισώπλατα τη λαϊκοδημοκρατική Ελλάδα». Το οποίο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Δημοκρατικός Στρατός", τεύχος 8, Αύγουστος 1949. 

Μετά και από αυτή την εξέλιξη  στα τέλη Αυγούστου 1949 έληξε ο εμφύλιος πόλεμος   με την ήτα του Δ.Σ.Ε.

Πηγή: Βαθύ κόκκινο 

ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΑ